Το ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου που ζητά την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στην Ανδριανούπολη και η τοποθέτηση Μακρόν στην Ολομέλεια υπέρ της αμυντικής υποστήριξης της Ελλάδας απέναντι σε κάθε απειλή ήταν η πιο ηχηρή απάντηση στην αυθαίρετη “διπλωματία”, την εγχώρια πατριδοκαπηλεία και την τουρκική προκλητικότητα του τελευταίου διαστήματος. 

Ads

Η διεθνοποίηση του ζητήματος των δύο φυλακισμένων Ελλήνων και οι συσχετισμοί που οδήγησαν στο ψήφισμα εναντίον της Τουρκίας καθώς και οι σαφείς αναφορές της Κομισιόν στην έκθεση για την ενταξιακή πορεία οφείλονται στον ενδεδειγμένο διπλωματικό χειρισμό του θέματος, στο πλαίσιο της Ε.Ε.

Η δε αναφορά του Γάλλου Προέδρου για τη συμπαράσταση στην Ελλάδα εφόσον απειληθεί, δηλαδή ​η​ προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. ήταν η πιο “ευρωπαϊκή” κουβέντα που έχει ακουστεί εδώ και καιρό. Μπορεί οι επιλογές του Μακρόν στο εσωτερικό του μέτωπο ή τη Συρία να είναι αμφιλεγόμενες αλλά στα θέματα που αγγίζουν την Ελλάδα, η στάση του υπενθυμίζει ότι η πολιτική διαχείριση έχει λείψει από την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.

Η Ελλάδα ως χώρα της Ε.Ε. και με τις διεθνείς συμμαχίες που διαμορφώνει, δεν έχει κανένα λόγο να παρασύρεται στην κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα αλλά να παραμένει ψύχραιμη. Η διαρκής ένταση  ​απέναντι σε όλους και η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος σε συνδυασμό με την ορατή ​δημοσιονομική κρίση, έχουν εξαντλήσει την Τουρκία με εμφανή τα σημάδια κόπωσης.

Ads

Η Ελλάδα οφείλει να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο: Θεσμικά και ευρωπαϊκά σε όλα τα μέτωπα.