Οι αντοχές του δημόσιου συστήματος υγείας εξαντλούνται, στη βόρεια Ελλάδα για την ώρα, αργότερα παντού. Δεν έχει πια νόημα να αποδομεί κανείς την κυβερνητική θεωρία της «πανδημίας των ανεμβολίαστων» ή να παίρνει στα σοβαρά τις διακηρύξεις του πρωθυπουργού ότι νέο lockdown αποκλείεται και ότι οι εμβολιασμένοι δεν θα υποστούν ξανά περιορισμούς.

Ads

Αυτό που έχει αξία είναι να αναζητηθούν τρόποι άρσης του αδιεξόδου για να σωθούν ζωές. Και αυτό προϋποθέτει αναθεώρηση της πολιτικής που ακολουθείται και στροφή σε πολλά επίπεδα. Δηλαδή:

  • Να κλείσουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια σε περιοχές με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη.
  • Να επιβληθεί ευρύτατη τηλεεργασία στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Πρακτικά, να εργάζονται με φυσική παρουσία μόνο όπου αυτό είναι απολύτως απαραίτητο.
  • Να γίνει έρευνα για τις πηγές προέλευσης των πλαστών rapid test και πιστοποιητικών εμβολιασμού.
  • Να επιβληθούν περιορισμοί στη νυχτερινή διασκέδαση.
  • Να επιβληθεί μάσκα στους εξωτερικούς χώρους στις ιδιαίτερα επιβαρυμένες περιοχές.
  • Να καθοριστούν κανόνες αποστάσεων στα σούπερ μάρκετ και να τεθούν όρια πληρότητας.
  • Να τοποθετηθούν υποχρεωτικά ειδικά μηχανήματα καθαρισμού αέρα στους κλειστούς χώρους εργασίας, εμπορίου και εστίασης.
  • Να πυκνώσουν τα δρομολόγια των μέσων μαζικής μεταφοράς.
  • Να γίνει υποχρεωτικός ο εμβολιασμός υπαλλήλων που έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο (πχ αστυνομικών και λιμενικών). Να μην αποτελεί κύρωση η απώλεια μισθού αλλά η δυσμενής μετακίνηση σε άλλο αντικείμενο και ο αρνητικός επηρεασμός της υπηρεσιακής εξέλιξης.
  • Να γίνουν στοχευμένες παρεμβάσεις για την πειθώ των τοπικών κοινωνιών με συνεννόηση και συντονισμό αυτοδιοικητικών αρχών, Εκκλησίας, ιατρικού προσωπικού και προσώπων με υψηλή επιρροή στην κοινότητα.

Προφανώς υπάρχουν και άλλες ιδέες που μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά χρήσιμες για τη διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου προστασίας της δημόσιας υγείας. Η αναζήτησή τους προϋποθέτει διάλογο όλων των κομμάτων που τάσσονται υπέρ του εμβολιασμού και της επιστημονικής κοινότητας.

Η κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται την εθνική συνεννόηση αλλά, επιπλέον, καλλιεργεί την πόλωση και τον διχασμό. Με δεδομένη την πορεία των σκληρών αριθμών της πανδημίας, αυτό δεν είναι μόνο λάθος, είναι έγκλημα. 

Ads