Η έρευνα τ​ης​  Διεθνούς Διαφάνειας σε συνεργασία με άλλες οργανώσεις για τη  «χρυσή βίζα» που εφαρμόζεται στην Ευρώπη, καταγράφει το δύσοσμο καθεστώς που επινοήθηκε τα τελευταία χρόνια, ως μέρος διεθνούς διαφθοράς αλλά και πολιτικής υποκρισίας.

Δεκατρείς χώρες της Ε.Ε. και 20 συνολικά εφαρμόζουν προγράμματα για την απόδοση βίζας ή υπηκοότητας σε υπηκόους τρίτων χωρών με την αγορά ακινήτων και μετοχών ή επενδύσεων. Στην Ελλάδα το έχουν εκμεταλλευτεί αρκετοί Τούρκοι πολίτες, πολλοί από αυτούς είναι αντιφρονούντες.

Το εξοργιστικό είναι ότι για κάποιους ανθρώπους, τα εθνικά σύνορα είναι αδιαπέραστα εμπόδια ενώ για κάποιους άλλους μια ​βολική διέξοδος. Οι φτωχοί πρόσφυγες των πολεμικών συρράξεων και οι εξαθλιωμένοι μετανάστες είναι αναγκασμένοι να μετακινούνται παράνομα και να πνίγονται σε παγωμένα νερά. Την ίδια ώρα οι εύρωστες ελίτ, που δημιουργούν τις κρίσεις και προκαλούν τον ανθρώπινο πόνο, εξαγοράζουν την ευνοϊκή τους μεταχείριση.

Η μεγαλύτερη υποκρισία είναι ότι χώρες με ιδιαίτερα σκληρή πολιτική απέναντι στη μετανάστευση και “κλειστά σύνορα” για πρόσφυγες παρέχουν έναντι σεβαστού τιμήματος βίζες και διαβατήρια.

Η Κομισιόν, μετά την αποκάλυψη,  προανήγγειλε έλεγχο συμβατότητας με τη νομοθεσία. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι η « χρυσή βίζα » δίνει τη δυνατότητα σε διεφθαρμένους αξιωματούχους ή υπόδικους επιχειρηματίες να αποφύγουν διώξεις, να μεταφέρουν « μαύρα » κεφάλαια ή να μετακινούνται ελεύθερα μέσα στην, εύθικτη κατά τα άλλα, Ευρωπαϊκή Ένωση.