Η πρόσφατη τραγωδία  που προκάλεσε ο 42χρονος  αστυνομικός στους Αγίους Αναργύρους δεν προσφέρεται για υπεραπλουστεύσεις ​και κριτική ​ αλλά για σοβαρό προβληματισμό γύρω από τις ψυχολογικές συνθήκες που επικρατούν στις τάξεις της ΕΛΑΣ και την ασφάλειας που παρέχει στον πολίτη. Το γεγονός ότι υπηρετούσε στο πλέον υψηλό επίπεδο, όπως η φρουρά ενός πρώην Πρωθυπουργού, μεγεθύνει τον προβληματισμό.

Οι επιτροπές που εξετάζουν την ψυχολογική κατάσταση των αστυνομικών καθυστερούν ιδιαίτερα λόγω φόρτου ενώ ο αυτόχειρας των Αγ. Αναργύρων  ήταν από αυτούς που δεν πέρασαν στον ενδεδειγμένο χρόνο. Το στρες και τις πιεστικές συνθήκες επιβεβαιώνουν ο αριθμός άνω των 400 όπλων που έχουν αφαιρεθεί από αστυνομικούς επειδή δεν κρίθηκαν ικανοί να τα φέρουν.

Αυτό δείχνουν και οι εκατοντάδες κλήσεις προς τη γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης από το προσωπικό της ΕΛΑΣ και τις οικογένειες, τους τελευταίους μήνες. Εξάλλου, τα τελευταία χρόνια καταγράφονται 41 αυτοκτονίες αστυνομικών ποσοστό ιδιαίτερα μεγάλο. Καθώς η αυτοχειρία είναι μια μορφή βίας, ίσως η σκληρότερη, φανερώνεται πως υπάρχει πρόβλημα διείσδυσης της βίας στην ιδιωτική σφαίρα των αστυνομικών.

Παρότι το επίπεδο του προσωπικού έχει αλλάξει αισθητά,  τα στερεότυπα του παρελθόντος φαίνεται να αναπαράγονται στην εκπαίδευση ή στην υπηρεσία. Σε  συνδυασμό με την κρίση και τα διλήμματα που προκαλεί, η πίεση προς το προσωπικό αυξάνεται επικίνδυνα. Πίσω από το χορό των εύκολων συμπερασμάτων για μια τραγωδία κρύβονται τα προβλήματα και οι σύγχρονες ανάγκες.

Η ελληνική κοινωνία και η προστασία του πολίτη χρειάζονται καταρτισμένους και νηφάλιους αστυνομικούς που να αντιμετωπίζουν με επαγγελματισμό τα καθήκοντά τους και όχι ένα κακέκτυπο που απαντούσε σε άλλες εποχές και κοινωνικές συνθήκες. Ένα σύγχρονο μοντέλο αστυνομικού θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο και  για όλους.