Οι τελευταίες πολιτικές παρεμβάσεις του Ποταμ​ιο​ύ, από τη μια του όχθη αναδύουν ακραία αντιαριστερή ρητορική και από την άλλη συνομωσιολογική επιχειρηματολογία.

Η επίθεση στη Μπέτυ Μπαζιάνα, που πρακτικά αμφισβητεί το δικαίωμα της συζύγου του Πρωθυπουργού να έχει άποψη  ή  οι κορώνες περί «Βενεζουέλας και Βόρειας Κορέας» δεν παραπέμπουν  σε σοβαρό κόμμα αλλά σε ακραία και γραφικά σχολια των κοινωνικών δικτύων.

Ο χαρακτηρισμός της κυβέρνησης ως «εντολοδόχων του Ερντογάν» ισορροπεί επικίνδυνα με τις θεωρίες  της ΧΑ.  Το δε αίτημα  παρέμβασης εισαγγελέα για τη φορολοταρία που διαψεύστηκε από πολύ σοβαρούς τεχνοκράτες, προηγούμενων κυβερνήσεων, ήταν μάλλον η πιο κωμική αντίδραση.

Το Ποτάμι κινείται τελευταία  στο φάσμα, που ορίζουν από τη μία οι αριστεροφοβικές υστερίες του Άδωνι Γεωργιάδη και από την άλλη οι «ψεκασμένοι» και αφελείς συνομωσιολόγοι. Δεν έχουν μεγάλη διαφορά από όσους υποστηρίζουν ότι κάποιοι μας ψεκάζουν και ότι τα εμβόλια διασπείρουν ασθένειες ή από τις μεταφυσικές προφητείες διαφόρων θρησκόληπτων. 

Το κόμμα που αυτοσυστήθηκε με αυταρέσκεια ως το κατεξοχήν μεταρρυθμιστικό απογοητεύει πολιτικά και φυλλορροεί. Ίσως αυτή να είναι η αιτία που αναζητεί πολιτική επιβεβαίωση στην  ακραία ρητορική αντί του ορθού λόγου. Ακόμη και αν κάποιος θεωρεί ότι βρίσκεται σε γραμμή σύγκλισης με τη ΝΔ, δεν είναι πολλά τα στελέχη της συντηρητικής παράταξης που ασπάζονται αυτές τις απόψεις.

Ίσως είναι ώρα να αναστοχαστεί…