Νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων αποκαλύπτει ότι το μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας του πλανήτη αποθηκεύεται στον τρίτο μεγαλύτερο ωκεανό της Γης, τον Ινδικό Ωκεανό.

Ads

Οι ειδικοί έχουν διατυπώσει εδώ και καιρό τη θεωρία ότι οι ωκεανοί της Γης είναι υπεύθυνοι για αυτό που αποκαλείται «παύση» της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μια απροσδόκητη παύση στην άνοδο των θερμοκρασιών που ξεκίνησε τα τέλη του 20ου αιώνα, παρά τις προβλέψεις ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη θα συνεχιζόταν χάρις στην αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Η αρχική υπόθεση ήταν ότι ο Ειρηνικός Ωκεανός, με θερμά νερά στο δυτικό τμήμα και ψυχρά νερά στην ανατολική πλευρά του, απορροφούσε το μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας της Γης.

Ωστόσο, κατά την ανάλυση υδρογραφικών δεδομένων από την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) των Ηνωμένων Πολιτειών, οι ερευνητές με επικεφαλής τον ωκεανογράφο Sang-Ki Lee από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι ανακάλυψαν ότι τα άνω 700 μέτρα του Ειρηνικού Ωκεανού έχουν στην πραγματικότητα σημειώσει πτώση θερμοκρασίας κατά τα τελευταία χρόνια.

Ads

Η νέα ανακάλυψη βοηθά στο να επισημανθεί η σημασία της Ινδονησίας στη διατήρηση του κλίματος για τον υπόλοιπο κόσμο, και η πιθανότητα αναδιανομής της θερμότητας μέσω άλλων ρευμάτων, δήλωσε ο Sang-Ki Lee στον Guardian.

«Αν αυτή η θερμότητα στον άνω Ινδικό Ωκεανό μεταφερθεί σε βάθος δεκαετιών στο Βόρειο Ατλαντικό, θα μπορούσε να επηρεάσει το λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής θάλασσας, αυξάνοντας επίσης τη δραστηριότητα των τυφώνων και τις περιόδους ξηρασίας στην Αμερική. Πρόκειται για απλές υποθέσεις που πρέπει να μελετηθούν στο μέλλον», πρόσθεσε.

Απεναντίας, τα υπολογιστικά μοντέλα της ομάδας του Sang-Ki Lee αποκάλυψαν ότι οι ισχυροί ανατολικοί άνεμοι στην περιοχή του Ειρηνικού έχουν οδηγήσει τη θερμότητα δυτικά προς τον Ινδικό Ωκεανό μέσω των περασμάτων της Ινδονησίας. Ο Ινδικός Ωκεανός πιστεύεται ότι συγκρατεί πλέον περισσότερο από το 70 τοις εκατό του θερμότητας του πλανήτη από την αρχή της νέας χιλιετίας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές τα ευρήματά τους επιβεβαιώνονται από την αυξημένη ροή νερού στο Στενό του Μακασάρ, το μεγαλύτερο κανάλι της Ινδονησίας ανάμεσα στα νησιά Βόρνεο και Σουλαβέσι.