Η πλατεία Θεάτρου βρίσκεται κάτω από την Βαρβάκειο Αγορά, μεταξύ των οδών Σωκράτους και Μενάνδρου. Πρόκειται για ένα μέρος χρόνια εγκαταλελειμμένο και πλέον σε άθλια κατάσταση. Στην δημιουργία αυτής της εικόνας συμβάλλουν και τα δεδομένα της υποβάθμισης της ευρύτερης περιοχής (ναρκωτικά, πορνεία, έλλειψη ζωής) που έχει οδηγήσει στην ερημοποίηση του συγκεκριμένου χώρου. Όμως τον Ιούλιο του 2010 η ΕΑΧΑ (Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων & Αναπλάσεις ΑΕ) προκύρηξε διαγωνισμό για την ανάπλαση της πλατείας, έγινε η ανάληψη του έργου και πιστεύουν ότι μέχρι το 2013 θα έχουν ξεκινήσει οι εργασίες. Ρεπορτάζ: Νίκος Μίχος

Ads

Η πλατεία Θεάτρου είναι ένα πολύ μικρό άνοιγμα (ενάμισι στρέμμα) στο αστικό κέντρο της Αθήνας. Βρίσκεται στο άκρο της Αρχαίας και Μεσαιωνικής πόλης και οι ανασκαφές στην περιοχή έχουν πιστοποιήσει την θέση του Θεμιστόκλειου τείχους και του τείχους Χασέκη, τα οποία διασχίζουν την πλατεία. Σύμφωνα με τις ανασκαφές, το βόρειο τμήμα της πλατείας Θεάτρου βρίσκεται έξω από το Θεμιστόκλειο τείχος, το οποίο όριζε την αρχαία πόλη και το νότιο τμήμα της πλατείας βρίσκεται μέσα στην αρχαία, αλλά και στη νεότερη πόλη, όπως αυτή οριζόταν από το τείχος Χασεκή. Ανάμεσα στα δύο τείχη, που απέχουν λιγότερο από εννέα μέτρα, βρίσκεται υπό κλίση ο άξονας της οδού Θεάτρου-Βαρβακείου Αγοράς, που σηματοδοτεί το κτίριο της Διπλαρείου Σχολής.

Σήμερα, η πλατεία είναι χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και καθώς το φώς είναι λιγοστό, λόγω των περιβάλλοντων κτηρίων, γίνεται τόπος επιβίωσης εξαθλιωμένων ανθρώπων, και στέκι πορνείας. Έτσι η ΕΑΧΑ αποφάσισε να προκυρήξει τον διαγωνισμό για την ανάπλαση αυτού του χώρου. Το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού, που προκυρήχθηκε για την ανάληψη του έργου, κέρδισαν η Βαλεντίνα Καρβουντζή και ο Ματθαίος Παπαβασιλείου. 

Στόχος τους είναι η ανάπλαση του μέρους για την διαμόρφωση ενός “κρυμμένου κήπου”. Ο προτεινόμενος μικρός κρυμμένος κήπος της πλατείας Θεάτρου θα αναδεικνύει την αξία των μαλακών δαπεδοστρώσεων και την σπουδαιότητα της φύτευσης στη βελτίωση των κλιματικών συνθηκών. Υλοποιεί έτσι την ρήση του Ηράκλειτου ΦΥΣΙΣ ΚΡΥΠΤΕΣΘΑΙ ΦΙΛΕΙ (Η Φύση αγαπά να κρύβεται), όπως περιγράφουν στην παρουσίαση της μελέτης τους. 

Η κα. Καρβουντζή μιλώντας στο tvxs.gr, είπε πως “εάν η πρόταση υλοποιηθεί σύμφωνα με τις αρχές που εμείς έχουμε σχεδιάσει και ορίσει μπροστά από την Διπλάρειο θα λειτουργήσει ευεργετικά για την περιοχή σε δυο άξονες. Για το περιβάλλον και για την ενδυνάμωση των συνευρέσεων των ανθρώπων που κατοικούν στην περιοχή αλλά και των Αθηναίων που περπατούν στην περιοχή. Επίσης θα βοηθήσει στην αύξηση της ασφάλειας της περιοχής αφού θα αποτελέσει εκ νέου πόλο ζωής. Βέβαια αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό για να αλλάξουν όλα τα αρνητικά στοιχεία της περιοχής. Χρειάζεται σχεδιασμός άλλου επιπέδου για κάτι τέτοιο”.  

Οι αρχιτέκτονες θέλουν να διαμορφώσουν ένα χώρο συλλογικής συνεύρεσης με καθίσματα αλλά και ένα χώρο με κηπευτικό χώμα. Επίσης, καθώς το στοιχείο του νερού είναι θεμελιώδες στην ιδέα τους, έχουν σχεδιάσει την ύπαρξη ενός καναλιού νερού που θα ξεκινά από μια μεγάλη ελιά και θα έχει αναφορές στην Αθηναϊκή μυθολογία, η οποία εδραιώνει την σχέση της πόλης και της εξοχής. 

Η πρόεδρος της ΕΑΧΑ, Ντόρα Γαλάνη, δήλωσε στο tvxs.gr ότι “ο διαγωνισμός προκυρήχθηκε το 2010 με δικιά μας πρωτουβουλία γιατί η κατάσταση στην περιοχή είχε φτάσει στο απροχώρητο. Τότε τον διαγωνισμό χρηματοδότησε το Πράσινο Ταμείο και πλέον την μελέτη χρηματοδοτεί το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αττικής”. Η κα. Γαλάνη μας είπε ότι το έργο καθυστέρησε γιατί είναι πολύ αργές οι διαδικασίες που απαιτούνται για να υπάρξει η έγκριση από το δημοτικό συμβούλιο. 

“Αυτή η ανάπλαση δίνει την ελπίδα, όμως, για την βελτίωση της κατάστασης του κέντρου της Αθήνας”, τόνισε η Ντόρα Γαλάνη και συμπλήρωσε ότι αυτό έρχεται σε συνδυασμό βέβαια με την μεταναστευτική πολιτική και τις δράσεις στο κέντρο της Αθήνας. “Η προσωπική μου άποψη, και σαν αρχιτέκτων-πολεοδόμος, είναι ότι έαν πάει κάποιος κάπου το πρωί και ζήσει τον χώρο για άλλες υποχρεώσεις θα ξαναπάει και το βράδυ. Όταν ακούς όμως μόνο για δυσάρεστα γεγονότα σε μια περιοχή δεν γεννάται η επιθυμία ούτε να πλησιάσεις. Αυτές τις αναπλάσεις τις βλέπω σαν μικρές – μικρές εγχειρησούλες που στο τέλος μπορούν να σώσουν έναν ασθενή. Η Αθήνα έχει δυναμική και πρέπει να την αναδείξουμε.” 

Σύμφωνα με τους ίδιους εξαιρετική είναι και η συνεργασία με την Διπλάρειο Σχολή, η οποία έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον που η περιοχή θα αναβαθμιστεί. 

Η πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής για τις αρχιτεκτονικές μελέτες, κα. Λίζα Σιόλα, είχε δηλώσει ότι εύχεται “η υλοποίηση του πρώτου βραβείου να γίνει πραγματικότητα και να συνοδευτεί από βαθιές τομές, από γενναίες αποφάσεις ρυθμιστικού και παρεμβατικού χαρακτήρα, για έναν δημόσιο χώρο που θα κάνει τους κατοίκους να το αγαπήσουν και τον χρήστη να αισθανθεί την φιλοξενία του”.