Το 5ο Παγκόσμιο Συνέδριο Βιογεωγραφίας πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στο Ηράκλειο Κρήτης μεταξύ 7 και 11 Ιανουαρίου, με τη συμμετοχή περισσότερων από 400 καταξιωμένων Ελλήνων και ξένων επιστημόνων από 40 χώρες. Συζητήθηκε μεγάλο εύρος θεμάτων σχετικά με τη βιοποικιλότητα του πλανήτη και τις επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής και βραβεύθηκε ο παγκοσμίου φήμης επιστήμονας Robert E. Ricklefs.

Ads

Το 5ο Παγκόσμιο Συνέδριο Βιογεωγραφίας που διοργανώθηκε από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πάτρας, στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία. Συμμετείχαν πάνω από 400 Έλληνες και ξένοι επιστήμονες από 40 χώρες, πολλοί εκ των οποίων ιδιαίτερα καταξιωμένοι στην παγκόσμια κοινότητα. Παρουσιάστηκαν πάνω από 270 αναρτημένες ανακοινώσεις και 60 επιπλέον προφορικές.

Το συνέδριο κάλυψε μεγάλο εύρος ζητημάτων και προσέφερε στη χώρα μας την ευκαιρία να παρουσιάσει το σοβαρό επιστημονικό έργο της στους τομείς της Οικολογίας και της Βιογεωγραφίας. Πραγματοποιήθηκε επίσης διάλεξη και βράβευση του Καθηγητή Robert E. Ricklefs, διεθνώς καταξιωμένου στον τομέα της Οικολογίας και της Βιογεωγραφίας, με το βραβείο Wallace.

Ο κλάδος της Βιογεωγραφίας είναι στενά συνδεδεμένος με την Οικολογία και μελετά την κατανομή και εξάπλωση των ζωντανών οργανισμών σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα, όπως εξήγησε στο tvxs.gr ο Επίκουρος Καθηγητής στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Σπύρος Σφενδουράκης. Επομένως συνδέεται άμεσα με την προστασία της βιοποικιλότητας, ερευνώντας τους παράγοντες που επηρεάζουν τη μετακίνηση, εξέλιξη ή εξαφάνιση πληθυσμών.

Συγκεκριμένα μία ενότητα του συνεδρίου αφορούσε μέτρα και προβλέψεις σχετικά με την αντίδραση των οργανισμών στην κλιματική αλλαγή και την ανθρώπινη δραστηριότητα. “Κάποιοι οργανισμοί θα κινδυνεύσουν με εξαφάνιση ή θα εξαφανιστούν, κάποιοι άλλοι θα μετακινηθούν σε μέρη που δεν τους συναντούσαμε πριν. Θα πρέπει λοιπόν να λάβουμε τα ανάλογα μέτρα για την προστασία τους” εξηγεί ο κ. Σφενδουράκης.

Άλλη ενότητα του συνεδρίου επικεντρώθηκε στην περιοχή της Μεσογείου και κατ’ επέκταση την Ελλάδα, καθώς πρόκειται για μία ιδιαίτερα πλούσια σε βιοποικιλότητα περιοχή. Σύμφωνα με τον κ. Σφενδουράκη η μακραίωνη παρουσία του ανθρώπου στη Μεσόγειο έχει διαμορφώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό το περιβάλλον, καθώς υπήρξε συνεξέλιξη και κοινή πορεία των υπόλοιπων οργανισμών με τον άνθρωπο. Αυτό βοήθησε στην προσαρμογή τους στην ανθρώπινη παρουσία, ωστόσο οι έντονοι ρυθμοί ανάπτυξης του τελευταίου αιώνα εμποδίζουν τους οργανισμούς να συμβαδίσουν.

Ελάχιστα γνωρίζουμε για τα είδη που εξαφανίστηκαν παλιότερα, καθώς πολλά από αυτά δεν έχουν αφήσει ίχνη. Ωστόσο ξέρουμε ότι λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών έχει δεκαπλασιαστεί, ίσως και εκατονταπλασιαστεί. “Η τεράστια ανάπτυξη, η επέκταση της τεχνολογίας και η δραματική αύξηση του πληθυσμού έχουν πολλαπλασιάσει δραματικά τον ρυθμό εξαφάνισης των ειδών, ειδικά τον τελευτά αιώνα” δηλώνει ο κ. Σφενδουράκης.

Αυτά αποτελούν μικρό δείγμα των θεμάτων που συζητήθηκαν στο συνέδριο. Ωστόσο, όπως τονίζει ο κ. Σφενδουράκης, η Ελλάδα δεν εκμεταλλεύτηκε αυτήν την ευκαιρία προβολής στο έπακρο. Δεν υπήρξε καμία υποστήριξη, οικονομική ή άλλη, από τοπικούς φορείς και κυβέρνηση παρά τις εκκλήσεις των διοργανωτών. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε μόνο με τη συμβολή του Πανεπιστημίου και των συμμετεχόντων, όπως και κάποιων ιδιωτικών φορέων.