Την άποψη ότι η κρίση κόστισε ακριβά στη Γερμανία, αλλά τα χρήματα που η πιο ισχυρή οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης χορήγησε δεν πήγαν στον ελληνικό λαό αλλά στις τράπεζες εκφράζει ο ευρωβουλευτής του γερμανικού κόμματος της Αριστεράς Die Linke, Χέλμουντ Σολτζ, μιλώντας στο tvxs.gr. Ακόμη μιλάει για το χρέος, την Ευρώπη και το δρόμο που ανοίγει η άνοδος της Αριστεράς.

Πώς το Die Linke βλέπει την άνοδο της Αριστεράς στον ευρωπαϊκό Νότο;

Βλέπουμε με μεγάλη ευχαρίστηση και αλληλεγγύη τις προσπάθειες των αριστερών δυνάμεων να πάρουν το μέλλον των ανθρώπων στα χέρια τους, και η Αριστερά είναι φυσικά μία από τις δυνάμεις αυτές που θα ανταποκριθούν περισσότερο στην ανάγκη των πολιτών να αλλάξουν την καθημερινή τους ζωή. Εδώ και πολύ καιρό παρακολουθούμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά και πιο πρόσφατα την ανάδειξη των αριστερών δυνάμεων στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία. Για να μην μακρηγορώ, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι για το γεγονός ότι η Αριστερά προτείνει εναλλακτική πολιτική σκέψη η οποία συναντά τις ανάγκες των κοινωνιών των χωρών που έχουν πληγεί περισσότερο από τις επιπτώσεις της κρίσης. Και δεν αποτελεί μόνο παράδειγμα το να έχεις την ευκαιρία να προτείνεις κάτι νέο, αλλά κι ευθύνη της Αριστεράς. Έτσι θα μοιραστούμε την εμπειρία μας, τις ιδέες μας, την πολιτική μας σκέψη σαν φίλοι και συνοδοιπόροι.

Αν στις επόμενες εκλογές έχουμε κυβερνητική αλλαγή με τον ΣΥΡΙΖΑ να ανεβαίνει στην εξουσία, τι περιμένετε ως Γερμανός από αυτή την εξέλιξη και πώς η γερμανική Αριστερά θα βοηθήσει την ελληνική στην ικανοποίηση των αιτημάτων της ως προς τη γερμανική κυβέρνηση;

Θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την ευκαιρία να αναλάβει αυτή την πολύ μεγάλη ευθύνη να προσπαθήσει να αλλάξει την ελληνική πολιτική. Ερχόμενος κανείς στην Ελλάδα καταλαβαίνει αμέσως ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για αλλαγή. Και λέω ότι είναι πολύ μεγάλη ευθύνη γιατί θα αποτελέσει μια μεγάλη πρόκληση να αναλάβεις τα ηνία μίας χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης, η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τους υφιστάμενους δεσμούς που διέπουν τις ενώσεις αυτές εδώ και χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι από την πολύ αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχει ένα κοινό πρόγραμμα συνεργασίας με άλλες αριστερές ευρωπαϊκές δυνάμεις, ώστε αυτά που προσπαθεί να αλλάξει να υποστηριχθούν και από τις λοιπές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Die Linke φυσικά είναι το αριστερό κόμμα μίας χώρας με τεράστια πολιτική και οικονομική επιρροή μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η οικονομική πολιτική της Γερμανίας έχει συμβάλλει στις δυσκολίες της Ελλάδας. Επομένως είναι ευθύνη της γερμανικής Αριστεράς να θέσει ερωτήματα στους αρμόδιους στη Γερμανία.

Νομίζω ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας, θα πρέπει να κρατήσει κατά νου ότι  θα συνδιαλέγεται με τους επικεφαλής των κυβερνήσεων των άλλων χωρών επί ίσοις όροις. Έχει φωνή! Και θα βρεθεί στη θέση να πρέπει να συζητήσει ποια είναι τα προβλήματα της Ελλάδας. Δηλαδή το χρέος, το ζήτημα της οικονομικής αυτάρκειας της χώρας, της ανάπτυξης και το γεγονός ότι χρειάζεται να δοθεί στην Ελλάδα ο χώρος για να εφαρμόσει μία πολιτική στρατηγική που θα της επιτρέψει να οδηγηθεί σε αυτή την κατεύθυνση. Και για αυτό θα χρειαστεί και την υποστήριξη άλλων κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν κυβερνώνται από την Αριστερά.

Για να καταλάβουν γιατί προτείνει αυτά που προτείνει θα πρέπει να προβάλλει επιχειρήματα και να συζητήσει με τους άλλους κυβερνητικούς εκπροσώπους , στη βάση του να ξανασκεφτούμε την Ευρώπη.

Πολλοί Γερμανοί λένε «για πόσο ακόμα θα πληρώνουμε για τους Έλληνες». Εσείς ως Γερμανός πολίτης, αλλά αριστερός Γερμανός πολίτης, ποιά λύση βλέπετε για το χρέος;

Πρώτα από όλα είναι αδιαμφισβήτητο ότι πρέπει να γίνουν πολλές μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της χώρας, που θα πρέπει να οδηγήσουν στην αναδιανομή των ευθυνών αλλά και στη δυνατότητα να ανοιχτεί ο δρόμος για την ελληνική κοινωνία και οικονομία ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί το ζήτημα του χρέους. Φυσικά αυτό προϋποθέτει να ξανασυζητηθεί ποιό είναι το χρέος. Χρέος έχουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες. Δεν πρόκειται για ελληνικό μόνο πρόβλημα και για αυτό χρειαζόμαστε μια διεθνή λύση. Έτσι ένα πρώτο βήμα για τη γερμανική Αριστερά θα ήταν να κάτσουμε μαζί και να δούμε τις υπό χρέος οικονομίες και να αλλάξουμε το οικονομικό πρόγραμμα. Πρέπει να αναλύσουμε εις βάθος τη δομή της ευρωζώνης και πώς οι πλούσιοι πρέπει να συνεισφέρουν. Πρέπει επίσης να γίνει ένας δημόσιος διάλογος για το γεγονός ότι ναι ισχύει ότι η Γερμανία έχει δώσει πολλά χρήματα για την κρίση, αλλά ήταν χρήματα που δόθηκαν για να σταθεροποιηθεί το ευρώ αλλά και για να σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα. Έτσι δεν έχουν δοθεί χρήματα άμεσα στον ελληνικό λαό, αλλά τα χρήματα δόθηκαν στις τράπεζες.

Συμφωνείτε με τη λύση ενός κουρέματος του χρέους και ποιά η άποψη σας για τον συμψηφισμό του χρέους με το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο;

Φυσικά και η Γερμανία πρέπει να καταλάβει ότι το χρέος αποτελεί  ένα άλυτο πρόβλημα και πρέπει να βρει έναν τρόπο για να δει τι μπορεί να συνεισφέρει προς την επίλυση της παρούσας οικονομικής κρίσης. Δεν πιστεύω ότι μία έυκολη άμεση μεταφορά χρημάτων από τη Γερμανία προς την Ελλάδα θα έλυνε το πρόβλημα, γιατί  το πρόβλημα είναι πολύ πιο μεγάλο. Άρα δεν είναι μόνο η πρόκληση που έχουμε να δώσουμε ένα ορισμένο ποσό το οποίο η Γερμανία έκλεψε από τους Έλληνες κατά τη διάρκεια του Β’Παγκοσμίου Πολέμου αλλά θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε όλη την οικονομική λογική. Πιστεύω ότι πρέπει να δρομολογηθεί ενός είδος κουρέματος του χρέους, αλλά σε ένα διεθνές πλαίσιο αναδιατύπωσης των υποχρεώσεων των χωρών-κρατών της ευρωζώνης.

Πώς θα αντιμετωπιστεί η κινδυνολογία γύρω από την άνοδο της Αριστεράς στην Ευρώπη;

Αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη οι αριστερές δυνάμεις κάνουν μία σοβαρή προσπάθεια να αναπτύξουν μία εναλλακτική στρατηγική. Ωστόσο οι ψηφοφόροι πιστεύουν πως αν η Αριστερά έρθει στα πράγματα θα τεθεί αυτομάτως θέμα παραδείσου ή κολάσεως. Αυτό όμως είναι μία λάθος οπτική. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να επικοινωνήσουμε στους πολίτες πως προσεγγίζουμε τα προβλήματα. Η μεγαλύτερη πρόκληση για τις αριστερές ευρωπαϊκές δυνάμεις είναι να οδηγήσουν τους πολίτες πίσω στην πολιτική δραστηριότητα, ώστε να αλλάξουν μαζί τους την πραγματικότητα. Κι ελπίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και οι Podemos στην Ισπανία θα έχουν τη δυνατότητα να ανοίξουν το δρόμο που θα αποτελέσει παράδειγμα και για τη γερμανική Αριστερά.