Σε τραγωδία κατέληξε το ταξίδι μιας οικογένειας απ’ το Αφγανιστάν με στόχο να φτάσει στην Ουγγαρία, όταν σε έλεγχο της κροατικής αστυνομίας υποχρεώθηκαν να γυρίσουν πίσω προς Σερβία και τρένο τραυμάτισε θανάσιμα την 6χρονη κόρη Μαντίνα.

Όταν το τρένο χτύπησε την 6χρονη Μαντίνα Χουσίνι η οικογένειά της παρακαλούσε την κροατική συνοριοφυλακή για βοήθεια, κρατώντας στα χέρια το κορίτσι που ψυχορραγούσε, λέει η μητέρα της μικρής Μαντίνα, η Μουσλίμα στον Guardian.

Ήταν οι ίδιοι αστυνομικοί που είχαν διατάξει την οικογένεια με τα 10 παιδιά, που προσπαθούσε να φτάσει στην Ουγγαρία, να αποβιβαστεί απ’ το τρένο με προορισμό τη Σερβία μέσα στο σκοτάδι και χωρίς να τους προειδοποιήσουν ότι ο σιδηρόδρομος είναι ακόμα σε λειτουργία. Απελπισμένοι και τρομοκρατημένοι όπως ήταν δεν ήξεραν πού αλλού να πάνε.

Η μέρα που κατέληξε σε τραγωδία είχε ξεκινήσει με ελπίδα. Η Μουσλίμα είχε αποφασίσει να ξεκινήσει με τα έξι απ’ τα δέκα της παιδιά, στις 21 Νοεμβρίου, αφού άκουσε ότι τα σύνορα με την Κροατία δεν ήταν τόσο ερμητικά κλειστά συγκριτικά με τους προηγούμενους μήνες.

Όπως αφηγήθηκε η μητέρα κατάφεραν να μπουν στο κροατικό έδαφος περνώντας μέσα από ατελείωτα χωράφια και φράχτες.

_{Η οικογένεια της Μαντίνας}

Λίγες ώρες μετά τους σταμάτησαν αστυνομικοί ενώ ξεκουράζονταν σε ένα πάρκο τυλιγμένοι με κουβέρτες.

Αρχικά χάρηκε βλέποντας τους αστυνομικούς, καθώς περίμενε ότι θα τους πήγαιναν σε κάποιο αστυνομικό τμήμα και ότι εκεί θα υπέβαλαν επίσημο αίτημα για χορήγηση ασύλου. Αντιθέτως, όμως, η Μουσλίμα υποστήριξε ότι τους οδήγησαν στη σιδηροδρομική γραμμή και τους διέταξαν να περπατήσουν πίσω προς τη Σερβία.

«Τους ικέτευα: Αν δεν μας δεχτείτε σας παρακαλώ αφήστε μας να μείνουμε εδώ απόψε. Με αυτό τον καιρό είμαστε ήδη κουρασμένοι και κρυώνουμε, τα παιδιά είναι μικρά. Αλλά ήταν απάνθρωποι» είπε η μητέρα, όπως δημοσιεύει ο Guardian.

Οι κροατικές αρχές αρνήθηκαν ότι η οικογένεια είχε πατήσει στο έδαφος της χώρας πριν τον θάνατο της μικρής ή ότι η αστυνομία στα σύνορα έπαιξε οποιονδήποτε ρόλο στο να βρεθεί η οικογένεια να περπατά πάνω στις γραμμές του τρένου. Είπαν ότι διέσχιζαν τη Σερβία και ότι βρίσκονταν στην άκρη όταν το τρένο χτύπησε, αλλά ότι ο θάνατος καταγράφηκε στην Κροατία γιατί προσέτρεξε εκεί η οικογένεια για βοήθεια.

Δεν ήταν όμως μόνο ότι, όπως καταγγέλλει η μητέρα τους ώθησαν ουσιαστικά στις θανατηφόρες ράγες, αλλά ο γολγοθάς που συνάντησαν αμέσως μετά, αφού δεν την άφησαν να πάει μαζί με την χτυπημένη κόρη της στο νοσοκομείο. Αρχικά, όπως λέει, οι αστυνομικοί δεν άκουγαν καν τις δραματικές εκκλήσεις τους για βοήθεια καθώς το κοριτσάκι ήταν γεμάτο αίματα, και το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να καταγράψουν πόσους ακριβώς επιβίβασαν στο βαν της αστυνομίας.

Σε κάποιο σημείο, αφηγείται η μητέρα, το όχημα σταμάτησε και νοσοκόμες μετέφεραν τη μικρή Μαντίνα σε ασθενοφόρο. Έφυγαν όμως χωρίς να επιτρέψουν στη μητέρα της να πάει μαζί της.

_{Η 6χρονη Μαντίνα}

Η επόμενη φορά που είδε την κόρη της ήταν πια νεκρή, με το παγωμένο σώμα της γεμάτο αίματα και λάσπη. Έτσι τους επέστρεψαν τη σορό της μικρής Μαντίνα, που για μέρες δεν ήξεραν αν ζει ή όχι και πού βρίσκεται. «Της φέρθηκαν σαν ζώο, σαν σκυλί» λέει η μητέρα της.

Τους είχαν στείλει άλλωστε πάλι πίσω στη Σερβία, χωρίς καμιά ενημέρωση για την τύχη της ή κάποιο αριθμό τηλεφωνικής επικοινωνίας. Χρειάστηκαν μέρες για να μπορέσουν να μάθουν και να θάψουν τελικά τη μικρή με βάση τη μουσουλμανική παράδοση, με τη βοήθεια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Η τραγωδία της οικογένειας Χουσίνι, που προσπάθησε να φτάσει στην Κροατία έχοντας περάσει περίπου ένα χρόνο στη Σερβία με την ελπίδα μιας νόμιμης διέλευσης στην Ουγγαρία, ήταν η τελευταία σε μια σειρά θανάτων και τραυματισμών παιδιών και ενηλίκων στα Βαλκάνια.

Πολλές ομάδες που μάχονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατέθεσαν σειρά ντοκουμέντων για υποθέσεις ανθρώπων που αντιμετωπίστηκαν με βία στα σύνορα της Κροατίας, της Ουγγαρίας και της Βουλγαρίας.

Πηγή: Guardian