Σύνορα Βελγίου και Ολλανδίας. Μια από τις πλέον αξιοσημείωτες συνοριακές καταστάσεις στον κόσμο.

Στο σημείο αυτό βρίσκεται η μικρή πόλη Μπάρλε- Χέρτογκ που ανήκει στο Βέλγιο και το Μπάρλε- Νασάου, το οποίο είναι ολλανδικό.

Η πόρτα στη δεξιά πλευρά ενός κτιρίου βρίσκεται στο Βέλγιο, ενώ αυτή στα αριστερά είναι στην Ολλανδία.

Η πόλη του Βελγίου αποτελείται από 22 θύλακες. Μικρά τμήματα γης που περιβάλλονται από την ολλανδική επικράτεια.

Στην ολλανδική πόλη υπάρχουν οκτώ θύλακες, εκ των οποίων επτά εισέρχονται εντός των βελγικών θυλάκων.

Με αυτό το επίπεδο πολυπλοκότητας, η πόλη αποφάσισε να απεικονίσει τα σύνορα στο πεζοδρόμιο.

Αν ακολουθήσει κανείς τη συνοριακή γραμμή, θα συνειδητοποιήσει γρήγορα ότι αυτή διασχίζει τους δρόμους των πόλεων, τους κήπους, ακόμα και τα καθιστικά των σπιτιών.

Η κ. Βαν Γκούλ, η οποία ζει όλη της τη ζωή στο ολλανδικό έδαφος, εξηγεί ότι το λαθρεμπόριο ήταν συχνό στην περιοχή.

Παράνομη διακίνηση προϊόντων ένθεν και εκείθεν. Κυρίως ήδη διατροφής.

Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν παρενέργειες: το βελγικό ψωμί προτιμάται απο όλους γιατί είναι πολύ καλύτερο ενώ και η βενζίνη είναι πολύ φθηνότερη στο Βέλγιο. Ωστόσο, για τα παντοπωλεία, ο καθένας πηγαίνει στην Ολλανδία. Δεν υπάρχει καν σούπερ μάρκετ στην πλευρά του Βελγίου.

Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι οι κάτοικοι βρήκαν έναν τρόπο να ζήσουν αρμονικά και να διαχειριστούν αυτό το συνοριακό χάος.

Οι δυο πόλεις παρά τις διαφορές τους είναι υποχρεωμένες να ζουν σε ένα αναγκαστικό γάμο.

Ωστόσο, και οι δύο δήμαρχοι ονειρεύονται την ημέρα της ενοποίησης.

«Θα ήταν θαυμάσιο αν αυτά τα δύο δημοτικά συμβούλια από διαφορετικές χώρες μπορούσαν να γίνουν μια ενιαία ευρωπαϊκή οντότητα. Αλλά στην πραγματικότητα αυτή η ιδέα είναι ακόμα μια ουτοπία», λέει η δήμαχρος της πόλης στον ολλανδικό τομέα.

«Ποτέ δεν θα το βιώσουμε. Είναι νομικά αδύνατο αυτή τη στιγμή. Και αν επρόκειτο να συμβεί, κάτι για το οποίο είμαι έντονα υπέρ, οι πολιτισμικές ευαισθησίες είναι πιθανό να επανεμφανιστούν», λέει ο δήμαρχος της πόλης στον βελγικό τομέα.

Στις δυο πόλεις όλοι εστιάζουν στη βελτίωση της συνεργασίας.

Η διαβούλευση για τη διαχείριση των λυμάτων, τον δημόσιο φωτισμό και την κατασκευή δρόμων είναι αναπόφευκτη αλλά και αναγκαία.

Αν όχι, όπως και στο παρελθόν, θα υπάρξουν καταστάσεις όποτο υ ένα συμβούλιο αποφασίζει να φτιάξει στο πλακόστρωτο δρόμο, ενώ το άλλο θα θέλει άσφαλτο.

Πηγή: euronews