Καθαρίζουν, αναλαμβάνουν τις ξυλουργικές εργασίες, φροντίζουν τον στολισμό με άνθη, σιδερώνουν τα πολύπλοκα άμφια, οδηγούν, συντηρούν τα σπάνια χειρόγραφα, αλλάζουν λαμπτήρες, με μια κουβέντα, έχουν τη φροντίδα όλων όσων δεν βλέπει κανείς. 

Η πόλη του Βατικανού έχει έναν άλλο, άκρως μυστικό κόσμο σε μικρογραφία: Την εργατική τάξη, τους εργαζομένους αυτού του ιδιότυπου, μικρού σε έκταση, αλλά πανίσχυρου κράτους, εκείνους που βρίσκονται επί της ουσίας πίσω από τις χιλιάδες λεπτόμέρειες που συνθέτουν τη δημόσια εικόνα του Πάπα. 

Ο φωτογράφος του Guardian, Christian Sinibaldi, μετά από δύο μήνες τηλεφωνημάτων και ανταλλαγής e-mail, έλαβε επιτέλους την άδεια να φωτογραφίσει πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Με τον φακό του αναζήτησε και τους ανθρώπους οι οποίοι φροντίζουν για την εύρρυθμη λειτουργία του Βατικανού. 

Σιδερώνουν και προσεύχονται…

«Από τις μοναχές που σιδερώνουν στο σκευοφυλάκιο μέχρι τους κηπουρούς οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη διακόσμηση της Αγίας Έδρας και τους οδηγούς του Πάπα, η δουλειά μου είναι ένας φόρος τιμής στους ανθρώπους που βρίσκονται στη βάση της ιεραρχίας του Βατικανού» λέει ο Sinibaldi για το project. 

Ογδόντα εργάτες είναι υπεύθυνοι για τις εργασίες συντήρησης.

Σιδηρουργοί, ειδικοί για τα μάρμαρα, ξυλουργοί, καθαριστές -είναι οι άνθρωποι που θα αφαιρέσουν τις τσίχλες από το πάτωμα μετά την επέλαση των επισκεπτών, που θα αλλάξουν λαμπτήρες…

Τέσσερα άτομα χρειάζονται για να να αλλάξουν μια λάμπα στη βασιλική του Αγίου Πέτρου, καθώς οι πολυέλαιοι είναι τεράστιοι.

Εικοσιπέντε άνθρωποι είναι επιφορτισμένοι μόνο με τις εργασίες καθαρισμού σε ημερήσια βάση. Η εργασία συχνά παραδίδεται από γενιά σε γενιά… 

Οι πόρτες στον ναό του Αγίου Πέτρου έχουν ύψος 4 μ. Δεν είμαι μόνον οι επισκέπτες και η σκόνη, αλλά και τα… περιστέρια. Οπότε η καθαριότητα είναι προτεραιότητα. 

Υπάρχουν οκτώ φύλακες μόνο για τα Μουσεία του Βατικανού. Ο Alessio Censoni ανοίγει, ξεκλειδώνει -για να είναι κανείς ακριβής- 300 πόρτες καθημερινά. 

Όχι, δεν ανοίγει παράθυρα, αυτή είναι ξεχωριστή εργασία, με την οποία είναι επιφορτισμένος άλλος. 

Επίσης, δεν ανοίγει την πόρτα του διάσημου παρεκκλησιού της Καπέλα Σιξτίνα -αυτό είναι επίσης, ευθύνη άλλου, του «sistinari». 

Το μεγαλύτερο κλειδί της… αρμαθιάς του είναι το αρ. 401, που ανήκει στη Sala Rotonda, για την οποία λέει ότι, είναι και η αγαπημένη αίθουσα του…