Τη «χαλάρωση» των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ θα επιδιώξει το προσεχές διάστημα ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico, που επικαλείται υψηλόβαθμους αξιωματούχους των Βρυξελλών.

Ads

Σύμφωνα με το δημοσίευμα ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αναμένεται να διεκδικήσει την εξαίρεση των δαπανών για επενδύσεις και εκπαίδευση από τον υπολογισμό των στοιχείων για το έλλειμμα και το χρέος των κρατών – μελών.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως ο πρόεδρος της Κομισιόν έχει ήδη παρουσιάσει την παραπάνω πρόταση στο Κολλέγιο των Επιτρόπων με τους Πιερ Μοσκοβισί και Μαριάνα Τισέν να εκφράζονται θετικά. Αντίθετος με τα σχέδια Γιούνκερ εμφανίζεται ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, όπως σύμφωνα με το Politico, εξέφρασε μάλιστα την «έντονη» διαφωνία του.

Υπενθυμίζεται πως χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας έχουν ζητήσει επανειλημμένα και ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, αλλά και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι. Επίσης ανάλογη πρόταση είχε καταθέσει και ο Αλέξης Τσίπρας στη Σύνοδο των Σοσιαλδημοκρατικών ηγετών στο Παρίσι.

Ads

Σημειώνεται ότι το Σύμφωνα Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ε.Ε. ορίζει ότι οι χώρες – μέλη θα πρέπει να διαθέτουν έλλειμμα έως 3% του ΑΕΠ και δημόσιο χρέος έως 60% του ΑΕΠ. Γαλλία και Ιταλία έχουν ζητήσει επανειλημμένως τη «χαλάρωση» του συγκεκριμένου κανονισμού, με το αίτημά τους ωστόσο, να προσκρούσει στο σταθερό «όχι» του Βερολίνου.

Προϋπολογισμό της Ευρωζώνης θέλει ο Ρέγκλινγκ

Υπέρ της δημιουργίας ενός – περιορισμένου μεγέθους – προϋπολογισμού της Ευρωζώνης, τάσσεται ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, σε άρθρο του για το «Eurofi Financial Forum», το οποίο διεξάγεται στη Μπρατισλάβα.

Ο Ευρωπαίος αξιωματούχος σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση (EMU) χρειάζεται μία τέτοιου είδους δημοσιονομική δυνατότητα, ώστε να χρησιμοποιείται σε περίπτωση ασύμμετρων οικονομικών σοκ.

«Μία δημοσιονομική δυνατότητα, η οποία δεν οδηγεί σε μόνιμες μεταβιβάσεις ή σε μία αμοιβαιοποίηση του χρέους, θα βελτίωνε τη λειτουργία της νομισματικής ένωσης» τονίζει, παραπέμποντας στο αμερικανικό παράδειγμα, «όπου οι πολιτείες μπορούν να προσφεύγουν στα λεγόμενα ταμεία για τις δύσκολες ημέρες».

Στο άρθρο του, ο κ. Ρέγκλινγκ υπογραμμίζει ότι «συχνά περνούν απαρατήρητες οι θετικές εξελίξεις που σημειώνονται στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη και καθιστά σαφές ότι «η Ευρώπη έχει κάνει καλή πρόοδο και η στήριξη του κοινού παραμένει ισχυρή».

Παραθέτει επίσης, δύο σημαντικά «βήματα» για την ισχυροποίηση της Ευρωζώνης: Ενίσχυση της κοινής ανάληψης κινδύνων, η οποία μπορεί να καταστεί εφικτή μέσω των κεφαλαιαγορών και του δημοσιονομικού «καναλιού», Ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης και του ευρωπαϊκού συστήματος ασφάλισης καταθέσεων (EDIS)