Στη μεγάλη ανάγκη να «κλείσει» η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος το ταχύτερο, αναφέρθηκε σε συνέντευξή του στον Alpha 98.9, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου. 

Εκτίμησε δε, ότι για το κλείσιμο της αξιολόγησης οι πιθανότητες είναι 50 – 50. Σημαντικότερη πάντως, χαρακτήρισε τη μέριμνα που πρέπει να ληφθεί απ’ την κυβέρνηση για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. 

Ολόκληρη η συνέντευξη του Στέλιου Κούλογλου: 

Ήλθε, είδε και απήλθε ο κ. Μοσκοβισί, ο οποίος είπε, μεταξύ άλλων, φτάνει πια με τη λιτότητα, αλλά είπε ότι το επόμενο βήμα πρέπει να το κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Εσείς αισιοδοξείτε ότι θα τα καταφέρουμε να κλείσει η αξιολόγηση στις 20 Φεβρουαρίου ή πλέον έχει χαθεί κι αυτή η ημερομηνία;

Νομίζω ότι είναι 50-50, αν όχι τουλάχιστον να κλείσει οριστικά, να πούμε ότι κλείνει, να υπάρξει συμφωνία δηλαδή, κατά βάση. Παίζονται ακόμα πολλά θέματα, υπάρχουν ακόμα πολλά θέματα πάνω στο τραπέζι, πρέπει ν’ αποφασίσει η κυβέρνηση τι θα κάνει μ’ όλα αυτά τα αιτήματα, πώς θα ξεχωρίσει τα παράλογα από τα λιγότερο παράλογα και επίσης πώς θα πείσει και τους άλλους ότι είναι τελείως παράλογα. Τους άλλους, εννοώ τους δανειστές, το ΔΝΤ… Είναι μια μάχη… Ξέρετε όταν πλακώνονται τρεις, συνήθως τις τρώει ο πιο αδύναμος.

Όταν πλακώνονται, λέει, τα βουβάλια, την πληρώνουν τα μυρμήγκια, έτσι; Ο κ. Τζανακόπουλος πριν από λίγη ώρα λέει ότι για να υπάρξει συμφωνία στο Eurogroup πρέπει να επιστρέψουν στο ρεαλισμό το ΔΝΤ και ο Σόιμπλε. Κατά πόσο θεωρείτε εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο; Δηλαδή, ζητάμε εμείς απ’ τους άλλους να κάνουν βήματα πίσω απ’ τη στιγμή που εμείς όμως είμαστε στην αδύναμη θέση δυστυχώς, λόγω της οικονομικής κατάστασης.

Δε νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο να γίνει αυτό, αλλά παρόλα αυτά γίνεται μια προσπάθεια. Ξέρετε, οι διαπραγματεύσεις σου δίνουν αυτή τη δυνατότητα κι έχουν αυτό το στόχο: να καταφέρεις να πάρεις τα περισσότερα. Αλλά εν πάση περιπτώσει, αν είναι να υπάρξει μια συμφωνία, δε βλέπω αν θα ήταν καλύτερο να παραταθεί η απόφαση αυτή, δεδομένου ότι δε βλέπω τι θα είναι καλύτερο για μας, τι θα έχει αλλάξει προς το καλύτερο σε μερικούς μήνες ή σε δύο-τρεις μήνες. Εάν δηλαδή η κυβέρνηση θέλει να κάνει συμφωνία, τότε πρέπει να την κάνει τώρα. Το θέμα είναι ότι, είτε με συμφωνία είτε όχι, είτε με προληπτικά μέτρα είτε όχι, θα πρέπει να βελτιωθεί -όπως τουλάχιστον εγώ πιστεύω- η καθημερινότητα των πολιτών — δηλαδή, θεωρώ ότι από μια υποχώρηση που θα κάνεις τώρα, θα χάσεις πολύ λιγότερα απ’ όσα έχεις χάσει με τα μπλοκάκια, που είναι ένα θέμα που θα ‘πρεπε να ‘χει ρυθμιστεί από πέρσι το καλοκαίρι και τώρα ακόμα υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες κι οι λογιστές δεν ξέρουν τι θα κάνουν στο τέλος του μήνα.

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη

Ακριβώς…

Ε, αυτή λοιπόν είναι μεγαλύτερη ζημιά. Αν δεν υπάρχει σοβαρότητα στη διακυβέρνηση, όσο καλές διαπραγματεύσεις ή κακές να κάνεις, όσο καλές ή λιγότερο καλές συμφωνίες να κάνεις, θ’ αντιμετωπίσεις μεγάλο πρόβλημα με την κοινή γνώμη και τους πολίτες που μόνοι τους καταλαβαίνουν ότι οι δανειστές είναι σκληροί -δεν είναι χαζοί-, καταλαβαίνουν τις πιέσεις, καταλαβαίνουν τον Σόιμπλε, αλλά δεν καταλαβαίνουν γιατί δε μπορείς να προβλέψεις ένα θέμα το οποίο υπάρχει στην ατζέντα εδώ και έξι μήνες και να πάρεις τις κατάλληλες αποφάσεις πριν «σκάσει». Κι εδώ, αυτό το πράγμα το πληρώνεις.

Μάλιστα. Τα θέματα της επικαιρότητας έχετε δίκιο και τα επισημαίνετε γιατί αυτά έχουν δημιουργήσει κι αναστάτωση στον κόσμο – πολύ σωστό και το παράδειγμα με τα μπλοκάκια, ακόμη δεν ξέρουμε τι θα γίνει – είναι ένα θέμα αυτό – απ’ την άλλη η αντιπολίτευση εγκαλεί την κυβέρνηση και της λέει, «όσο χάνετε χρόνο και καθυστερήσετε να κλείσετε την αξιολόγηση θ’ αναγκαστείτε να πάρετε ακόμη περισσότερα μέτρα». Εσείς συμφωνείτε μ’ αυτήν την άποψη; Δηλαδή, θέλω να πω, έχουμε καθυστερήσει και γιατί υπάρχει αυτή η δυστοκία; Δηλαδή, κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε θέσει ως ημερομηνία ορόσημο την 5η Δεκεμβρίου αν δεν απατώμαι.

Γιατί κάθε φορά βάζουν και καινούργια πράγματα στο τραπέζι. Κάθε φορά που υποχωρείς, κάθε φορά που λες, «έκλεισε η συμφωνία», βάζουν και νέες απαιτήσεις. Αυτό είναι μία γνωστή τοκογλυφική τακτική που την ζούμε κι εμείς, αλλά κοιτάξτε να δείτε, η αντιπολίτευση βασικά, τουλάχιστον η αξιωματική, δε θέλει να κλείσει η αξιολόγηση. Η αντιπολίτευση θέλει να μην κλείσει η αξιολόγηση και να πάμε σε πρόωρες εκλογές όσο βλαβερές κι αν θα είναι αυτές για τη χώρα. Μάλιστα, προχτές στο Ευρωκοινοβούλιο, που είχαμε συζήτηση για το ελληνικό θέμα, ήταν προφανές αυτό διότι όλοι, από αριστερούς μέχρι δεξιούς – οι ιθύνοντες εννοώ- είπαν ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις, τα οικονομικά νούμερα πάνε καλύτερα από τις προβλέπεις κλπ, και δυστυχώς μόνη εξαίρεση ήταν οι βουλευτές της ΝΔ, οι οποίοι καταλόγισαν την καθυστέρηση στην ελληνική κυβέρνηση και το χειρότερο, ζήτησαν εκλογές — δηλαδή, αρχίζουν και γελάνε μαζί μας στο εξωτερικό, δε μας παίρνουν στα σοβαρά γιατί «αυτοί είναι κάποιοι τύποι που κάθε τόσο ζητάνε εκλογές ενώ είναι σε πρόγραμμα και πρέπει να κάνουν σφιχτή διαχείριση κλπ. Ε, αυτή είναι δυστυχώς η εικόνα.

Και πάμε σ’ ένα θέμα με το οποίο έχετε ασχοληθεί και εσείς: αφορά το θέμα της Novartis κι όχι μόνο – μεγάλη έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά και τη Novartis – έρευνα που γίνεται στην Αμερική, έρευνα που γίνεται και στην Ελλάδα-, αλλά, όπως έλεγα σήμερα, νομίζω ότι η έρευνα αναμένεται να επεκταθεί και σε άλλες φαρμακευτικές εταιρίες, οι οποίες λίγο-πολύ ακολουθούσαν την ίδια τακτική.

Ναι, η Novartis δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση, απλώς υπάρχουν αρκετά στοιχεία εναντίον τους. Γεγονός είναι ότι ο ανταγωνισμός των εταιριών οδηγεί σε πρακτικές διαφθοράς των γιατρών και του υπόλοιπου προσωπικού, που ασχολείται με τις τιμές των φαρμάκων ή με τη συνταγογράφηση των φαρμάκων και θα πρέπει να υπάρξουν εκεί αυστηρότεροι κανόνες. Δε μπορεί δηλαδή το βάρος από τις δημόσιες σχέσεις – τις κακώς εννοούμενες- ή το βάρος, πολύ περισσότερο, από τη διαφθορά να μεταφέρεται στις πλάτες των ασφαλισμένων και των άρρωστων ανθρώπων, οι οποίοι θέλουν φτηνά φάρμακα και υγεία.