Στις κάλπες καλούνται σήμερα οι Ισπανοί ακριβώς μετά τη θύελλα του Brexit στη Βρετανία για να αποφασίσουν αν θα διατηρήσουν τη δεξιά στην εξουσία ή θα αλλάξουν πορεία, όπως τους καλεί το κόμμα που τάσσεται κατά της λιτότητας, το Podemos.

Ads

Τριάντα έξι εκατομμύρια ψηφοφόροι καλούνται να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις νέες αυτές βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται στην Ισπανία μόνον έξι μήνες έπειτα από αυτές της 20ης Δεκεμβρίου.

Οι Ισπανοί που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό υπολογίζονται σε 2 εκατ.  

Οι κάλπες άνοιξαν στις 09:00 και θα παραμείνουν ανοιχτές ως τις 20:00 τοπική ώρα (10:00 ως 21:00 ώρα Ελλάδος) και τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα αναμένονται γύρω στις 22:30.


Τον Δεκέμβριο οι Ισπανοί είχαν ήδη ταχθεί υπέρ μιας αλλαγής, τιμωρώντας τα δύο μεγάλα κόμματα που δίνουν τον τόνο στη δημοκρατική ζωή της χώρας εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια.

Τα σημερινά δεδομένα

Οι 176 έδρες της απόλυτης πλειοψηφίας στη Βουλή των 350 αντιπροσώπων φαντάζει μακρινό όνειρο για όλα τα κόμματα.

Ads

Πολύ περισσότερο για το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του Μαριάνο Ραχόι, που μολονότι αναμένεται να έλθει στην πρώτη θέση κι ακόμη κι εάν ξεπεράσει το 30%, δεν φαίνεται να κατορθώνει να συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμό βουλευτών, ώστε και σε μία ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας να έχει την πολυτέλεια να επιλέξει κυβερνητικούς εταίρους από τα περιφερειακά κόμματα, με μικρό αριθμό εδρών. Οι μόνες προοπτικές που ανοίγονται στον Ραχόι, δεδομένου ότι κι ο εκλογικός νόμος που λαμβάνει υπ’ όψη όχι τα εθνικά ποσοστά, αλλά τις επιδόσεις των κομμάτων σε περιφερειακό επίπεδο, είναι είτε η «μεγάλη συμμαχία» με το Psoe, είτε η συνεργασία με τους κεντροδεξιούς Ciudadanos, των οποίων όμως ο επικεφαλής Άλμπερτ Ριβέρα έχει βάλει απαγορευτικούς όρους, επιμένοντας σε μεταρρυθμίσεις που η δεξιά παράταξη είναι σχεδόν αδύνατον ν’ αποδεχθεί.

Το μεγάλο ερωτηματικό παραμένει η απόδοση των Σοσιαλιστών του Πέδρο Σάντσεθ, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις φαίνονται να χάνουν τις 90 έδρες και τη δεύτερη θέση στις προηγούμενες εκλογές. Η αποτυχία του Σάντσεθ να σχηματίσει κυβέρνηση, προσδίδοντάς του την απευκτέα τούτη ιστορική πρωτιά, βαραίνει πάνω στις προοπτικές του κόμματος. Διεμβολισμένο δε, και από την επιτυχία και τη ρητορική των Podemos, που και με την παρούσα εκλογική συνεργασία τους με το πέμπτο κόμμα της Ενωμένης Αριστεράς (ΙU) φαίνεται πως προσελκύει τους απογοητευμένους σοσιαλιστές ψηφοφόρους, το κόμμα του Σάντσεθ μοιάζει να περνά στο επίπεδο των δευτεραγωνιστών. Μία άχαρη κι άγνωστη για το κόμμα θέση, που αν επιβεβαιωθεί κι από το αποτέλεσμα, πρόκειται να προκαλέσει σοβαρούς εσωκομματικούς κλυδωνισμούς.

Οι Podemos, από την πλευρά τους θέλουν να κεφαλαιοποιήσουν χάρις και στην ιδιαιτερότητα του εκλογικού νόμου για τις περιφέρειες, τις έδρες και τη δυναμική της συνεργασίας τους με την IU και να αλλάξουν τον πολιτικό χάρτη της Ισπανίας, για πρώτη φορά μετά πριν τον Εμφύλιο του 1936 και την τότε νίκη των ρεπουμπλικανικών δυνάμεων.

Για τον σκοπό αυτό, ο Ιγκλέσιας δεν επέλεξε να αντιπαρατεθεί σκληρά με τους Σοσιαλιστές, διότι γνωρίζει καλά πως μόνον με αυτούς έχει τη δυνατότητα μετεκλογικά να συνεργασθεί για τον σχηματισμό κυβέρνησης, καθώς στις διερευνητικές εντολές είχε αρνηθεί οποιαδήποτε συμφωνία θα περιλάμβανε τους Ciudadanos.

Οι τελευταίοι από την πλευρά τους, πασχίζουν να αποδείξουν ότι θα είναι η καθοριστική δύναμη για τον σχηματισμό κυβέρνησης και ότι, παράλληλα, σε κάθε περίπτωση θα αποδειχθούν ικανοί να προωθήσουν τις μεταρρυθμιστικές πολιτικές που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά τους. Για τον λόγο τούτο, κύριο μέλημά τους στην προεκλογική εκστρατεία ήταν να χτυπήσουν τον διπολισμό, που η ευθεία αντιπαράθεση ΡΡ και Podemos επέβαλε στην εκλογική μάχη, συμπιέζοντας τα άλλα δύο κόμματα κι αποσπώντας τους ψηφοφόρους, με όπλο το επιχείρημα της «χρήσιμης ψήφου».

Όποιο κόμμα και να έλθει πρώτο, όποια κι εάν είναι η καλή, ή κακή, επίδοση καθενός από τα μεγάλα κόμματα, το ουσιαστικό αποτέλεσμα των σημερινών εκλογών είναι λίγο ως πολύ γνωστό: κανένα κόμμα δεν θα κατορθώσει να συγκεντρώσει αυτοδυναμία. Συνεπώς, το διακύβευμα των σημερινών εκλογών είναι ένα. Να προκύψουν τέτοιοι συσχετισμοί ώστε να επιτρέπουν τον σχηματισμό μίας, σταθερής, κυβέρνησης συνεργασίας και σύντομα. Η Ισπανία ήδη έχει αρχίσει να σκέφτεται με όρους πολιτικής στρατηγικής, έχοντας αφήσει μακράν πίσω την παλιά έμπεδη παράδοση του δικομματισμού.

Στις εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου 

Το Λαϊκό Κόμμα (PP) του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι έχασε την απόλυτη πλειοψηφία στις προηγούμενες εκλογές, εξασφαλίζοντας μόνον το 28,7% των ψήφων, μολονότι ήρθε πρώτο. Ωστόσο και γι’αυτές τις εκλογές είναι το φαβορί.

Την ίδια ώρα το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (PSOE) έφερε τα χειρότερα εκλογικά αποτελέσματα στην ιστορία του τον περασμένο Δεκέμβριο, παραμένοντας ωστόσο στη δεύτερη θέση.

Τις έδρες που έχασαν στις εκλογές αυτές τα δύο μεγάλα κόμματα, τις πήραν δύο νέα κινήματα, το Podemos και το φιλελεύθερο Ciudadanos.

Στη συνέχεια για έξι μήνες δεν κατέστη δυνατός ο σχηματισμός μιας νέας κυβέρνησης.

Κανένας δεν ήθελε τον σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης του συντηρητικού κόμματος του Μαριάνο Ραχόι, το οποίο κατηγορείται σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς, ενώ οι Σοσιαλιστές και το Podemos δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία για τον σχηματισμό ενός συνασπισμού, ο οποίος θα μπορούσε να αναλάβει αυτός τα ηνία της χώρας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: 

• Οι Ισπανοί ψηφίζουν στη σκιά του Brexit

Η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης κυβερνάται ως εκ τούτου από τον Δεκέμβριο από μια απερχόμενη κυβέρνηση, η οποία μπορεί να διεκπεραιώσει μόνον τις τρέχουσες υποθέσεις και δεν έχει δικαιοδοσία να προχωρήσει σε καμία νέα δαπάνη ή μεταρρύθμιση. Ως αποτέλεσμα ο βασιλιάς Φίλιππος ΣΤ΄ της Ισπανίας προκήρυξε νέες εκλογές.

Μερικοί ψηφοφόροι μπορεί απογοητευμένοι από τις έριδες μεταξύ των κομμάτων να μην πάνε να ψηφίσουν σήμερα, ενώ ήδη για ορισμένους έχουν αρχίσει οι διακοπές.

Αν και πολλοί θα προτιμούσαν τις ακτές, αυτό θα μπορούσε να ενισχύσει το Λαϊκό Κόμμα, καθώς, σύμφωνα με τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων, στην Ισπανία αυτοί που απέχουν από τις εκλογές πρόσκεινται ως επί το πλείστον στην αριστερά, σε μια στιγμή μάλιστα που ακόμη και η προεκλογική εκστρατεία είχε πάρει τη μορφή μιας αντιπαράθεσης κυρίως ανάμεσα στους συντηρητικούς και το Podemos, παραμερίζοντας ντε φάκτο τους Σοσιαλιστές.

image

Οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τους Podemos στη δεύτερη θέση

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το Podemos (Μπορούμε) είναι πιθανό να περάσει από την τρίτη θέση που είχε στις προηγούμενες εκλογές στη δεύτερη, ακριβώς μετά το Λαϊκό Κόμμα, ξεπερνώντας τους Σοσιαλιστές, οι οποίοι αντιμετωπίζουν κρίση ταυτότητας.

Στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης, οι υποστηρικτές του Podemos υποστήριζαν χθες το βράδυ το #Breyxit, αναφερόμενοι στο δεύτερο επώνυμο του Μαριάνο Ραχόι που είναι Μπρέι.