Ο Δήμος της Μαδρίτης, υπό τη δημαρχία της Μανουέλα Καρμένα, αποφάσισε την οριστική αποκαθήλωση του δικτάτορα Φράνκο από την ισπανική πρωτεύουσα, αλλάζοντας όλα τα ονόματα των οδών και των πλατειών που συνδέονται με τη χούντα που εξουσίαζε τη χώρα για πάνω από 35 χρόνια. Υπενθυμίζεται πως η Μανουέλα Καρμένα εκλέχθηκε δήμαρχος της Μαδρίτης με τον σχηματισμό «Ahora Madrid», που είχε την υποστήριξη κυρίως τον Podemos, αλλά και άλλων αριστερών οργανώσεων και κομμάτων, όπως και του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE).

Το σχέδιο για την «ολική αποκαθήλωση του Φράνκο» εγκρίθηκε την Τρίτη από το δημοτικό συμβούλιο της Μαδρίτης. Σημειώνεται πως το 2007 είχε εγκριθεί νόμος για την «Ιστορική Μνήμη», με τον οποίο καταδικαζόταν επίσημα το καθεστώς του Φράνκο και αφαιρούνταν όλα τα σύμβολα και τα ονόματα που συνδέονταν με τη χούντα από τους δημόσιους χώρους. Το νόμο είχε ψηφίσει το τότε κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα υπό τον Χοσέ Λουίς Θαπατέρο για την αναγνώριση των θυμάτων της περιόδου του Φράνκο.

Ωστόσο το δημοτικό συμβούλιο της Μαδρίτης, την πλειοψηφία του οποίου εκείνη την περίοδο είχε το Δεξιό Λαϊκό Κόμμα, είχε αντιδράσει στην απόφαση να αλλάξουν τα ονόματα ορισμένων δρόμων. Στις δημοτικές εκλογές του Ιουνίου το Λαϊκό Κόμμα έχασε για πρώτη φορά μετά από 24 χρόνια τη Μαδρίτη και τον δήμο κέρδισε η υποστηριζόμενη από τους Podemos Μανουέλα Καρμένα.

Η μετονομασία δρόμων αλλά και πλατειών, που φέρουν ονόματα που συνδέονται με τη δικτατορία του Φράνκο, θα ξεκινήσει από το δεύτερο τρίμηνο του 2016. Πολλά ονόματα δρόμων συνδέονται με στρατηγούς του Φράνκο που ανέτρεψαν με πραξικόπημα την Αριστερή Κυβέρνηση και κατέλυσαν την Ισπανική Δημοκρατία το 1936, οδηγώντας τη χώρα σε έναν αιματηρό εμφύλιο. Μερικά από τα ονόματα δρόμων και πλατειών που θα αλλάξουν είναι: Plaza Caudillo, Calle General Yague, Avenida General Fanjul και Pasaje General Mola. Σύμφωνα με ιστορικούς, στη Μαδρίτη υπάρχουν πάνω από 170 δρόμοι, πλατείες και μνημεία που συνδέονται με το φρανκικό καθεστώς.

Η ιστορία της Μανουέλα Καρμένα

Σημειώνεται πως η Μανουέλα Καρμένα είχε έντονη αντιδικτατορική δράση επί εποχής Φράνκο. Η «Πασιονάρια των Αγανακτισμένων» και «σούπερ γιαγιά» της Αριστεράς, όπως συχνά αποκαλούν την 70χρονη, έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος στα φοιτητικά της χρόνια και συνελήφθη από τη δικτατορία του Φράνκο όταν ως δικηγόρος υπερασπίστηκε δικαιώματα εργαζομένων. Μια νύχτα του Απριλίου του 1977 το δικηγορικό γραφείο όπου εργαζόταν έγινε στόχος της ακροδεξιάς οργάνωσης ΑΑΑ. Στην τρομοκρατική επίθεση σκοτώθηκαν πέντε από τους εργατολόγους συναδέλφους της. Αργότερα, ως πρόεδρος των δικαστών της Μαδρίτης, ξεκίνησε επιχείρηση «καθαρά χέρια» κατά της διαφθοράς στο Σώμα. Tο 2010, ίδρυσε μια μη κυβερνητική οργάνωση που συνεργάζεται με την κοινωνική πρόνοια της Μαδρίτης για να εκπαιδεύει και να βρίσκει δουλειά σε νέους από φτωχές οικογένειες.