Η Άνγκελα Μέρκελ οδεύει προς τέταρτη θητεία, αλλά ο μεγάλος νικητής των γερμανικών εκλογών είναι το ακροδεξιό ΑfD και ο μεγάλος χαμένος είναι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD).

Για πρώτη φορά στην ιστορία της μεταπολεμικής Γερμανίας ένα ακροδεξιό κόμμα με το παραπλανητικό όνομα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» εισέρχεται στο γερμανικό Κοινοβούλιο και μάλιστα αναδεικνύεται σε τρίτο κόμμα σε πανγερμανικό επίπεδο και δεύτερο στα ανατολικά κρατίδια.  Eνδιαφέρον είναι ότι το ποσοστό αύξησής του αντιστοιχεί στο ποσοστό μείωσης των Χριστιανοδημοκρατών (περίπου 8%) σε πανγερμανικό επίπεδο.

Στους χαμένους καταγράφονται και οι Χριστιανοδημοκράτες, παρά την επιτυχία τους να είναι και πάλι πρώτο κόμμα, αφού το ποσοστό τους μειώνεται κατά περίπου 8%, δηλαδή το δεύτερο χαμηλότερο μεταπολεμικά. Ακόμα χειρότερο είναι το αποτέλεσμα του αδελφού (υπερσυντηρητικού) βαυαρικού βραχίονά του, του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος (CSU), το οποίο κατέγραψε το χειρότερο μεταπολεμικό ποσοστό του (38,5%) και ενδεχομένως να σκληρύνει τη στάση του σε θέματα όπως το προσφυγικό και να κάνει δύσκολη τη ζωή της κ. Μέρκελ.

Τα δύο μεγάλα κόμματα, λόγω της θεαματικής πτώσης τους, θα είναι πιο αδύναμα από ποτέ στην μεταπολεμική εκλογική ιστορία της Γερμανίας.

Η ολική επαναφορά του Φιλελεύθερου Κόμματος της Γερμανίας (FDP), το οποίο δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι επανερχόμενο στην κυβέρνηση, υπό την κ. Μέρκελ, θα ωφεληθεί και δεν θα έχει την τύχη του SPD. Ο πρόεδρός του Κρίστιαν Λίντνερ θα προτιμούσε να βρίσκεται στην αντιπολίτευση και πάντως στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα διεκδικήσει ενδεχομένως και το υπουργείο Οικονομικών για να επιβάλει τις αλλαγές τις οποίες θεωρεί αναγκαίες για την Γερμανία.

Οι Πράσινοι κατάφεραν να μπουν στην Βουλή έστω και με μειωμένο ποσοστό σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, κάτι που οι δημοσκοπήσεις πριν το καλοκαίρι δεν θεωρούσαν πάντα ως απολύτως βέβαιο. Η συγκατοίκησή τους με το FDP αν και μοιάζει δύσκολη ποτέ δεν αποκλείστηκε προεκλογικά από την ηγεσία τους κόμματος.

Η γερμανική Αριστερά (Die Linke) δεν κατάφερε να παραμείνει τρίτο κόμμα, παραμένει όμως σταθερή και θα μπορούσε να αποτελέσει στο Κοινοβούλιο μια ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση με το SPD, εάν βέβαια αυτό κάνει στροφή προς τις παραδοσιακές του πολιτικές αξίες, όπως υπαινίχτηκε σήμερα το βράδυ ο Μάρτιν Σουλτς.

Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής, τα τελικά αποτελέσματα έχουν ως εξής:

CDU/CSU 33% (2013:41,5%), SPD 20,5% (25,7%), AfD 12,6% (4,7%), FDP 10,7% (4,8%), Αριστερά 9,2% (8,6%), Πράσινοι 8,9% (8,4%).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: 

• Πρώτη με απώλειες η Μέρκελ – Tρίτο κόμμα η ακροδεξιά
• Αντιφασιστική διαδήλωση στο Βερολίνο [Βίντεο]
• H πύρρειος νίκη της Μέρκελ έχει όνομα: AfD
• Γερμανία: Η ιστορική άνοδος της ακροδεξιάς θα συντηρητικοποιήσει το πολιτικό σκηνικό
• Σουλτς: Πικρή μέρα [Βίντεο]
• Γερμανία: Δεν είναι δημοφιλής ο συνασπισμός «Τζαμάικα»

Πύρρειος νίκη

Η Μέρκελ απέτυχε στον στόχο που το κόμμα της είχε θέσει, να φθάσει τουλάχιστον το 40%, γεγονός που αναμένεται να τροφοδοτήσει στους κόλπους των CDU και CSU τις επικρίσεις για τον κεντρώο προσανατολισμό της πολιτικής της. Αυτό θα περιπλέξει επίσης σοβαρά τις διαδικασίες για τον σχηματισμό κυβερνητικού συνασπισμού σε ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο.

Οι ακροδεξιοί στη Μπούντεσταγκ

Είτε συνέβαλε είτε όχι στην άνοδο του κόμματος με την εισδοχή άνω του 1 εκατ.  προσφύγων στη Γερμανία, η Μέρκελ ετοιμάζεται να μείνει στην ιστορία ως η καγκελάριος που δεν μπόρεσε να εμποδίσει την είσοδο της εθνικιστικής δεξιάς στη γερμανική βουλή και μάλιστα με ποσοστό μεγαλύτερο από το αναμενόμενο.

Η Εναλλακτική για τη Γερμανία λαμβάνει άνω του 13%, σύμφωνα με τις προβλέψεις και μπορεί να ελπίζει σε σχεδόν 90 έδρες. Η παρουσία στο γερμανικό κοινοβούλιο μιας εθνικιστικής και λαϊκιστικής δεξιάς που κάνει καμπάνια για το τέλος της μεταμέλειας για τις φρικαλεότητες του τρίτου Ράιχ σπάει ένα ταμπού στη Γερμανία.
Το AfD επωφελείται -εκτός από το μεταναστευτικό- από την άνοδο των κοινωνικών ανισοτήτων και της επισφάλειας στην αγορά εργασίας, παρά το χαμηλό ποσοστό της ανεργίας. Αυτά τα θέματα έδωσαν ώθηση και στην αριστερά του Die Linke, που λαμβάνει ένα 9%.

Τι είδους κυβέρνηση;

Η Μέρκελ και οι Χριστιανοδημοκράτες δεν θα σχηματίσουν εύκολα κυβερνητική συμμαχία. Οι σοσιαλδημοκράτες, έχοντας καταγράψει το χειρότερο σκορ στη μεταπολεμική ιστορία τους, ανάμεσα στο 20% και το 21%, ανακοίνωσαν αμέσως ότι θα περάσουν στην αντιπολίτευση.

Μία συμμαχία χριστιανικών ενώσεων και των φιλελεύθερων του FDP (γύρω στο 10%) θα ήταν η φυσικότερη εξέλιξη. Αλλά τα ποσοστά τους δεν επαρκούν για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Μοναδική λύση, η διεύρυνση προς τους Πράσινους, εξέλιξη που θα είναι πρωτοφανής σε εθνικό επίπεδο. Το πρόβλημα είναι η σημαντική διάσταση απόψεων ανάμεσα στους Πράσινους, από τη μία πλευρά, και τους φιλελεύθερους, αλλά και την συντηρητικότερη πτέρυγα της πολιτικής οικογένειας της Μέρκελ από την άλλη.

Οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης μπορεί να διαρκέσουν μέχρι το τέλος του έτους. Και μερίδα των ΜΜΕ φθάνουν μέχρι και στη διατύπωση της πρόβλεψης για διεξαγωγή νέων εκλογών εάν δεν καρποφορήσουν.

Ποια πολιτική κατεύθυνση;

Από τον πολιτικό προσανατολισμό του νέου κυβερνητικού συνασπισμού θα εξαρτηθούν οι μελλοντικές επιλογές της Γερμανίας στην Ευρώπη και στον κόσμο. Τα διεθνή θέματα ήταν σχεδόν απόντα από την προεκλογική εκστρατεία.

Η Γερμανία θα είναι παρά ταύτα υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει σειρά διεθνών προβλημάτων σε έναν κόσμο αναστατωμένο εξαιτίας της παρουσίας του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και λόγω του Brexit.

«Η Γερμανία βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με αλλαγές που έρχονται από αλλού, οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις έρχονται σε αντίθεση με τον παραδοσιακό προσανατολισμό της προς ανατολάς, αλλά και με την παραδοσιακή συμμαχία της με τις ΗΠΑ. Πρόκειται για μία απότομη αλλαγή», παρατηρεί ο Ζαν-Ντομινίκ Τζουλιάνι, πρόεδρος του Ιδρύματος Ρόμπερτ Σούμαμ.

Στην περίπτωση συμμαχίας με το SPD, η Γερμανία θα ήταν πιο ανοικτή απέναντι στην εισαγωγή φιλόδοξων μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη. Αυτό θα είναι δύσκολο με την παρουσία των φιλελεύθερων και υπό την πίεση της εθνικιστικής και αντίθετης με το ευρώ δεξιάς.