Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε πως οι χώρες της ΕΕ δεν έχουν υποχρέωση βάσει του ενωσιακού δικαίου να χορηγούν θεώρηση (βίζα) για ανθρωπιστικούς λόγους στα πρόσωπα  που επιθυμούν να μεταβούν στο έδαφός τους προκειμένου να ζητήσουν άσυλο.

Σημειώνεται πως η απόφαση είναι αντίθεση από την εισήγηση του γενικού εισαγγελέα, ο οποίος στην πρότασή του προς το δικαστήριο ανέφερε πως τέτοιου είδους βίζες θα πρέπει να εκδίδονται. Ειδικότερα επισήμανε πως οι χώρες της ΕΕ πρέπει να  παρέχουν ανθρωπιστική βίζα για τους αιτούντες άσυλο, εφόσον δικαιούνται διεθνούς προστασίας.

Άμεση ήταν η αντίδραση από τον ΟΗΕ. Εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες τόνισε πως αυτή η απόφαση θα επηρεάσει ανθρώπους που έχουν υποφέρει πολύ και προσέθεσε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να συλλαμβάνονται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση με αφορμή την αντιδικία του Βέλγου υφυπουργού για θέματα Μετανάστευσης Τεό Φράνκεν με οικογένεια Σύρων, η οποία υποστήριζε ότι αντιμετώπισε διώξεις λόγω θρησκείας και ζητούσε από τις βελγικές αρχές βίζα για ανθρωπιστικούς λόγους προκειμένου να μεταβεί στο Βέλγιο και να υποβάλει αίτηση ασύλου.

Στη σχετική απόφαση αναφέρεται πως «τα κράτη-μέλη δεν υποχρεούνται, βάσει του δικαίου της Ένωσης, να χορηγούν θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους στα πρόσωπα που επιθυμούν να μεταβούν στο έδαφός τους προκειμένου να ζητήσουν άσυλο». Εν τούτοις σημειώνεται ότι οι ευρωπαϊκές χώρες «διατηρούν την ευχέρεια να χορηγήσουν τη θεώρηση βάσει του εθνικού τους δικαίου».

Τέλος, η ανακοίνωση του Δικαστηρίου υπογραμμίζει ότι «το δίκαιο της Ένωσης θεσπίζει μόνον τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις χορηγήσεως θεωρήσεων για διέλευση από ή σκοπούμενη παραμονή στο έδαφος των κρατών-μελών, για διάρκεια που δεν υπερβαίνει τις 90 ημέρες».