(Πολιτική) ανασύνταξη, (κοινωνική) ανάταξη, (οικονομική) ανάκαμψη: Ο τριπλός άξονας της κυβερνητικής φυγής προς τα εμπρός μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης έχει ήδη χαραχθεί, το σύνθημα τέλους της «μακράς διαπραγμάτευσης» δόθηκε από το Μαξίμου μαζί με εκείνο της έναρξης της «αποτελεσματικής διακυβέρνησης», και το ανοιχτό πολιτικό ερώτημα είναι ένα: Με την… ίδια κυβέρνηση ή με άλλη;

Ο χρόνος του ανασχηματισμού είναι το τελευταίο, ανοιχτό δίλημμα στον σχεδιασμό του Μαξίμου για το επόμενο πεντάμηνο – ένα διάστημα το οποίο ορίζεται ντε φάκτο ως κομβικό για να δοκιμαστεί η απόδοση των πρωτοβουλιών της κυβέρνησης για την αναπτυξιακή ώθηση και την αναθέρμανση των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία.

Το deadline του Οκτωβρίου

«Μέχρι τον Οκτώβριο πρέπει να έχουμε χειροπιαστά αποτελέσματα στην πολιτική της καθημερινότητας, της εργασίας και της τόνωσης της αγοράς» έλεγε χαρακτηριστικά χθες κυβερνητικό στέλεχος, συμπληρώνοντας: «Πρέπει να πείσουμε, και να δώσουμε στον κόσμο την προοπτική που ζητά».

Ο Οκτώβριος γίνεται, εκ των πραγμάτων, ο μήνας ορόσημο για την επιχείρηση κοινωνικής και πολιτικής ανάταξης διότι τότε επιστρέφει επί… αθηναϊκού εδάφους το κουαρτέτο κι ανοίγει το κεφάλαιο της δεύτερης αξιολόγησης – μιας αξιολόγησης εξαιρετικά δύσκολης καθώς περιλαμβάνει το άκρως ευαίσθητο ζήτημα των εργασιακών. 

Ανασχηματισμός και συνέδριο

Και το ερώτημα που, ανεξαρτήτως με τα όσα ακούγονται, δεν απαντάται ακόμη από το Μαξίμου είναι εάν το πολιτικό σπριντ που απαιτείται μέχρι τότε πρέπει να γίνει από το σημερινό κυβερνητικό επιτελείο ή μετά από έναν ριζικό ανασχηματισμό που θα μπορούσε να γίνει ακόμη και μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο.

Οι βασικές εισηγήσεις παραμένουν δύο: Εκείνη που θέλει ριζικό, δομικό και άμεσο ανασχηματισμό έτσι ώστε να δοθεί το μήνυμα μιας «σαρωτικής επανεκκίνησης» και η έτερη που συνιστά αναμονή έως τον Σεπτέμβριο και «δεύτερη ευκαιρία» για τους υπουργούς που «μέχρι σήμερα είχαν δεμένα τα χέρια τους και δεν μπορούσαν να παράξουν έργο λόγω της εν εξελίξει διαπραγμάτευσης».

Και τα δύο σενάρια ζυγίζονται και αποτιμώνται στο πρωθυπουργικό γραφείο, επηρεάζοντας αμφότερα και το πότε θα γίνει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Στην περίπτωση που ο ανασχηματισμός προχωρήσει «εδώ και τώρα», ήτοι στις αρχές ή το πολύ στα μέσα Ιουνίου, δύσκολα θα μπορέσει να γίνει το συνέδριο του κόμματος πριν από το φθινόπωρο.

Οι υπέρμαχοι αυτής της άποψης επισημαίνουν πως έως τότε θα έχουν εκτονωθεί δυσαρέσκειες και πικρίες και, παράλληλα, θα έχουν γίνει και οι αναγκαίες, πολιτικές και κοινωνικές ζυμώσεις για το «άνοιγμα» του κόμματος και την αντιστοίχησή του με την εκλογική βάση, όπως προ πολλού έχει ζητήσει ο Αλέξης Τσίπρας.

Στην περίπτωση μετάθεσης του ανασχηματισμού για το συνέδριο, θα μπορούσε να προηγηθεί το συνέδριο και να γίνει ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι. Οι εισηγητές του εν λόγω σεναρίου θεωρούν αυτή τη διαδικασία πιο συνεπή με την «κομματική ορθότητα» σημειώνοντας ότι θα σηματοδοτεί και μια πιο «συντεταγμένη και νομιμοποιημένη» πορεία παράλληλης διεύρυνσης και ανασύνταξης τόσο του κόμματος, όσο και της κυβέρνησης.

Το ποια εκ των δύο οδών θα επιλέξει τελικά ο Αλέξης Τσίπρας θα εξαρτηθεί, πλην των άλλων, και από τη συχνότητα των… φάλτσων των εν ενεργεία υπουργών. 

Ορισμένοι εκ των οποίων, είτε μετά του βάρους της διαπραγμάτευσης είτε άνευ, παραμένουν επιρρεπείς στο σύνδρομο του κυβερνητικού μνημονιακού καταναγκασμού…