Μια δεύτερη δικογραφία που αφορά στην υπόθεση χρηματισμού του Γιάννη Μιχελάκη από τον επιχειρηματία Αναστάσιο Πάλλη έρχεται στο προσκήνιο. Ο εισαγγελέας Χάρης Λακαφώσης, σύμφωνα με το περιοδικό HOTDOC, άσκησε τούτη τη φορά δίωξη εναντίον του επιχειρηματία με την κατηγορία της «ενεργετικής δωροδοκίας». Ο Κώστας Βαξεβάνης μιλά στο tvxs.gr για τα νέα στοιχεία της υπόθεσης αλλά και την παραπομπή του στο δικαστήριο μετά από μήνυση του βουλευτή την οποία χαρακτηρίζει αβάσιμη.

Ads

Να πιάσουμε το νήμα της υπόθεσης από την αρχή;

Στο τεύχος 50 του HOT DOC αποκαλύψαμε ότι υπάρχει μια δικογραφία που αφορά τον υπουργό και βουλευτή Γιάννη Μιχελάκη. Στη δικογραφία αυτή ο εισαγγελέας Χαράλαμπος Λακαφώσης που έκανε την έρευνα αποδίδει πιθανότητα χρηματισμού του πολιτικού από τον επιχειρηματία Αναστάσιο Πάλλη προκειμένου να καταθέσει ερώτηση στη Βουλή υπέρ των συμφερόντων του. Εμείς όπως οφείλαμε σα δημοσιογράφοι δημοσιεύσαμε την είδηση, ένα πραγματικό γεγονός και διατυπώσαμε και μια δεύτερη πλευρά του σκανδάλου. Και συγκεκριμένα: η δικογραφία αυτή είχε φύγει μήνες πριν από την εισαγγελία αλλά δεν είχε φτάσει ποτέ στη Βουλή για να συζητηθεί η άρση ασυλίας του Γιάννη Μιχελάκη. Απ’ ότι αποκαλύφθηκε βρισκόταν στα συρτάρια του υπ. Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου, ο οποίος μετά την αποκάλυψη του HOT DOC και προκειμένου να καλύψει την όλη ιστορία ξανάστειλε τη δικογραφία πίσω στον Άρειο Πάγο δήθεν για έλεγχο νομιμότητας.

Αν είναι δυνατόν ένας υπουργός που θα μπορούσε να είναι στο επάγγελμα και χασάπης ας πούμε – μην κοιτάτε που έτυχε να είναι δικαστικός –  να στέλνει δικογραφία στο ανώτατο όργανο της δικαιοσύνης του κράτους για έλεγχο νομιμότητας ενώ την έχει ήδη κάνει. Άρα υπήρχε εκ πρώτης όψεως μια συγκάλυψη την οποία εμείς εμφανίσαμε στο τεύχος. Δεν πήραμε ποτέ απάντηση από τον κ. Μιχελάκη. Ουδέποτε. Παρότι είναι δημόσιο πρόσωπο – υπουργός και εκλεγμένος βουλευτής – και πρέπει για οτιδήποτε υπάρχει να απαντά στο κόσμο. Κι αυτό που υπήρχε δεν του το αποδίδαμε εμείς του το απέδιδε ο εισαγγελέας. Αντί να κάνει αυτό όμως έκανε μια μήνυση και μια αγωγή. Να σημειώσω εδώ ότι με εξαίρεση το tvxs.gr και μερικά ακόμη μέσα ενημέρωσης στην επαρχία ουδείς έγραψε για ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλό και μάλιστα διπλό. Διπλό σκάνδαλο με δυο ερωτήματα: το κατά πόσον ο Μιχελάκης πιθανόν χρηματίστηκε αλλά και το πώς έκρυψε την υπόθεση ο κ. Αθανασίου. Δεν έγραψε κανένας κουβέντα.

Ads

Τώρα όμως εμφανίζεται και μια δεύτερη δικογραφία… Ποια είναι τα καινούργια στοιχεία για την υπόθεση;

Έρχεται μια δεύτερη δικογραφία με την οποία ασκείται δίωξη για ενεργητική δωροδοκία στον επιχειρηματία ο οποίος φέρεται να χρημάτισε το Γιάννη Μιχελάκη. Ο βουλευτής έκανε το λάθος να μας κάνει μήνυση οπότε εμείς είχαμε κάθε δικαίωμα να πάρουμε τη δικογραφία αυτή για να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Και δημοσιεύουμε ένα προς ένα όλα τα ντοκουμέντα. Συνοπτικά. Το πρώτο ντοκουμέντο είναι ότι υπάρχει μια κατάθεση μάρτυρα ο οποίος ήταν στέλεχος της επιχείρησης του Αναστάσιου Πάλλη ο οποίος περιγράφει ότι ο Γιάννης Μιχελάκης πήγαινε συχνά στον επιχειρηματία. Εδώ μπαίνει το ερώτημα τι δουλειά είχε ο κ. Μιχελάκης στο γραφείο ενός ανθρώπου – μπαίνοντας μάλιστα από την πίσω πόρτα, την πόρτα του γκαράζ, σύμφωνα με το μάρτυρα – ο οποίος  ήταν ήδη υπόδικος για μια υπόθεση. Την ημέρα της επίσκεψης του υπουργού ο επιχειρηματίας ζήτησε από τον μάρτυρα να του παραδώσει ένα φακελάκι με 7.000 ευρώ. Το ίδιο είχε κάνει ακόμη μια φορά δυο μήνες πριν με ένα ποσό 5.000 -10.000 ευρώ. Αυτό λέει ο μάρτυρας και προσθέτει ότι αυτά τα λεφτά τα πήρε ο Μιχελάκης προφανώς για την ερώτηση που έκανε υπέρ του Πάλλη στη Βουλή. Μέχρι εδώ έχουμε απλώς ένα μάρτυρα.

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι ο εισαγγελέας κατέσχεσε από το γραφείο του Πάλλη όλους τους καταλόγους και τα βιβλία εσόδων και εξόδων, δηλαδή τι πλήρωνε ο Πάλλης και σε ποιους. Εκεί υπάρχει και το όνομα του Μιχελάκη δυο – τρεις φορές γραμμένο δίπλα σε ποσό. Αλλά κι εδώ κάποιος μπορεί να πει: «Βρε αδερφέ, κι αν το όνομα το δικό σου βρεθεί σε ένα χαρτί με ένα ποσό δίπλα σημαίνει ότι χρηματίστηκες»; Όχι. Πάμε λοιπόν στα υπόλοιπα στοιχεία. Στο γραφείο του Πάλλη βρέθηκε η ερώτηση που έκανε ο Γιάννης Μιχελάκης υπέρ του και κατά του αντιπάλου του επιχειρηματία κ. Ρέστη. Βρέθηκε πρωτότυπη και κατασχέθηκε από τους εισαγγελείς. Δηλαδή ένας επιχειρηματίας έχει την πρωτότυπη ερώτηση με την υπογραφή του βουλευτή με μπλε μελάνι. Από πού κι ως πού; Από πού κι ως που ένας βουλευτής έδωσε την ερώτηση που κατέθεσε πρωτότυπη σε έναν επιχειρηματία. Και το κυριότερο στοιχείο. Κατασχέθηκε επίσης ένα σχέδιο ερώτησης χειρόγραφο σε επιστολόχαρτο του κ. Πάλλη το οποίο έχει γράψει ο ίδιος ο επιχειρηματίας. Δηλαδή ο κ. Πάλλης υπέβαλε στον Γιάννη Μιχελάκη χειρόγραφο σχέδιο ερώτησης που έπρεπε εκείνος να κάνει στη Βουλή. Κι ο κ. Μιχελάκης την διαμόρφωσε κάπως, γιατί είναι και δημοσιογράφος, και πήγε και την έκανε. Αυτά τα στοιχεία είναι όχι μόνο ενδείξεις ενοχής αλλά αν θέλετε με μια δημοσιογραφική αντίληψη έχουν και την έννοια απόδειξης. Εν πάση περιπτώσει αυτά θα κριθούν στο δικαστήριο στο οποίο εκ των πραγμάτων πρέπει να πάει ο κ. Μιχελάκης.

Ποια είναι η τύχη της πρώτης δικογραφίας;

Η δικογραφία πήγε τελικά στη Βουλή μετά την αποκάλυψη του HOT DOC και θα συζητηθεί η άρση ασυλίας του Γιάννη Μιχελάκη. Εδώ μπαίνει το θέμα τι θα κάνουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και η αντιπολίτευση βέβαια. Γιατί υπάρχει και το ζήτημα να μην παραπλανηθούν οι βουλευτές. Η βουλή πρέπει να ψηφίσει να αρθεί η ασυλία. Αν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στηρίξουν τον Γιάννη Μιχελάκη και δεν ψηφίσουν υπέρ της άρσης ασυλίας θα έχουμε το τραγελαφικό να δικάζεται αυτός που υποτίθεται ότι λάδωσε – γιατί η δεύτερη δικογραφία που δεν αφορά πολιτικό πρόσωπο θα παραπεμφθεί κανονικά σε δίκη –  και αυτός που έχει λαδωθεί να μην δικάζεται. Πράγμα που είναι παράλογο και παράνομο και πέρα από κάθε έννοια συνταγματική.

Ο κ. Μιχελάκης κατέθεσε μήνυση εναντίον σας. Σε ποια βάση αφού εσείς γράφετε ότι αναφέρεται σε μια δικογραφία;

Αυτό είναι πολύ σοβαρό ερώτημα. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει μήνυση. Ο κ. Μιχελάκης έχει το δικαίωμα να κάνει μήνυση. Οφείλει όμως πρώτα να απαντήσει. Η μήνυση αυτή πάει σε έναν εισαγγελέα. Κι ο εισαγγελέας εξετάζει αν η μήνυση αυτή είναι βάσιμη. Η εισαγγελέας η κ. Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου ενώ πήρε τη μήνυση που έλεγε ότι εγώ συκοφάντησα τον κ. Μιχελάκη κι ενώ είχε τη δικογραφία του συναδέλφου της Χαράλαμπου Λακαφώση στα χέρια της που αποδείκνυε ότι τα όσα έγραψα στο τεύχος ήταν πραγματικά γεγονότα αντί να απορρίψει τη μήνυση την παραπέμπει στο ακροατήριο. Κι εδώ είναι μια ακόμη πλευρά του σκανδάλου. Κάποιος μπορεί να πει βέβαια ότι η εισαγγελέας έχει το δικαίωμα της κρίσης. Ναι αλλά εμείς δεν είπαμε αν ο Μιχελάκης είναι ένοχος ή αθώος. Εμείς είπαμε ότι υπάρχει μια δικογραφία. Περιγράψαμε δηλαδή ένα πραγματικό γεγονός.

Πως λοιπόν έναν δημοσιογράφο που δεν κάνει καν τον κόπο της κρίσης και περιγράφει ένα πραγματικό γεγονός τον παραπέμπεις ενώ το γεγονός υπάρχει. Εδώ μπαίνει λοιπόν κι ένα θέμα ελέγχου από τη δικαιοσύνη. Γιατί δεν φτάνει η γυναίκα του Καίσαρα να είναι τίμια. Πρέπει και να φαίνεται τίμια. Μπαίνει ένα θέμα ελέγχου από τη δικαιοσύνη των λειτουργιών της εισαγγελίας. Δεν μπορούμε να τα βαφτίζουμε όλα κρίση του εισαγγελέα. Δηλαδή ο ένας εισαγγελέας με τον ίδιο νόμο θα αυθαιρετεί κι ο άλλος θα δικάζει και θα αποδίδει νομιμότητα και θα το βαφτίζουμε κρίση του εισαγγελέα; Πρέπει να κληθεί από τους ανωτέρους της η κ. Παπαγεωργακοπούλου και να δώσει εξηγήσεις γιατί ενώ υπάρχει πραγματική δικογραφία που περιγράφει ότι εμείς γράψαμε αυτή έκανε αποδεκτή τη μήνυση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που δέχεστε μήνυση. Όλοι θυμούνται και την υπόθεση με τη Λίστα Λαγκάρντ. Πιστεύετε ότι είναι ένα μέσο φίμωσης;

Εμείς έχουμε αυτή τη στιγμή γύρω στις σαράντα μηνύσεις και αγωγές. Σε καμία δεν καταδικαστήκαμε και δεν πρόκειται να καταδικαστούμε γιατί ότι γράφουμε είναι στοιχειοθετημένο. Εκτός πια αν υπάρξει κανένα στημένο δικαστήριο πράγμα το οποίο… όλα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα. Υπάρχει και το παραδικαστικό Ι και το παραδικαστικό ΙΙ. Ελπίζω να μη λειτουργήσουν. Εμείς όμως για να παρασταθούμε στο δικαστήριο για κάθε μια από αυτές τις μηνύσεις χρειαζόμαστε κάποια χρήματα για παράβολα, δικηγόρους κλπ. Φανταστείτε επίσης ότι για να αντιμετωπίσουμε κάθε αγωγή και μήνυση πρέπει να μαζέψουμε τα αποδεικτικά στοιχεία εκ νέου για να τα παρουσιάσουμε στο δικαστήριο. Άρα χρειαζόμαστε μέρες δουλειάς και κυρίως χρειαζόμαστε 1500 με 2000 ευρώ ανά μήνυση. Μιλάμε δηλαδή για ένα ποσό 80.000 -100.000 ευρώ. Πρέπει να δουλεύουμε για να πληρώνουμε μηνύσεις.

Αυτό είναι ξεκάθαρα μια επιχείρηση φίμωσης της δημοσιογραφίας. Υπάρχει άνθρωπος που μας έχει κάνει πέντε μηνύσεις. Ο Βγενόπουλος μας έχει κάνει τέσσερις μηνύσεις και αγωγές για τα ίδια πράγματα. Για παρουσίαση πορισμάτων των τραπεζών. Δεν τα λέμε εμείς. Επιπλέον, είναι δυνατόν υπουργοί να μηνύουν δημοσιογράφους χωρίς να έχουν απαντήσει γι’ αυτά που γράφουν οι δημοσιογράφοι. Ο κ. Μαρκογιαννάκης, ο κ. Αθανασίου που λέει ότι θα μας μηνύσει – δεν μας έχει μηνύσει ακόμη – ο Άδωνις Γεωργιάδης. Ο δημοσιογράφος ασκεί έλεγχο παραθέτοντας πραγματικά στοιχεία και ο πολιτικός πρέπει να απαντάει. Αντί να απαντήσουν κάνουν μηνύσεις; Είναι μια προσπάθεια φίμωσης και εκφοβισμού του ελεύθερου Τύπου. Για όσον υπάρχει δηλαδή γιατί πλέον μιλάμε για τέσσερα – πέντε site και περιοδικά. Επίσης οι μηνύσεις είναι κι ένας τρόπος να αποφεύγουν να απαντήσουν. Δηλαδή τι κάνουν; Αν τυχόν και τους ρωτήσει ένας δημοσιογράφος σε κανένα στούντιο – που δεν τους ρωτάει δυστυχώς  – γι’ αυτό που έχουμε αποκαλύψει απαντούν ότι έχουν κάνει μήνυση και αγωγή. Κι όταν θα έρθει η ώρα να εκδικαστεί η μήνυση κι η αγωγή θα την αποσύρουν ή αν εκδικαστεί θα τη χάσουν. Αλλά ποιος θα θυμάται σε δέκα χρόνια… – που έλεγε κι ο Μητσοτάκης – αυτό που πρέπει να θυμάται. Ουσιαστικά δεν θα απαντήσει ποτέ. Θα πάμε σε ένα δικαστήριο εμείς, θα αθωωθούμε, αλλά αυτός δεν θα απαντήσει στην κοινή γνώμη για να κριθεί γι’ αυτό που έχουμε γράψει και ισχύει.

Θέλω να αναφερθώ και στον κλάδο μας. Είναι τραγικό να μεταδίδουν είδηση για έναν πορτοφολά που έκλεψε ένα πορτοφόλι με 50 ευρώ και να μη μεταδίδουν την είδηση ότι κάποιος υπουργός κατηγορείται ότι χρηματίστηκε. Και δεν κατηγορείται από ένα περιοδικό αλλά από τον εισαγγελέα. Είναι τραγικό αυτή η είδηση να μην παίζει. Και να σημειώσω για τους συναδέλφους ότι αν ο υπόνομος δεν σου μυρίζει αναρωτήσου μήπως εσύ είσαι το λύμα. Αν φτάσουμε στο σημείο να τα βλέπουμε όλα καλά σε μια χώρα που σαπίζει τότε να αναρωτηθούμε μήπως εμείς είμαστε ένα κομμάτι της σαπίλας.