Η Ρούλα Πισπιρίγκου, η οποία κατηγορείται για ανθρωποκτονία από πρόθεση όσον αφορά το θάνατο της μικρής Τζωρτζίνας, παραχώρησε συνέντευξη από τη φυλακή, υποστηρίζοντας ότι είναι αθώα και πως δεν έχει άλλη υπομονή.

Ειδικότερα, παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Πελοπόννησος», στην οποία μάλιστα υποστηρίζει πως περιμένει την άμεση αποφυλάκισή της.

Ακολουθεί η συνέντεξη:

Το αίτημα, επειδή δεν κατατέθηκε τη μέρα που αρχικά ειπώθηκε, θα προχωρήσει τελικά;

«Ναι, θα το κάνουμε. Αν και υπάρχει δυσκολία σε τεχνικούς συμβούλους που απαιτούνται. Με το ζόρι, αλλά θα γίνει. Είπε ο υπουργός Υγείας ότι θα κινηθεί νομικά αν δυσφημιστούν γιατροί και ξαφνικά μαζεύτηκαν όλοι. Αλλά, θα γίνει με τεχνικούς συμβούλους, για να ενισχυθεί το αίτημα όπως πρέπει».

Σήμερα, συμπληρώνονται τρία χρόνια από το θάνατο του πρώτου κοριτσιού που έφυγε από τη ζωή, της Μαλένας. Πώς είναι μια τέτοια μέρα και να είσαι στη φυλακή;

«Είμαι πολύ χάλια ψυχολογικά, λόγω της ημέρας. Δεν έχω τη Μαλένα μου στην αγκαλιά μου. Δεν περίμενα ότι τα πράγματα θα φτάνανε εδώ που φτάσανε».

Η Ρούλα Πισπιρίγκου στο σημείο αυτό σταματάει για λίγο τη συνομιλία και όπως σημειώνει η εφημερίδα, κλαίει. Μετά από λίγο, συνεχίζει:

«Ξέρω ότι μ’ ακούνε και οι τρεις (Μαλένα, Ιριδα, Τζωρτζίνα) και ότι ξέρουν τι μάνα είχανε».

Ναι, αλλά πρέπει να το αποδείξεις αυτό…

«Πιστεύω ότι στο τέλος η αλήθεια βγαίνει πάντα μπροστά. Το προσπαθώ, το προσπαθούμε».

Βλέπω ότι περιμένεις πώς και πώς να βγεις. Έτσι δεν είναι; Και αυτό το βλέπεις πάρα πολύ κοντά. Έτσι είναι;

«Δεν έχω κάνει τόσα χρόνια μακριά από τα παιδιά μου. Ζωντανά, αλλά κι εκεί που είναι τώρα. Δεν μπορώ να το δεχτώ, ότι δεν θα τους ανάψω εγώ τις λαμπάδες τους». 

Στο σημείο αυτό ξεσπά ξανά σε κλάματα. Η «Π» ρώτησε την κατηγορούμενη και για το πώς διαβιεί στις φυλακές, για να εισπράξει την απάντηση, ότι «έχω χάσει 7 κιλά, αφού δεν πάει τίποτα κάτω».

Με τους δικούς σου, την οικογένειά σου, τι γίνεται;

«Με στηρίζουν, κάνουν αγώνα. Μου συμπαραστέκονται. Είναι σίγουροι ότι δεν είμαι η γυναίκα που παρουσιάζουν έξω. Τους ευχαριστώ. Ξέρω ότι ψυχολογικά και γενικά περνούν πάρα πολύ άσχημα και δύσκολα».

Με τον Μάνο, μ’ αυτά που έκανε και είπε, τι λες, τι γίνεται;

«Τίποτα. Τι ν’ ασχοληθώ τώρα… Εντάξει, φάνηκε ο άνθρωπος, Ουδέν σχόλιον».