Είτε πρόκειται για πολιτικό, είτε για ΜΜΕ, «στο τέλος κάποιος θα εκτεθεί», προβλέπει μιλώντας στο tvxs.gr ο δημοσιογράφος – πολιτικός αναλυτής Τάσος Παππάς αναφορικά με την περιβόητη δημοσίευση της λίστας των «32» πολιτικών που βρίσκονται στο μικροσκόπιο του ΣΔΟΕ. Ο ίδιος παρατηρεί ότι οι τελευταίες εξελίξεις υπονομεύουν το ελληνικό πολιτικό σύστημα το οποίο ήταν ήδη «στα μαύρα του τα χάλια» και τονίζει την ανάγκη οι αρμόδιες αρχές να διαλευκάνουν το συντομότερο δυνατό την πολύκροτη υπόθεση, διότι «το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα σήμερα είναι μια συζήτηση περί ηθικού εκπεσμού της πολιτικής τάξης». Πάντως, εκφράζει επιφυλάξεις απέναντι σε καταγγελίες περί απόπειρας αποσταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος, όταν αυτές δεν στοιχειοθετούνται με «ονόματα και διευθύνσεις».

Ads

 
Πώς ερμηνεύετε τις τελευταίες εξελίξεις εν μέσω αλλεπάλληλων διαρροών και δημοσιευμάτων γύρω από πολιτικά πρόσωπα; Έχουμε να κάνουμε με σοβαρές ενδείξεις ή με κινήσεις εντυπωσιασμού;
 
Προς το παρόν, βρισκόμαστε στο στάδιο της καταγγελίας σε βάρος πολιτικών. Κατά τη γνώμη μου, κακώς κυκλοφορούν με τόσο μεγάλη ευκολία αυτές οι λίστες στη δημοσιότητα, διότι για την ώρα δεν αφορούν τίποτα άλλο παρά μόνο καταγγελίες. Η απόσταση ανάμεσα στην καταγγελία, στις ενδείξεις και τις αποδείξεις, την κατηγορία, την ενοχή είναι πολύ μεγάλη και πρέπει να διανυθεί. Βεβαίως, αυτό πρέπει να γίνει μέσα στο συντομότερο δυνατό διάστημα, γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς. Το τελευταίο που θα χρειαζόταν αυτήν την περίοδο το πολιτικό σύστημα και κυρίως το πολιτικό προσωπικό που κυβερνά τη χώρα είναι μια τέτοια κουβέντα περί διαφθοράς, χαλαρής συνείδησης, ηθικού εκπεσμού της πολιτικής τάξης.
 
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι γίνεται πολύ κακό για το τίποτα, επικαλούμενοι πληροφορίες που θέλουν μόνο 4 από τις 32 υποθέσεις να είναι ανοιχτές, μάλιστα χωρίς σαφείς ενδείξεις για «περίεργο πλουτισμό» των εμπλεκόμενων πολιτικών.
 
Κι όμως, μετά από λίγο καιρό ο κόσμος θα θυμάται ποιοι βρίσκονταν στη λίστα των «32» και όχι ποιοι ήταν «καθαροί». Δυστυχώς, η αρχική εντύπωση είναι αυτή που μένει. Κι εδώ έχουν ευθύνη και τα ΜΜΕ, τα οποία βγαίνουν μπροστά στην περίπτωση της καταγγελίας, αλλά όταν δεν αποδεικνύεται κάτι επιλήψιμο για τους πολιτικούς δεν τηρούν την ίδια στάση ώστε να αποκαταστήσουν τα πράγματα. Αναφέρομαι συνολικά στα ΜΜΕ.
 
Μάλλον γεννώνται ερωτήματα και για τη λειτουργία του ΣΔΟΕ.
 
Πράγματι, αν όντως έγινε η διαρροή από εκεί. Δεν γνωρίζω τι μπορεί να εξυπηρετεί μία ανάλογη κατάσταση. Ακούω τις καταγγελίες Μεϊμαράκη περί σχεδίου αποσταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος. Η αποσταθεροποίηση όμως προκύπτει εξαιτίας των περιστατικών. Τώρα, αν υπάρχει κάποιος κύκλος ανθρώπων, οικονομικών ή πολιτικών παραγόντων, που έχουν εκπονήσει ένα σχέδιο για να υπονομεύσουν το πολιτικό σύστημα, θα πρέπει αυτός που προβαίνει σε αυτόν τον ισχυρισμό να το αποδείξει. Διαφορετικά, πρόκειται για «πουλιά στον αέρα». Ξέρετε, στην Ελλάδα, κάθε φορά που κάποιος πολιτικός κατηγορείται, ανακαλύπτει και κάποιο σχέδιο εξόντωσής του. Προσωπικά, είμαι πολύ επιφυλακτικός με θεωρίες τέτοιου τύπου. Για να πειστώ, θέλω ονόματα και διευθύνσεις.

 
Γίνεται πολύς λόγος για τη χρονική στιγμή την οποία αποκαλύφθηκε η λίστα. Δηλαδή, λίγο πριν ψηφιστούν τα μέτρα των 13,5 δις ευρώ.
 
Δεν ξέρω πώς μπορεί αυτή η εξέλιξη να επηρεάσει συγκεκριμένα αυτήν την υπόθεση. Επηρεάζει σίγουρα το πολιτικό σύστημα συνολικά. Εκεί που ήταν «στα μαύρα του τα χάλια» έρχεται και αυτή η υπόθεση να το υπονομεύσει ακόμα περισσότερο. Όλο αυτό συμβαίνει κατά τη γνώμη μου επειδή προσπαθούν να σώσουν τη χώρα αυτοί που την οδήγησαν στην καταστροφή. Ε, αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει. Δεν μπορεί ο κόσμος να το πιστέψει. Δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα έτσι.
 
Άρα, δεν σας πείθει η θεωρία του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης;
 
Δεν με πείθει, επειδή ξέρω ότι στο πολιτικό προσωπικό της χώρας και στη δημόσια διοίκηση πλεονάζει η βλακεία, η ανοησία και η γραφειοκρατική αβελτηρία.
 
Θεωρείτε ότι υπάρχει κίνδυνος πολιτικής «ανθρωποφαγίας»;
 
Αρκεί να σας πω ότι χθες συναντήθηκα τυχαία στο δρόμο με έναν πολιτικό ο οποίος ανήκει σε ένα από τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα και παρατήρησα πάνω του τα «δολοφονικά» βλέμματα των περιοίκων και των διαβατών, των ανθρώπων που κάθονταν στα μαγαζιά. Μίσος. Μάλιστα, (γέλια) «πήρε και εμένα η μπάλα», δηλαδή εισέπραξα ένα μέρος αυτών των βλεμμάτων. Ο κόσμος είναι πολύ οργισμένος. Βλέπει πολιτικό στο δρόμο και κρατιέται με δυσκολία, ιδίως αν είναι από τα δύο κόμματα που έχουν την ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας. Δεν το δικαιολογώ, αλλά βλέπω την οργή ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των ανθρώπων.
 
Θεωρείτε εν τέλει ότι μπορεί να βγάλει κάπου αυτή η ιστορία;
 
Στο τέλος κάποιος θα εκτεθεί. Είτε θα εκτεθούν οι πολιτικοί, είτε τα ΜΜΕ. Πάντως, με ισοπαλία δεν θα λήξει αυτή η υπόθεση. Στο τέλος κάποιος θα εκτεθεί.