Οι υποψήφιοι είναι ήδη επισήμως πέντε, τις επόμενες ημέρες θα γίνουν σίγουρα οκτώ κι έως την 8η Σεπτεμβρίου που εκπνέει η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων δεν αποκλείεται να ξεπεράσουν και τους δέκα.

Ο πήχης της επιτυχίας του εγχειρήματος και της συμμετοχής στην εκλογή του νέου αρχηγού τίθεται κατ’ ελάχιστον στους 100.000 ψηφοφόρους με τους πλέον αισιόδοξους να μιλούν ακόμη και για 200.000.

Ο δε πήχης των εκλογικών φιλοδοξιών φθάνει έως και στο άθροισμα των ποσοστών ΠΑΣΟΚ., Ποταμιού και ΚΙΔΗΣΟ το 2015 που ξεπερνά το 11%.Με τους υπεραισιόδοξους εδώ να ποντάρουν, ακόμη και δημοσίως, στην ανάδειξη του νέου κεντρώου – κεντροαριστερού φορέα σε δεύτερη πολιτική δύναμη.

Με αυτά τα δεδομένα, εάν το στοίχημα κρινόταν στους αριθμούς ο υπό σύσταση μεταΠΑΣΟΚ ενιαίος φορέας της κεντροαριστεράς (;) θα μπορούσε να διακηρύξει ήδη την νίκη του.

Το ιδεολογικό στίγμα

Καθ΄ότι όμως το, θολό ακόμη, πολιτικό εγχείρημα θα κριθεί καθαρά στην πολιτική και ιδεολογική αρένα, ακόμη και οι πλέον φιλόδοξοι – υποψήφιοι ή μη – σε Χαριλάου Τρικούπη και Σεβαστουπόλεως γνωρίζουν καλά ότι τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά. Και σ’ αυτά τα δύσκολα ποντάρουν ήδη και οι δύο βασικοί παίκτες του δίπολου της εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία.

Εν ολίγοις, και ανεξαρτήτως των οργανωτικών και διαδικαστικών μοντέλων που θα επιλεγούν, ο νέος φορέας που θα συγκροτηθεί και ο – όποιος – νέος αρχηγός του θα κληθούν πολύ σύντομα να προσδιορίσουν τον ακριβή πολιτικό τους χώρο και την, επίσης ακριβή, ιδεολογική τους ταυτότητα. Ουδέτερο κέντρο ή κεντροαριστερά; Προοδευτικές ή φιλελεύθερες συμμαχίες και κοινωνικές αναφορές; Συστράτευση στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ή συγκρότηση αντιδεξιού μπλοκ;
Αυτά τα ερωτήματα θα τεθούν νομοτελειακά στον δρόμο του νέου πολιτικού φορέα έως την εκλογή αρχηγού, στις 5 και στις 12 Νοεμβρίου, και με βάση αυτά παρακολουθούν ήδη τις εξελίξεις στην κεντροαριστερά και χτίζουν τις δικές τους στρατηγικές ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία.

Η Φώφη, ο Καμίνης και ο Σταύρος

Στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Μαξίμου, η πρώτη ανάγνωση λέει πως το πρόσωπο του αρχηγού που θα εκλεγεί θα απαντήσει και στο δίλημμα «κέντρο ή κεντροαριστερά». Μια επικράτηση της Φώφης Γεννηματά, κατά την ίδια ανάγνωση, δίνει πόντους, παρά τις εσωτερικές αντιστάσεις, σε κεντροαριστερή ταυτότητα για τον νέο φορέα. Στον αντίποδα, μια νίκη είτε του Γιώργου Καμίνη, είτε του Σταύρου Θεοδωράκη θεωρείται το πρώτο βήμα για την υλοποίηση των σεναρίων συγκρότησης του νέου φιλελεύθερου άξονα μαζί με τη ΝΔ, ενώ πιο σύνθετες περιπτώσεις θεωρούνται ο Γιάννης Ραγκούσης και Νίκος Ανδρουλάκης. Ο μεν πρώτος κινείται στα όρια φιλελεύθερου εκσυγχρονισμού και ήπιας σοσιαλδημοκρατίας, ο δε δεύτερος αποτελεί μεν παιδί του «πασοκικού κομματικού σωλήνα» αλλά φέρει τις εμφανείς επιρροές του δόγματος Βενιζέλου κι έχει σταθερά ανοιχτούς διαύλους με τον Σταύρο Θεοδωράκη.

Σε κάθε περίπτωση, η βασική εκτίμηση των κυβερνητικών στελεχών είναι πως μια κεντρώα-φιλελεύθερη στροφή του ΠΑΣΟΚ και των νέων εταίρων του θα αφήσει στον ΣΥΡΙΖΑ την κυριαρχία στους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδηοκρατίας. Στο αντίθετο σενάριο, κυβερνητικές πηγές υπενθυμίζουν πως η πρόταση Τσίπρα προς την Φώφη Γεννηματά για, υπό προϋποθέσεις, προοδευτική διακυβέρνηση παραμένει στο τραπέζι και, πλέον, η απάντησή της θα συνεπάγεται και βαριά πολιτική ευθύνη.

Η ΝΔ ποντάρει στον αντι-ΣΥΡΙΖΑ άξονα

Στην άλλη όχθη, στην Νέα Δημοκρατία, οι εκτιμήσεις κινούνται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Στο ηγετικό επιτελείο της Πειραιώς θεωρούν δεδομένο πως ο νέος φορέας θα έχει σαφώς φιλελεύθερα και «μεταρρυθμιστικά» χαρακτηριστικά και, σχεδόν ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι ο αρχηγός του, θα βρίσκεται εγγύτερα στη ΝΔ απ’ ότι στον ΣΥΡΙΖΑ. Εξ ου και πολλά από τα φιλικά προς την ΝΔ μέσα ενημέρωσης στηρίζουν σθεναρά το όλο εγχείρημα επενδύοντας ανοιχτά στην συγκρότηση μιας νέας αντι-ΣΥΡΙΖΑ συμμαχίας. Σ’ αυτή την «επένδυση», το ιδανικό σενάριο είναι εκείνο που θα έφερνε τον διάδοχο του ΠΑΣΟΚ πολιτικό φορέα στην δεύτερη θέση στις επόμενες εκλογές, αφήνοντας πίσω του τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο βαθμός ρεαλισμού που εμπεριέχει το εν λόγω σενάριο αποτελεί κομβικό ζητούμενο. Εως ότου όμως επιβεβαιωθεί ή όχι, τις βασικές και ουσιαστικές πολιτικές απαντήσεις θα κληθούν να δώσουν, και δη σύντομα, οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του κεντρώου – κεντροαριστερού νέου εγχειρήματος. Καταθέτοντας πρωτίστως την πολιτική τους πρόταση και όχι μόνον τις αρχηγικές τους φιλοδοξίες…