Ο Σόιμπλε δίνει μάχη για να… “μείνει ψύχραιμος”, η Μέρκελ στέλνει μήνυμα προσέγγισης μέσω διαρροών κι ο Γιούνκερ προσφέρει… συμπάθεια και ευρωπαϊκά κονδύλια με αντάλλαγμα τις μεταρρυθμίσεις και το κλείσιμο της αξιολόγησης.

Ads

Πίσω από τους ρόλους του “κακού” και του “κακού” και πέρα από την εκατέρωθεν πολεμική ρητορική, το μεγάλο πολιτικό παζάρι για την Ελλάδα ξεκινά πλέον στο ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο. Και ο Αλέξης Τσίπρας καλείται από τώρα να ζυγίσει και να απαντήσει στα μεγάλα διλήμματα των επόμενων μηνών.

To σχέδιο Μέρκελ για την Ελλάδα – όπως αποκάλυψε το Euroinsight και δεν διαψεύστηκε – προβλέπει τρίτο πακέτο, “ταφόπλακα” στο Grexit και σκληρά ανταλλάγματα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες από το Βερολίνο, δίνει ως δέλεαρ οριακή χαλάρωση της λιτότητας μέσω χαμηλότερων πλεονασμάτων και μια υπόσχεση μεταγενέστερης μείωσης του χρέους. σε αντάλλαγμα ζητά πολιτική συμφωνία και ρητή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης ότι θα εφαρμόσει τις “μεταρρυθμίσεις” και θα σεβαστεί τις δομές και τη λειτουργία των θεσμών – κοινώς, των μηχανισμών ελέγχου.

Σόιμπλε και Γιούνκερ θα πιέσουν, ο καθένας από την πλευρά του, προς την ίδια κατεύθυνση. Ο πρώτος εκ “δεξιών” για να καθησυχάζει το γερμανικό εσωτερικό μέτωπο κι ο δεύτερος εκ του “κέντρου” για να συγκρατεί τον κίνδυνο του αριστερού ντόμινο στον ευρωπαϊκό νότο.

Ads

Η ελληνική κυβέρνηση, επί του παρόντος, επιχειρεί να απαντήσει με δύο “όπλα”: Με το νομοθετικό της έργο και με την δική της ατζέντα μεταρρυθμίσεων. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ακριβώς αυτή η πρόθεση ταχείας προώθησης των “μετρρυθμιστικών νομοθετημάτων” τονίστηκε με κάθε τρόπο από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις χθεσινές του συναντήσεις με τον Μάρτιν Σουλτς και τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Το πόσο πειστικός ήταν ίσως φανεί στις νέες αποφάσεις που θα πάρει ο Μάριο Ντράγκι την επόμενη εβδομάδα για τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών – αποφάσεις που θα ληφθούν μετά την, ιδιαίτερα σημαντική, συνάντηση που θα έχει την Τρίτη ο πρόεδρος της ΕΚΤ με την Ανγκελα Μέρκελ.

Ο δεύτερος άξονας στον οποίο βασίζει τη συγκρατημένη αισιοδοξία της η κυβέρνηση είναι το γεγονός ότι, όπως τονίζουν πηγές του Μαξίμου, “χαράσει εκείνη πλέον, και όχι οι δανειστές, την ατζέντα της πολιτικής και το πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων”.

Ο διάβολος όμως κρύβεται πάντα στις… δημιουργικά ασαφείς λεπτομέρειες. Κι όταν η Μέρκελ μιλά για “σεβασμό στη λειτουργία των θεσμών”, μιλά πιθανότατα και για νέα μέτρα. Οι πληροφορίες από τις διαβουλεύσεις των τεχνικών κλιμακίων δείχνουν ήδη άνοιγμα στο δημοσιονομικό κενό και απαιτήσεις να καλυφθεί με “εκτακτες, δημοσιονομικού χαρακτήρα παρεμβάσεις”.

“Αν μας ζητηθούν νέα, σκληρά μέτρα είναι ανοιχτό το θέμα του δημοψηφίσματος¨, απάντησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Το ερώτημα όμως του όποιου δημοψηφίσματος, με όση ακρίβεια κι αν διατυπωθεί, μπορεί πάντα να αποτελέσει casus belli για Βερολίνο και Βρυξέλλες – κάτι, που αναγνωρίζουν και τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη.

Κι είναι κι αυτό ένα από τα διλήμματα που θα κληθεί να απαντήσει ο πρωθυπουργός. Οπως και η έκταση της “στροφής στο ρεαλισμό”, στη βάση πάντοτε της λαϊκής εντολής για σκληρή διαπραγμάτευση μεν, χωρίς ρήξη δε. Ζυγίζοντας ταυτόχρονα τις αντιδράσεις και τις εναλλακτικές και στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο. Ολα αυτά δεν θα αργήσουν να τεθούν ανοιχτά. Και οι απαντήσεις που θα κληθούν να δώσουν όλες οι πλευρές – εντός και εκτός συνόρων – δύσκολα θα χωρούν plan B και plan C.