Οι καταγγελίες είναι βαριές και θα μπορούσαν να στοιχειοθετούν μείζον πολιτικό θρίλερ, εάν δεν υπέκυπταν σε ανάγκες εκδοτικού μάρκετινγκ και μυθοπλασίας. Και, κυρίως, εάν δεν τις αδικούσε ο ίδιος ο τρόπος και ο χρόνος της δημοσιοποίησής τους.

Ads

Ο Γιάννης Πανούσης, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη, καταγγέλλει απειλές κατά της ζωής του, με διασύνδεση κυβερνητικής εξουσίας, πολιτικής και τρομοκρατίας και ύπαρξη παρακράτους. Ουσιαστικά, λέει – και το έχει πλέον καταθέσει και στην εισαγγελία – ότι «πολιτικοί που έχουν σχέση με τρομοκράτες απειλούν τη ζωή του». Στη συνέντευξή του στα ΝΕΑ, μάλιστα, γίνεται ακόμη πιο συγκεκριμένος διευκρινίζοντας ότι οι εν λόγω πολιτικοί είναι «δύο βουλευτές και ένα μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ» που είχαν σχέση με κρατούμενους ως μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων, ενώ σύμφωνα με συνεργάτες του πρώην υπουργού το ένα εκ των συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων εμφανιζόταν και ως «ειδικός σύμβουλος» του υπουργού Δικαιοσύνης.

Προς επίρρωση αυτών, δε, ο Γιάννης Πανούσης κατέθεσε, κατά πληροφορίες, στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου και απομαγνητοφωνημένους διαλόγους καθώς και σχετικά πληροφοριακά δελτία της ΕΥΠ – διαλόγους, στους οποίους στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ φέρεται να απολογείται σε κρατούμενο για συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς επειδή η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει σε ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ κατηγορουμένων και καταδικασμένων για πράξεις τρομοκρατίας. Στις ίδιες συνομιλίες, ο κρατούμενος φέρεται επίσης να εκτοξεύει απειλές κατά Πανούση.

Η αξιοπιστία και το βάθος των καταγγελιών μένει να αποδειχθούν από την έρευνα που ξεκινά η Δικαιοσύνη. ‘Εως τότε όμως, μένουν ανοιχτά σοβαρά, πολιτικά και θεσμικά ερωτήματα:

Ads

1. Ο Γιάννης Πανούσης υποστηρίζει – στη συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» – ότι είχε στα χέρια του τα συγκεκριμένα στοιχεία «εδώ και τέσσερις μήνες». Εάν ισχύει αυτό, γιατί πολύ απλά τότε δεν έπραξε τα δέοντα ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη; Γιατί δεν ενημέρωσε πάραυτα, και δημοσίως, την κοινή γνώμη και δεν ζήτησε από Δικαιοσύνη και Αστυνομία να συλλάβουν τους εμπλεκόμενους;

2. Τι γνώριζε, από ποιόν, και σε ποιά έκταση ο πρωθυπουργός; Ο ίδιος ο Γιάννης Πανούσης μάλλον έχει αφήσει θολή εικόνα επ΄αυτού, λέγοντας – και πάλι στο «Πρώτο Θέμα» – ότι ο Αλέξης Τσίπρας «γνωρίζει περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Έχει ενημερωθεί αφού τα έχω πει στον Γιάννη Ρουμπάτη». Εννοεί ο πρώην υπουργός πως ο ίδιος είχε ενημερώσει τον πρωθυπουργό ή θεωρεί δεδομένο ότι ήταν ενήμερος, επειδή ο ίδιος είχε ενημερώσει τον διοικητή της ΕΥΠ Γιάννη Ρουμπάτη;

3. Ο ίδιος ο Γιάννης Πανούσης αφήνει, μέσω συνεργατών του, να εννοηθεί ότι τα στοιχεία και οι συνομιλίες που φέρεται να κατέθεσε στον Αρειο Πάγο προέρχονται από καταγραφές και πληροφοριακά δελτία της ΕΥΠ. ‘Αρα ποιος ενημέρωσε ποιόν και ποιός κατήγγειλε τι σε ποιόν; Παρακολουθούσε η ΕΥΠ για άλλους λόγους τους κρατουμένους και ενημέρωσε τον Γιάννη Πανούση για τις απειλές εναντίον του ή ο πρώην υπουργός ενημέρωσε την ΕΥΠ – της οποίας ήταν πολιτικός προϊστάμενος – ότι δέχεται απειλές για τη ζωή του και ζήτησε διερεύνηση και στοιχεία; Υπάρχουν απαντήσεις από τον κ. Ρουμπάτη επ’ αυτού;

4. Εάν όντως γνώριζε, αποδεδειγμένα, ο πρωθυπουργός αλλά δεν έπραξε τίποτα, τότε γιατί δεν τον κατήγγειλε για συγκάλυψη ο ίδιος ο Γιάννης Πανούσης όντας ακόμη υπουργός της κυβέρνησης, αποκαλύπτοντας όλα τα στοιχεία και υποβάλλοντάς τα αμέσως μετά την παραίτησή του; Αντί αυτού, ο Γιάννης Πανούσης προτίμησε να παραμείνει υπουργός σε μια κυβέρνηση που κινείτο στις παρυφές της «τρομοκρατίας» και του «παρακράτους», όπως ο ίδιος καταγγέλλει τώρα;

5. Τι σημαίνει η δήλωση Πανούση – στα ΝΕΑ – ότι «ειλικρινά δεν τον καταλαβαίνω τον Τσίπρα… Εγώ προσπάθησα να κρατήσω το θέμα σε πολιτικό επίπεδο, για αυτό πήγα και σε συμβολαιογράφο. Εκείνος θέλει την δημοσιότητα. Θα την έχει». Τι σημαίνει «κρατώ σε πολιτικό» και… «συμβολαιογραφικό» επίπεδο ένα θέμα που αφορά σχέσεις πολιτικής με τρομοκρατία, παρακράτος και απειλές κατά ζωής; Από πότε ένα τέτοιο θέμα μπορεί να αποτελεί απλώς ζήτημα προσωπικών πολιτικών σχέσεων;

6. Ακόμη κι εάν η επιχειρηματολογία Πανούση γίνει αποδεκτή, γιατί ο ίδιος επέλεξε να μειώσει την αξιοπιστία των καταγγελιών του συνδέοντάς τες με το… υπό έκδοση βιβλίο του; Δεν υπήρχε άλλος, πιο θεσμικός ίσως τρόπος, πέραν του να τις φέρει στη δημοσιότητας ως ένα από τα δέκα διηγήματα ενός βιβλίου που σύντομα θα διεκδικεί θέση στα best sellers της χρονιάς;

Διαβάστε επίσης: