Ο Αλέξης Τσίπρας θα δώσει σήμερα το πρωί στο υπουργικό συμβούλιο το σήμα της νέας πορείας και της “επόμενης μέρας” μετά την αξιολόγηση, κι αμέσως μετά θα πετάξει για Βρυξέλλες.

Εκεί, και πριν από την αυριανή σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., θα μιλήσει το απόγευμα, μαζί με την “πράσινη” Σκα Κέλερ” και τον σοσιαλιστή Μπενουά Αμόν, στην εκδήλωση της Προοδευτικής Συμμαχίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τίτλο “Το σενάριο που λείπει – Μια εναλλακτική για τους Ευρωπαίους” (Τhe Missing Scenario – Αn Alternative for Europeans).

Η Προοδευτική Συμμαχία (Progressive Caucus) είναι η κίνηση που έχουν δημιουργήσει ευρωβουλευτές τριών πολιτικών ομάδων (Ευρωομάδα της Ενωμένης Αριστεράς, Σοσιαλιστές και Πράσινοι). Aπό πλευράς ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχουν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου και ο αντιπρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος είναι και μέλος της γραμματείας της Progressive Caucus. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι αναζήτηση κοινών προοδευτικών λύσεων για μια άλλη Ευρώπη.

Το «προοδευτικό άλμα»

Εν ολίγοις, είναι το μεγάλο ευρωπαϊκό πείραμα για τη σύκλιση της ευρωπαϊκής αριστεράς και  σοσιαλδημοκρατίας προς επίτευξη του “προοδευτικού άλματος σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο” όπως λένε οι εμπνευστές της.

Η συμμετοχή του έλληνα πρωθυπουργού στη σημερινή εκδήλωση δίνει νέα ώθηση στο εγχείρημα, ταυτόχρονα ωστόσο αναδεικνύει και την απόλυτη αντιδιαστολή στα πολιτικά τεκτενόμενα του ευρωπαϊκού και εγχώριου πολιτικού χάρτη. Εδώ, στα μετόπισθεν των Αθηνών, προϋποθέσεις αντίστοιχου “προοδευτικού άλματος” δεν  διαφαίνονται– γεγονός, που ήρθε να πιστοποιήσει και η χθεσινή, φορτισμένη κατάληξη του ραντεβού Αλέξη Τσίπρα και Φώφης Γεννηματά στο Μέγαρο Μαξίμου.

Το «όχι» της Φώφης στον Τσίπρα

Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού για συνεννόηση με τους πολιτικούς αρχηγούς στα μείζονα θέματα της “μετά αξιολόγησης” οικονομικής ανάταξης προσέκρουσε όχι μόνον στην γραμμή πόλωσης του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά και στην κάθετη άρνηση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ Φώφης Γεννηματά. Κι εάν στη ΝΔ η προοπτική της αναρρίχησης στην εξουσία εξηγεί – εν μέρει τουλάχιστον – την τακτική της μετωπικής σύγκρουσης, στην περίπτωση της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας η εικόνα είναι πιο περίπλοκη και σύνθετη.

Ή άλλως, η χθεσινή τοποθέτηση της Φώφης Γεννηματά, μετά τη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό, δείχνει – αν μη τι άλλο – ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το ΠΑΣΟΚ δεν έχουν αποφασίσει ακόμη ούτε ποια Ευρώπη, ούτε ποια Ελλάδα θέλουν: Την «Ελλάδα μετά» του Ευάγγελου Βενιζέλου, του Κυριάκου Μητσοτάκη και του ηττημένου – υποταγμένου ΣΥΡΙΖΑ ή την Ελλάδα του προοδευτικού ανοίγματος και μιας κεντροαριστεράς που επιστρέφει στις κοινωνικές της ρίζες, αναφορές, και συμμαχίες;

«Το νέο αφήγημα του για «ανάπτυξη» δεν πείθει κανέναν», ήταν η χαρακτηριστική τοποθέτηση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ μετά τη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό: «Ανάπτυξη», πρόσθεσε, «με λόγια του αέρα, ιδεοληψίες,  εμπόδια και φόρους δεν γίνεται.

Επαναλαμβάνω  ότι ο τόπος χρειάζεται άλλη Κυβέρνηση, και άλλη πολιτική! Με Εθνική Γραμμή και Εθνική Συνεννόηση, που με αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών θα γίνει πράξη».

Στη γραμμή Βενιζέλου

Είχαν προηγηθεί οι on camera αψιμαχίες μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και Φώφης Γεννηματά περί Καστελόριζου και μνημονιακής θηλιάς – αψιμαχίες, που πέραν της επικοινωνιακής τους χροιάς, καταδεικνύουν τον εγκλωβισμό της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ σε στρατηγικά και πολιτικά υπαρξιακά διλήμματα.

Για πολλούς, δε, ακόμη και εντός της Χαριλάου Τρικούπη η χθεσινή ρητορική της Φώφης Γεννηματά, και δη η αναφορά της σε μια «άλλη κυβέρνηση» και σε «Εθνική Γραμμή και Εθνική Συνεννόηση με αλλαγή πολιτικών συσχετισμών» παρέπεμψε ευθέως στο πρόσφατο «μανιφέστο» Βενιζέλου στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών για την «Ελλάδα μετά».

Ακριβώς για μια «άλλη κυβέρνηση» είχε μιλήσει σ’ αυτό το πολυσυζητημένο μανιφέστο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος – μια «άλλη κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας των δημοκρατικών δυνάμεων ευρωπαϊκού προσανατολισμού» στην οποία, όπως είχε πει «θα κληθεί να μετάσχει και ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να μπορεί να παρεμποδίσει ή να καθοδηγήσει τις εξελίξεις».

Το ζήτημα εδώ, ακόμη και για αρκετά στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη, είναι ότι σ’ αυτή την κατά Βενιζέλο «νέα αλλαγή», σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και λόγο η δεξιά – ή κεντροδεξιά – του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατέστησε σαφές ενώπιον ενός ακροατηρίου περιλάμβανε από τον Δημήτρη Σιούφα και τον Κώστα Σκανδαλίδη έως τον Στέφανο Ξεκαλάκη και τον Αδωνι Γεωργιάδη.

Τα διδάγματα του pasokification

Σε αντίστοιχες θέσεις δείχνει να κινείται όλο και πιο έντονα τον τελευταίο καιρό, παρ’ ότι αποφεύγει να το πει εξίσου ευθέως, και η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Οι γνωρίζοντες τις παρασκηνιακές μάχες στη Χαριλάου Τρικούπη λένε ότι αυτό οφείλεται κυρίως στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Φώφη Γεννηματά να συσπειρώσει νυν και πρώην στελέχη στο εγχείρημα μιας διευρυμένης κι ενισχυμένης κεντροαριστεράς εν όψει του συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης – δυσκολίες, οι οποίες δεν είναι άσχετες με τις προσωπικές επιδιώξεις και στρατηγικές της πλευράς Βενιζέλου.

Οι πιο προβληματισμένοι λένε ότι η Φώφη Γεννηματά ακόμη δεν έχει καταφέρει να ισορροπήσει και να βρει νέο πολιτικό και ιδεολογικό βηματισμό ανάμεσα στις σκιές του παπανδρεϊκού και του βενιζελικού ΠΑΣΟΚ. Και στις δύο περιπτώσεις, η εγχώρια – εναπομείνασα έστω – σοσιαλδημοκρατία εξακολουθεί να πορεύεται σε δρόμο διαμετρικά αντίθετο από τους ευρωπαίους ομογάλακτούς της. Οι οποίοι φαίνονται να έχουν αντλήσει, έστω και καθυστερημένα, πολύ περισσότερα διδάγματα από το pasokification απ’ ό,τι οι εν Ελλάδι πρωταγωνιστές του…