«Θέλω να πάω κάπου όπου δεν θα μας βομβαρδίζουν όταν πηγαίνουμε σχολείο» είναι η κραυγή της 16χρονης Χάγια, που εδώ και μια βδομάδα είναι εγλωβισμένη με την οικογένειά της, στην Ειδομένη.

Ads

Το πρόσωπο της είναι χαραγμένο ενώ έχει χάσει την όραση της από το δεξί της μάτι, εξαιτίας των βομβαρδισμών στη Συρία. Ωστόσο, προσπαθεί να χαμογελάσει και να δει με αισιοδοξία το μέλλον που την περιμένει.

«Χτυπήθηκα από βόμβα στην πόλη μου, την Deir e(z) zor, στη Συρία, με αποτέλεσμα να χάσω την όρασή μου από το δεξί μου μάτι και το πρόσωπό μου να γεμίσει σημάδια» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η νεαρή κοπέλα, οδηγώντας τους δημοσιογράφους δειλά στη σκηνή της και να σηκώσει με συστολή την μπλούζα για να δείξει και τα υπόλοιπα σημάδια που έχει στην κοιλιά της από τους βομβαρδισμούς.

«Οι γιατροί λένε ότι δεν θα ξαναδώ, αλλά εγώ ελπίζω ότι κάτι θα γίνει και θα μπορέσω να “φτιάξω” και το πρόσωπό μου», δηλώνει η 16χρονη. Δίπλα της, η μητέρα της ψελλίζει ότι δεν τους ενδιαφέρει πού θα πάνε, «αρκεί να είναι καλή η ζωή» και να μπορέσει κάποια στιγμή να έρθει να τους βρει και ο άντρας της που έμεινε πίσω στη Συρία.

Ads

Η αδερφή της Χάγια, χτυπημένη και αυτή από βόμβα στο πόδι, «έχει πάει στο χαμάμ (τουάλετα/μπάνιο) να πλυθεί» εξηγεί η μητέρα, εννοώντας τις βρύσες στον καταυλισμό. Η οικογένεια άλλωστε, δεν μένει μέσα στις μεγάλες σκηνές της Ύπατης Αρμοστείας αλλά σε μια μικροσκοπική σκηνή που κάνει μόνο για …διακοπές το κατακαλόκαιρο σε ελληνικά νησιά. Με τη χθεσινή νεροποντή, η σκηνή πλημμύρισε και οι γυναίκες έμειναν με τα βρεγμένα ρούχα που φορούσαν.

Λάσπη και βούρκος στον καταυλισμό

Η ξαφνική αλλαγή του καιρού έπνιξε στη λάσπη τους περίπου 10.000 ανθρώπους που βρίσκονται στην Ειδομένη. Ελάχιστοι από αυτούς έχουν βρει ένα ασφαλές και αξιοπρεπές κατάλυμα, με τις σκηνές των περισσότερων να έχουν πλημμυρίσει από τα λασπόνερα.

Σήμερα τα ιατρεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και Γιατρών του Κόσμου ήταν γεμάτα από μητέρες με άρρωστα μικρά παιδιά. Παντού άλλωστε στον καταυλισμό, μέσα από τις κλειστές σκηνές, ακούς κλάματα παιδιών, τα οποία προσπαθούν να βρουν παρηγοριά στις αγκαλιές των μανάδων τους, περιγράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Παράλληλα, σε όλο τον χώρο, υπάρχουν σχοινιά με ρούχα που στεγνώνουν στον ήλιο, ενώ έχουν απλώσει κουβέρτες και υπνόσακους ακόμα και πάνω σε σταθμευμένα αυτοκίνητα.

Κάποιοι δεν συγκινούνται…

Η ανθρωπιστική κρίση ωστόσο δεν φαίνεται να συγκινεί τους κερδοσκόπους που έχουν περικυκλώσει την περιοχή με σκοπό να εκμεταλλευτούν τους πρόσφυγες, πουλώντας τους ότι μπορούν σε εξωφρενικές τιμές. Είναι ενδεικτικό μάλιστα ότι ακόμα και μέσα στο χωριό της Ειδομένης, σταθμεύουν αυτοκίνητα που κουβαλούν φρούτα και λαχανικά, ψωμί και άλλα προϊόντα και τα πουλούν σε πρόσφυγες, χωρίς να υπάρχει έλεγχος για τη νομιμότητά τους. Σήμερα μάλιστα κλιμάκιο της ΔΟΥ Κιλκίς πραγματοποίησε αιφνιδιαστικό έλεγχο.

Με το σταγονόμετρο

Παρ’ όλα αυτά, στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας- ΠΓΔΜ εξακολουθούν να καταφτάνουν πρόσφυγες, οι οποίοι έχουν καταλάβει πλέον και το παραμικρό εκατοστό του καταυλισμού. Στήνουν σκηνές ακόμα και πάνω στις ράγες των τρένων, ενώ δεκάδες έχουν βρει καταφύγιο μέσα σε παλιά βαγόνια, στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Ειδομένης ο οποίος έχει «καταληφθεί» πλήρως από πρόχειρα καταλύματα προσφύγων.

Και η ροή στην ΠΓΔΜ εξακολουθεί να γίνεται με το σταγονόμετρο, με ελάχιστους μόνο να καταφέρνουν καθημερινά να περάσουν απέναντι…