Αν λάβει κανείς υπόψιν το βάρος του τριετούς προγράμματος που αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ κυβέρνησης-πιστωτών, δύσκολα θα πιστέψει ότι είναι θέμα ωρών η σύνταξή του στην τελική του μορφή.

Αν, όμως, συνεκτιμηθεί η ισχυρή πολιτική βούληση των περισσότερων εμπλεκομένων να υπάρξει συμφωνία, το αργότερο, μέχρι τις 18 Αυγούστου, τότε θα καταλάβει γατιί ο Γ. Δραγασάκης και άλλα κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν ότι είμαστε πολύ κοντά.

Ο πρωθυπουργός έχει δώσει εντολή στους συμμετέχοντες στη διαπραγμάτευση να κάνουν τα πάντα για να αρθούν τα εμπόδια και να αποφευχθεί το ατύχημα.

Γνωρίζει ότι ένα τρίτο πακέτο προαπαιτούμενων για να εκταμιευθεί απλώς ένα μικρό ποσό προκειμένου να πληρωθεί η δόση στην ΕΚΤ στις 20 Αυγούστου θα δημιουργούσε σοβαρό πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση και, κυρίως, δεν θα συνέβαλε στην αναθέρμανση της οικονομίας. Ζητούμενο για το Μέγαρο Μαξίμου είναι να εκταμιευθεί μέσα στον Αύγουστο ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσό, ακόμη και 25 δισ ευρώ, προκειμένου να υπάρξει η δυνατότητα ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας με στοχευμένες παρεμβάσεις τις οποίες έχει σχεδιάσει ήδη, όπως λέγεται, ο υπουργός Ανάπτυξης Γ. Σταθάκης.

Δύσκολοι παίκτες

Η Κομισιόν και το Παρίσι δεν κρύβουν την επιθυμία τους να τελειώσουν όλα τις επόμενες μέρες. Το ίδιο και ο Γάλλος πρόεδρος Μοσκοβισί. Η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ αποφεύγει τις δημόσιες τοποθετήσεις αλλά διατηρεί ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με τον πρωθυπουργό. O Γερμανός ΥΠΟΙΚ Β. Σόιμπλε έχει άλλη ατζέντα, δεν έχει μεταβληθεί η στάση του, αλλά βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής αποφεύγοντας τις εμπρηστικές παρεμβάσεις για λόγους τακτικής ή όποιους άλλους.

Είναι ως προς αυτό ενδεικτικό το γεγονός ότι στον γερμανικό τύπο δημοσιεύονται πληροφορίες κατά τις οποίες η ολοκλήρωση της συμφωνίας φαίνεται δύσκολη και εξακολουθεί να “παίζει” το σενάριο του τρίτου πακέτου προαπαιτούμενων, παρόλο που από Βρυξέλλες και Αθήνα εκπέμπονται εντελώς διαφορετικά μηνύματα. Στο κλίμα Σόιμπλε κινείται σταθερά και ο Γ. Ντάισελμπλουμ ο οποίος μέσω κύκλων έκρινε σκόπιμο να διακινήσει την άποψή του ότι την επόμενη πενταετία δεν υπάρχει λόγος να ανακινηθεί το ζήτημα του ελληνικού χρέους.

Εξαιτίας της σιωπής του Σόιμπλε, ο δυσκολότερος παίκτης στην παρούσα συγκυρία είναι το ΔΝΤ που, όπως όλα δείχνουν, αρνείται οποιαδήποτε εκταμίευση μέχρι να διευθετηθεί το θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Πιέζει για την απομείωση και ζητά ως αντίβαρο ακόμη αυστηρότερα μέτρα δημοσιονομικής προσαμογής. Το Βερολίνο δεν δέχεται οποιαδήποτε συζήτηση ως προς αυτό και δεν πρόκειται να αναθεωρήσει τουλάχιστον μέχρι να γίνουν οι εκλογές στην Πορτογαλία (4 Οκτωβρίου) και στην Ισπανία (πιθανότατα τον Νοέμβριο).

Το γεγονός ότι η κυβερνητική δεξιά του Κοέλιο και του Ραχόι έχουν ανακάμψει στη Λισαβόνα και τη Μαδρίτη, με αποτέλεσμα να έχουν -με βάση τις δημοσκοπήσεις- οριακή διαφορά από τους Σοσιαλδημοκράτες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχουν ενθαρρύνει τους Γερμανούς συντηρητικούς που θα αποφύγουν ο,τιδήποτε θα μπορούσε να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιβηρική προς μια ανεπιθύμητη για τους ίδιους κατεύθυνση. Και φαίνεται πως εκτιμούν ότι αν άνοιγε το θέμα του ελληνικού χρέους τώρα, αυτό θα έδινε πολιτικά οφέλη στον ΣΥΡΙΖΑ και επομένως θα βοηθούσε τους Ποντέμος στην Ισπανία και την κεντροαριστερά στην Πορτογαλία.

Οι μεταρρυθμίσεις των μεταρρυθμίσεων

Η αλήθεια είναι ότι στο νέο πρόγραμμα περιλαμβάνονται όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές που έμειναν σε εκκρεμότητα από τα προηγούμενα μνημόνια (κυρίως από την πολυσυζητημένη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ). Δηλαδή, ενώ είχαν συμφωνηθεί δεν υλοποιήθηκαν. Ετσι, προβλέπεται άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων (μηχανικοί, λογιστές κοκ), παρεμβάσεις στην αγορά προϊόντων (γάλα, φούρνοι, ΜΣΥΦ), το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Αυτό σημαίνει ότι όταν έρθει η ώρα της εφαρμογής θα ανοίξουν θερμά μέτωπα με πλήθος επαγγελματικών κατηγοριών με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι καθόλου “εκπαιδευμένος” σε τέτοιου είδους πολιτικές διαδικασίες. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν τα πολύ βαριά θέματα, που έχουν να κάνουν με το ασφαλιστικό και το φορολογικό, από τις πρόωρες συντάξεις μέχρι τη φορολόγηση των αγροτών.

Σε σχέση με την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ φαίνεται πως βρέθηκε σημείο σύγκλισης με τους πιστωτές και αναβάλλεται, ενώ ούτε στα εργασιακά πρόκειται να γίνουν σοβαρές αλλαγές στο ορατό μέλλον.  Οι ρυθμίσεις για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια τελούν υπό διαβούλευση, ενώ η ελληνική πρόταση για το ταμείο 50 δισ ευρώ φαίνεται πως είναι πολύ κοντά σε αυτά που έχουν κατά νου οι εταίροι.

Σε κάθε περίπτωση, μετά την ψήφιση της συμφωνίας από τη Βουλή, θα υπάρξουν αρκετοί εφαρμοστικοί νόμοι που θα ψηφιστούν άμεσα ακριβώς για να επιδειχθεί βούληση υλοποίησης αλλά επίσης να διευκολυνθεί η συζήτηση για τη χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων και για την αναδιάρθρωση του χρέους.