Ρήγμα στα τείχη του πολιτικού αυτισμού της Ευρώπης αναζητεί χθες και σήμερα στις Βρυξέλλες ο Αλέξης Τσίπρας, σε μια «αποστολή» αρκούντως δύσκολη αλλά και καθοριστική για την τύχη που θα έχει το ελληνικό ζήτημα μετά το Brexit.

Η γραμμή του έλληνα πρωθυπουργού, όπως φάνηκε καθαρά και από τις χθεσινές επαφές και δηλώσεις του στις Βρυξέλλες, είναι η μόχλευση ουσιαστικών ζυμώσεων στην ευρωπαϊκή Αριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία για μια συντεταγμένη μετακίνηση στον άξονα της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της ανάπτυξης – εν ολίγοις, για τη διαμόρφωση του εναλλακτικού ευρωπαϊκού δόγματος κόντρα στο δόγμα των συντηρητικών ελίτ, του Σόιμπλε και της λιτότητας.

Ο «άξονας του Νότου»

Στο πλαίσιο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας βάζει στην ατζέντα τον «νότιο άξονα», το λεγόμενο κλαμπ των χωρών της Μεσογείου, που βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης που είχε χθες στις Βρυξέλλες ο  πρωθυπουργός με τον Ιταλό ομόλογό του Ματέο Ρέντσι.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι δύο ηγέτες τόνισαν την ανάγκη οι χώρες του νότου να διαμορφώσουν τη δική τους αναπτυξιακή πρόταση, μια ιδέα που φέρονται να στηρίζουν επίσης τόσο ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, όσο και ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα. Κατά τις ίδιες πηγές, Τσίπρας και Ρέντσι συμφώνησαν ότι στην προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας μεσογειακός πόλος, για να υπάρξει μια νέα ισορροπία στην Ευρώπη και να δημιουργηθεί μια πιο κοινωνική Ευρώπη, μπορούν να ενταχθούν και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία.

Το θέμα του «νότιου άξονα» αναμένεται να συζητηθεί περαιτέρω στη σύνοδο των ευρωπαίων προοδευτικών ηγετών και αξιωματούχων, που θα γίνει τελικά μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 9 Ιουλίου στη Βαρσοβία..

Η διχασμένη σοσιαλδημοκρατία

Το εγχείρημα όμως της αλλαγής και της δημιουργίας του μεσογειακού «εναλλακτικού δόγματος» μόνον εύκολο δεν είναι κι ας έγραψε ακόμη κι η γερμανική FAZ ότι ο «Τσίπρας κι η Αθήνα αισθάνονται επιβεβαιωμένοι από το Brexit». Η Ευρώπη δεν δείχνει έτοιμη να αντικρύσει τις δομικές αιτίες της βρετανικής εξόδου, η πολιτική της ελίτ επιμένει να παίζει τη Βρετανία ( και τους όποιους επίδοξους μιμητές της) με μαστίγιο και καρότο και η σοσιαλδημοκρατία, παρά την όψιμη – και αναγκαστική – αφύπνιση Ολάντ και Ρέντσι μοιάζει ακόμη ασταθής και διχασμένη, για το εάν πρέπει να απαντήσει στα μεγάλα διλήμματα δια της «περισσότερης Ευρώπης» ή της «διαφορετικής Ευρώπης».

Η ήττα των Podemos και η αριστερά

Κυβερνητικές πηγές σημείωναν χθες ότι η ευρωπαϊκή κεντροαριστερά κινείται με υψηλή αβεβαιότητα και ακόμη πιο υψηλές αποκλίσεις στα απόνερα του Brexit και αναγνώριζαν πως, σ’ αυτή τη συγκυρία, η ήττα των Podemos στην Ισπανία ήταν μια εξέλιξη που δεν βοηθά καθόλου την Ελλάδα. Πρόσθεταν ωστόσο, ότι «η κούρσα θα είναι μαραθώνιος και όχι σπριντ», τόνιζαν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα επιμείνει και θα διευρύνει τις πρωτοβουλίες του και επεσήμαναν ότι ο έλληνας πρωθυπουργός συνάντησε «ευήκοους συνομιλητές» στις χθεσινές συναντήσεις του με τον σοσιαλδημοκράτη πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, την πρόεδρο της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Γκάμπι Τσίμερ, αλλά και κατά την παρουσία του στη σύνοδο των Σοσιαλιστών, ως παρατηρητής.

Σ’ αυτόν τον μαραθώνιο, στόχος της Αθήνας είναι να κρατήσει ανοιχτούς και να ενισχύσει τους διαύλους με την σοσιαλδημοκρατία, σε άρρηκτη όμως πάντα συμμαχία με τις γραμμές και την πολιτική ατζέντα της ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Και με αυτό το δεδομένο, δεν είναι καθόλου τυχαίο και το γεγονός ότι οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν χθες το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το Brexit επειδή, όπως εξήγησαν, «δεν καταγράφει με σαφήνεια και ειλικρίνεια τις πραγματικές αιτίες κρίσης της ΕΕ, καθώς και τις αλλαγές που απαιτούνται στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και  «αποφεύγει οποιαδήποτε σαφή αναφορά στις συνεχιζόμενες πολιτικές λιτότητας».