Τα όμορφα σενάρια όμορφα καίγονται. Εξ ου και ο Αλέξης Τσίπρας φρόντισε, στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, να ανάψει μια σπίθα για τα «αγαπημένα παιδιά» των ευρωπαϊκών, και όχι μόνον, συντηρητικών δυνάμεων.

«Δεν είχαν προβλέψει», είπε, «ότι θα σχηματίσουμε κυβέρνηση σε χρόνο ρεκόρ,  αφήνοντας απέξω τα αγαπημένα τους παιδιά…». Όταν όμως σύσσωμες οι «μεγάλες» δυνάμεις – συντηρητικές και όχι μόνον – παίζουν ρώσικη ρουλέτα με την ελληνική χρεοκοπία και πυροβολούν κατά ριπάς τον… «κομμουνιστικό κίνδυνο» του ευρωπαϊκού Νότου, ουδείς θεωρεί εαυτόν καμμένο οριστικά και κάθε συμμαχία προθύμων αναγορεύεται χρήσιμη.

Εξ’ ου και τα «αγαπημένα παιδιά» του Ποταμιού επιμένουν. Φλερτάρουν ασύστολα την κυβέρνηση, θέτουν εαυτούς στην διάθεση του εθνικού συμφέροντος και υπόσχονται ανέφελο γάμο με… ρήτρα μεταρρυθμίσεων.

«Υπάρχουν ανησυχητικά μηνύματα στην Ευρώπη· το βλέπουμε και στα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου. Άλλα όλα αυτά νομίζω θα έχω τη δυνατότητα να τα πω και με τον Πρωθυπουργό, γιατί έχω ζητήσει μια συνάντηση με τον Αλέξη Τσίπρα κι ελπίζω τις επόμενες ημέρες να τον δω και να του τα πω», είπε χθες ο Σταύρος Θεοδωράκης μετά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ποταμιού.

Και αφού ανέδειξε ως πηγή μείζονος ανησυχίας και το γεγονός ότι η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ λέει «55 «ναι» στις αποφάσεις του Τσίπρα και 45 «όχι», κατέθεσε εκ νέου την πρόταση του πολιτικού αρραβώνα: «Επιμένω λοιπόν», είπε, «ότι θα πρέπει η κυβέρνηση, να προσπαθήσει να δημιουργήσει μία νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να φέρει τη συμφωνία στη Βουλή, να τοποθετηθούν οι βουλευτές, αυτοί που έχουν αντίρρηση να το πουν, να καταλάβουμε τι αντιρρήσεις έχουν και να πάμε παραπέρα».

Αυτό το «παραπέρα» και η «νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία» θεωρείται από κυβερνητικές πηγές ως το Plan B των εγχώριων και ευρωπαϊκών μνημονιακών κύκλων για να μπει φρένο στο new deal που ζητά η Ελλάδα από την Ευρώπη. Θεωρούν, πολύ απλά, ότι στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί το Ποτάμι ως ο Δούρειος Ιππος που θα μπει στην κυβέρνηση και θα την σύρει πίσω σε μνημονιακές πολιτικές και μέτρα, υπό την απειλή πάντοτε του «ξαφνικού θανάτου» της χώρας και της χρηματοδοτικής ασφυξίας.

«Ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος είναι τελειωμένοι, άρα η ιδέα του μεγάλου συνασπισμού δεν περπατά. Το Ποτάμι, με το άλλοθι του «νέου», είναι μια πολύ χρήσιμη εναλλακτική», λέει χαρακτηριστικά κυβερνητικό στέλεχος.

Την προτίμησή τους, άλλωστε, σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ποταμιού ουδέποτε έκρυψαν και οι ευρωσοσιαλιστές. Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβυλίου Μάρτιν Σουλτς ξεναγεί τον Σταύρο Θεοδωράκη ανά τα ευρωπαϊκά γραφεία, του εγγράφει πολιτικές υποθήκες στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και δηλωνει ανά πάσα στιγμή έτοιμος για το πολιτικό… προξενειό – και μαζί για τον εν Ελλάδι νέο κυβερνητικό συνασπισμό. Το είχε πει και ευθέως όταν είχε έρθει στις 29 Γενάρη στην Αθήνα: «Θα προτιμούσα ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαζόταν στην κυβέρνηση με το Ποτάμι και όχι με τους Ανεξάρτητους Έλληνες», ελεγε τότε, προσθέτοντας ότι «σε κάθε περίπτωση η σημερινή αντιπολίτευση είναι η αυριανή κυβέρνηση».

Από την πλευρά του Ποταμιού η τακτική είναι δεδομένη και την επιβεβαίωσε εκ νέου χθες ο Σταύρος Θεδωράκης: Θα ποντάρει στις εσωτερικές διαφωνίες στον ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνοντας τους κινδύνους που συνεπάγεται μια «εύθραυστη κυβέρνηση», θα ψηφίζει κατά περίπτωση όποια νομοσχέδια θεωρεί «ότι πηγαίνουν τη χώρα μπροστά» και θα δηλώσει αρωγός και παρόν ενώπιον του κινδύνου ενθνικού και ευρωπαϊκού ατυχήματος.

Η τακτική αυτή προσμετράται και συνυπολογίζεται στους σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου. Το οποίο εκτιμά ότι – πλην πρόωρων και ανατρεπτικών εξελίξεων – οι επιθέσεις «φιλίας και νουθεσίας» θα κλιμακωθούν στις αρχές του καλοκαιριού, όταν θα δίνεται και η τελική μάχη για τη νέα συμφωνία με τους εταίρους και για το χρέος. Κι η απάντηση που δίνεται είναι το γνωστό «όχι» του Αλέξη Τσίπρα στα «αγαπημένα παιδιά». Κι εάν ακόμη οι πιέσεις γίνουν δραματικά ασφυκτικές κι απαιτηθούν όντως «νέες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες», πηγές του Μαξίμου διαμηνύουν ότι η μόνη «συμμαχία προθύμων» που θα αναζητηθεί θα είναι εκείνη της λαϊκής στήριξης.