Από το «μέτρα ή Grexit» στο «πολιτική συμφωνία ή εκλογές»: Η απόσταση ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο διλήμματα και οι δυνατότητες γεφύρωσής της θα κρίνουν την έκβαση της νέας μάχης με τους δανειστές επί του ελληνικού δράματος – μιας μάχης, που παρατείνεται με σκληρούς όρους στο 2017.

Ads

Τρία 24ωρα μετά τη σύντομη ανάσα του Eurogroup και των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, οι όροι αυτοί γίνονται ξεκάθαροι απ’ όλες τις πλευρές και οδηγούν σε δύσκολες πολιτικές επιλογές:

Η απειλή Σόιμπλε και η υποκρισία του ΔΝΤ

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε καθαρό προεκλογικό χρόνο και τόνο πλέον, ζητά νέα μέτρα και δεκαετή πλεονάσματα στο 3,5%, ειδάλλως απειλεί ξανά με «Grexit». 

Ads

Το ΔΝΤ διαρρέει ότι αντιστέκεται και αντιτίθεται στα θηριώδη πλεονάσματα, αλλά ταυτόχρονα ζητά… μέτρα 4,2 δις ευρώ για την επίτευξή τους.

Και η Αθήνα, εν μέσω των δύο… ελεφάντων, αναζητά πολιτική συμφωνία κορυφής με νέες πρωτοβουλίες Τσίπρα, θεωρεί υποκριτική τη στάση του ΔΝΤ, σταθμίζει τις (μικρές) πιθανότητες μη συμμετοχής του στο πρόγραμμα, και εκτιμά ότι «με αυτούς τους όρους, η κατάσταση δεν βγαίνει» όπως έλεγε χαρακτηριστικά χθες το βράδυ κυβερνητική πηγή.

Τσακαλώτος: Δεν θα δεχθούμε παράλογες απαιτήσεις

Το «δεν βγαίνει», κατά τις ίδιες πηγές, μπορεί να δείχνει και τις μη επιθυμητές μεν αλλά αναπόφευκτες κάλπες, με ό,τι τούτο μπορεί να συνεπάγεται και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. 

Κι αυτό το μήνυμα άφησε ξανά να αιωρείται χθες στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση δεν θα δεχθεί «παράλογες απαιτήσεις» ούτε για νέα μέτρα, ούτε για δεκαετή πλεονάσματα στο 3,5%.

Κατά τις πληροφορίες, στο Πολιτικό Συμβούλιο έγινε εκτεταμένη συζήτηση και για τον ρόλο του ΔΝΤ, με τον προβληματισμό να εστιάζει στο εάν είναι εφικτή η παραμονή του εκτός προγράμματος.

Πρόκειται για το σενάριο που θα έδινε διέξοδο στην Αθήνα αυτή τη στιγμή – ένα σενάριο το οποίο προέκρινε και δημοσίως προχθές ο Πάνος Σκουρλέτης και το υπονόησε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος καυτηριάζοντας τη στάση του Πολ Τόμσεν στο Eurogroup: 

«Το ΔΝΤ δεν μπορεί να πιέζει την ελληνική κυβέρνηση για νέα μέτρα και όχι τους Ευρωπαίους εταίρους για μείωση των πλεονασμάτων», είπε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Τζανακόπουλος.

Ο ευρωπαϊκός «σιωπηλός συμβιβασμός»

Κατά την κυβερνητική ανάλυση, η μη συμμετοχή του ΔΝΤ θα διευκόλυνε έναν «σιωπηλό ευρωπαϊκό συμβιβασμό»: Ήτοι, την αποδοχή μεν υψηλών πλεονασμάτων ενδεχομένως έως το 2022, αλλά χωρίς νέα μέτρα και με προοπτική προς τα κάτω αναθεώρησής των στόχων μετά το 2018 και μετά τις γερμανικές εκλογές.

Πρόκειται όμως και για το πιο αδύναμο σενάριο αυτή τη στιγμή, με δεδομένη την εμμονή Σόιμπλε για πλήρη εμπλοκή του Ταμείου στο πρόγραμμα προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση.

«Οι Γερμανοί είναι αμετακίνητοι»

«Θα μπορούσαμε να έχουμε τελειώσει μέχρι το τέλος του έτους, αλλά οι Γερμανοί είναι αμετακίνητοι… Η Ελλάδα έχει κάνει πολλά. Δεν ήμασταν τόσο αυστηροί σε άλλα προγράμματα», ήταν η χαρακτηριστική επιβεβαίωση από ευρωπαίο αξιωματούχο στο Reuters για το μπλόκο Σόιμπλε στην αξιολόγηση.

Η ίδια η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, άλλωστε, έσπευσε χθες να διαμηνύσει ότι η αξιολόγηση δεν πρόκειται να κλείσει πριν από το 2017, θέτοντας έτσι εν αμφιβόλω τον οδικό χάρτη και τον στόχο της κυβέρνησης για ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

Και ο ίδιος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σύμφωνα με την «Καθημερινή», φέρεται να δήλωσε ότι «τρίτος δρόμος δεν υπάρχει» και η Ελλάδα «πρέπει να κάνει πολλά πράγματα ακόμη, υπό τον όρο της συμμετοχής της στη νομισματική ένωση». 

Δεν παρέλειψε, δε, να δώσει και… παιδαγωγικό χαρακτήρα στη «συνταγή» του, σημειώνοντας: «Εμείς το μόνο που θέλουμε είναι να κάνει η Ελλάδα αυτά που είναι συμφέρον για το μέλλον της…».

Οι πρωτοβουλίες Τσίπρα και ο ρόλος της Μέρκελ

Υπό αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση ποντάρει στις πρωτοβουλίες Τσίπρα και τις επαφές κορυφής που σχεδιάζει στην Ευρώπη, εν όψει και της συνόδου κορυφής της 15ης Δεκεμβρίου, για την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας.

Πρόκειται όμως για ένα ποντάρισμα επισφαλές, με δεδομένο ότι οι ισχυροί σύμμαχοι στην Ευρώπη λιγοστεύουν και βασικός συνομιλητής είναι η Μέρκελ.

Η οποία, παρά τις κατά καιρούς προσδοκίες, ουδέποτε την τελευταία διετία διαφοροποιήθηκε επί της ουσίας από τον Σόιμπλε. 

Και ουδέποτε, επίσης, αποκήρυξε τις απειλές του περί Grexit…