Είναι τιμή μου να εκπροσωπώ τη νέα γενιά στα ψηφοδέλτια του ΣΎΡΙΖΑ. Μια γενιά που δεν έχει να χάσει τίποτα γιατί ποτέ τίποτα δεν της δόθηκε. Τη γενιά των 20αρηδων και 30αρηδων που μεγάλωσε σε μια Ελλάδα που οι κυβερνήσεις της ποτέ δεν νοιάστηκαν πραγματικά γι’αυτή. Παρά μόνο προσπάθησαν να της μάθουν τον ανταγωνισμό, πως θα καταφέρεις να περάσεις πάνω από τον διπλανό σου.

Μ’ένα σύστημα να σε βάζει από τα δεκαπέντε σου να δίνεις κάθε μέρα εξετάσεις και να προσπαθούν να σε “εξελίξουν” σαν μηχανή, παρά σαν άνθρωπο. Με ελεύθερο χρόνο λιγοστό. Με μόνο τους άγχος για την γενιά μας, το ”βόλεμα” σε γαλάζια και πράσινα παιδιά που είχαμε απέναντί μας στο πανεπιστήμιο. Είμαστε όμως και η γενιά  που υπερασπίστηκε με αγώνες το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο με το κίνημα ενάντια στο άρθρο 16. Βαπτίστήκαμε σε μια νέα εποχή τον Δεκέμβρη του ’08, τότε που άρχιζε “παρεπιπτόντως” και η κρίση, όταν κληθήκαμε να διαλέξουμε στρατόπεδο όταν το κράτος δολοφονεί. Αμφισβητήσαμε το σύστημα και την αδιέξοδη λιτότητα το 2011 στις πλατείες όλης της χώρας, ζητήσαμε πραγματική δημοκρατία. Είμαστε εμείς που διεκδικούμε γη και ελευθερία ξανά και ξανά στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Και ήρθαμε να τα πάρουμε όλα πίσω.

Γιατί πολύ απλά κουραστήκαμε να μας αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις τους σαν αριθμούς και δείκτες ή σαν αόρατους. Με τις πολιτικές τους που θέλουν την ανεργία των νέων να ανακάμτει σε είκοσι χρόνια, όταν δηλαδή εμείς θα πάψουμε να είμαστε νέοι, κλεισμένοι στα πατρικά μας σπίτια χωρίς δικαίωμα στο όνειρο. Βλέπουμε καθαρά πως στο όνομα της κρίσης, το πολιτικό σύστημα που φεύγει δημιούργησε ένα σχέδιο καλά προετοιμασμένο. Βρήκε την ευκαιρία να πατήσει πάνω στις δυνατότητες και τις ικανότητες μας και να πετάξει το πιο μορφωμένο και ενεργητικό δυναμικό στο κοινωνικό περιθώριο ή στο εξωτερικό.

Τώρα όμως, παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, αποκτάμε φωνή. Επιλέγουμε να ζήσουμε αλλιώς, με μια κυβέρνηση της αριστεράς που στο επίκεντρο θα έχει τον άνθρωπο, την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη και όχι το κέρδος. Αποφασίζουμε να βάλουμε μυαλά και χεριά, γνώση και ικανότητα, για την ανασυγκρότηση της κοινωνίας, της οικονομίας και της παραγωγής. Να ζήσουμε αλλιώς σημαίνει να έχουμε δικαίωμα για μια δουλειά με αξιοπρέπεια. Όχι με τα παλιά καλούπια, αλλά με την προστασία της εργασίας. Με την επαναφορά του κατώτατου μισθού, με πενθήμερο και οχτάωρο. Με την κατάργηση της επισφάλειας. Με τη γενιά μας να διεκδικεί την δημιουργία θέσεων εργασίας πλήρους αποσχόλησης, δημοκρατία στην παραγωγή, στήριξη αυτοδιαχειριζόμενων και συνεταιριστικών εγχειρημάτων. Με την έρευνα στραμμένη στην κοινωνία και εκπαίδευση για όλους.

Είναι στο χέρι μας να αποτελέσουμε το διαφορετικό ηθικό και πολιτικό παράδειγμα. Και αυτό θα το φτιάξουμε όλοι μαζί, φέρνοντας την συμμετοχή, τον έλεγχο και τη δημοκρατία… παντού! Στο πανεπιστήμιο, τις γειτονιές μας, την αυτοδοιήκηση, τους χώρους εργασίας. Να σπάσουμε λοιπόν την ανάθεση και την αποχή από την ίδια τη ζωή, τις αποφάσεις που παίρνουν άλλοι για εμάς, χωρίς εμάς, επειδή μας είπαν πως “όλοι είναι ίδιοι”. Να πάρουμε την ευθύνη -και την κατάσταση επιτέλους στα χέρια μας- για ένα μέλλον που θα σχεδιάζεται από τον καθένα μας με βάση τις δυνατότητές του και για τον καθένα μας ανάλογα με τις ανάγκες του. Να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο που οφείλει να περιλαμβάνει όλες τις όψεις της ζωής και των δικαιωμάτων ενός νέου ανθρώπου.

Σε αυτές τις εκλογές, έρχονται δυο κόσμοι σε σύγκρουση. Στις 26 Γενάρη, η κυβέρνηση της αριστεράς, για πρώτη φορά, αφήνει τα όνειρά μας να πάρουν εκδίκηση!

* Δήμητρα Θωμά – Υποψήφια Βουλευτής Συριζα Α’ Θεσσαλονίκης