Ρήγμα διαφαίνεται στις σχέσεις των εργοδοτικών οργανώσεων με αφορμή τα προαπαιτούμενα των δανειστών για τις εργασιακές σχέσεις που θα τεθούν επί τάπητος τον Σεπτέμβριο.

Με σημερινή ανακοίνωσή της η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας σημειώνει ότι «αν δεν διατηρηθεί το κοινό μέτωπο στις συζητήσεις για τα εργασιακά τον Σεπτέμβριο?.τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα και οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα επικρατήσουν οριστικά και αμετάκλητα των κλαδικών, με αποτέλεσμα η επεκτασιμότητα να αποτελέσει παρελθόν».

Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης επισήμανε με σημερινή δήλωσή του: «…Στην πρόσφατη κοινή δήλωση των κοινωνικών εταίρων της 19/7/16, κατά την οποία επήλθε, σε γενικές γραμμές, συμφωνία σε πέντε βασικά σημεία ενόψει της φθινοπωρινής διαπραγμάτευσης κυβέρνησης – θεσμών για τα εργασιακά, εκτός των ολιγάριθμων μεγάλων εργοδοτών του ΣΕΒ, υπάρχουν και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και οι άλλοι τρεις φορείς εργοδοτών, όπως ο ΣΕΤΕ, αλλά κυρίως οι πολυάριθμοι μικρότεροι εργοδότες της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ. Θα ήταν προτιμότερο να περιοριστούν οι «παλιομοδίτικες» επιμέρους συζητήσεις και κάποιοι να προσαρμοστούν στο πλαίσιο της «νέας αρχής κοινωνικού διαλόγου» της Ε.Ε., ώστε να μάθουν να υπολογίζουν όλους τους φορείς εργοδοτών ως ίσους θεσμικούς συνομιλητές τους. Θεωρώ πως δεν μπορεί πλέον να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, ούτε μπορεί η Ελλάδα να αποτελεί για πάντα και σε όλα μια μόνιμη Ευρωπαϊκή εξαίρεση.

Επανειλημμένως και αποδεδειγμένα η ΕΣΕΕ έχει βάλει πλάτη για τη διάσωση του κοινωνικού διαλόγου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει ο μέχρι σήμερα ρόλος της, ως θεσμοθετημένος φορέας μικρομεσαίων εργοδοτών, να θεωρηθεί υποδεέστερος, ούτε οι μελλοντικές αποφάσεις της ως δεδομένες. Η ΕΣΕΕ σέβεται την υπογραφή της στην κοινή δήλωση και καλεί όσους μεμονωμένα διαφωνούν, τουλάχιστον να σεβαστούν την υπογραφή στα συμφωνηθέντα από τον ΣΕΒ, ως επίσημου φορέα εκπροσώπησής τους …»

Στην ανακοίνωση της ΕΣΕΕ υπογραμμίζεται ότι βασικός ρόλος των πέντε θεσμοθετημένων κοινωνικών εταίρων είναι η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και των απαραίτητων ισορροπιών και ότι αυτή η σχέση εργοδοτών-εργαζομένων το διάστημα των επτά ετών της κρίσης και των μνημονίων έπαιξε σημαντικό ρόλο, αφού κράτησε ζωντανή την ΕΓΣΣΕ και διατήρησε εργασιακή ειρήνη σε πολλές περιπτώσεις.