Η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια Αττικής Ρένα Δούρου μιλάει στο Tvxs.gr για την έξοδο στις αγορές, τις δημοσκοπήσεις, τον πήχη των διπλών εκλογών του Μαϊου, την αμφίρροπη μάχη στην Αττική, το διακύβευμα των εκλογών, το γήπεδο της ΑΕΚ αλλά και τις σχέσεις των νεοναζί της Χρυσής Αυγής με κυβερνητικά στελέχη. Συνέντευξη στην Αγγελική Σπανού. 

Ads

 
-Εξοδος στις αγορές μετά από τέσσερα χρόνια. Καλά νέα;
 
Όταν η εξυπηρέτηση των προεκλογικών αναγκών της κ. Μέρκελ και των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου σαμποτάρει, στην ουσία, τον εθνικό στόχο της ανάταξης της ελληνικής οικονομίας, εσείς δέχεστε ευχάριστα τα νέα αυτά; Και εξηγώ ποια είναι η πραγματικότητα. Η σημερινή έξοδος στις αγορές ήταν και ακριβή και στημένη, προεκλογικού περιεχομένου, χωρίς οικονομικό νόημα. Όταν βγήκαμε από τις αγορές, πριν από τέσσερα χρόνια είχαμε δημόσιο χρέος 120% του ΑΕΠ, Σήμερα είναι 175%, το χρέος δηλαδή έχει μπει σε επιταχυντή. Και η οικονομία μας έχει παγιδευθεί μόνιμα στο χρέος αυτό με την έννοια ότι ο προϋπολογισμός για τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να παράγει αυθεντικό πλεόνασμα 4.5 μονάδες του ΑΕΠ, δηλαδή 9 με 10 δις για να εξυπηρετείται το χρέος προς τους εταίρους. Τουτέστιν μόνιμη πολιτική μνημονιακού τύπου, πολιτική λιτότητας εσαεί. Και αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο με αναδιάρθρωση του χρέους. Και μόνο τότε, όταν θα έχουμε βιώσιμο χρέος, τότε θα επανέλθει η χώρα σε κανονικό, και όχι δειγματοληπτικού τύπου, όπως έγινε τώρα, δανεισμό από τις αγορές. Γιατί σήμερα οι οίκοι αξιολόγησης συνεχίζουν να αξιολογούν ως junk, ως σκουπίδι το 10ετές ομόλογο.
 
-Η προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θέμα είναι αντίθετη προς όλα τα (ενθαρρυντικά) μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό. Γιατί συμβαίνει αυτό;
 
Συμβαίνει γιατί όλοι όσοι μιλούν θετικά, η κ. Μέρκελ, ο κ. Τόμσεν το κάνουν από πολιτική σκοπιμότητα. Υποστηρίζουν ότι το μνημόνιο λειτούργησε, εφόσον και οι τρεις χώρες που έχουν μνημόνιο, βγήκαν στις αγορές και θεωρούν ότι δικαιώθηκαν στην άποψή τους ότι δεν υπάρχει άλλη, πολιτική. Η πραγματικότητα, όμως όπως σας είπα, είναι διαφορετική. Το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους. Αυτή είναι η λύση. Και να παρατηρήσω ότι από το εξωτερικό δεν έρχονται μόνο ενθαρρυντικά μηνύματα. Έρχονται και εμπεριστατωμένες αναλύσεις που λένε τα πράγματα με τ’ όνομα τους. Όπως για παράδειγμα η Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ που έκανε λόγο για «πολιτικό σκεπτικό» της εξόδου αυτής στις αγορές και επεσήμανε την ανάγκη της κυβέρνησης Σαμαρά να βελτιώσει την εικόνα της ενόψει των εκλογών. Και δεν νομίζω η Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ να έγινε ΣΥΡΙΖΑ.
 
-Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ακόμη και η πρωτιά στις ευρωεκλογές “παίζεται”. Μήπως κάτι δεν πάει καλά με τη στρατηγική της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
 
Ξέρετε, δεν είμαι από αυτούς που υποδέχονται με διθυράμβους τις δημοσκοπήσεις όταν τους ευνοούν και τις κατακεραυνώνουν όταν θεωρούν ότι τους αδικούν.  Πάντα τις λάμβανα υπόψη μου ως χρηστικό εργαλείο για να μπορέσω να επικοινωνήσω τις θέσεις μου στους πολίτες καλύτερα, και όχι κινούμενη όπου φυσάει ο άνεμος προσαρμόζοντας τις πολιτικές μου στα κατά καιρούς ποσοστά.   Δεν μπορεί όμως να μην επισημάνει κανείς πόσο και πόσο είναι πλέον διάχυτη η πεποίθηση ότι αρκετές εταιρίες δημοσκοπήσεων υπηρετούν σκοπιμότητες. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μάιος και ο Ιούνιος του 2012, όπου οι περισσότερες εταιρείες έχαναν ολόκληρα κόμματα, είναι πρόσφατα γεγονότα, και ότι οι πολίτες δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου. 
 
-Ποιος είναι ο πήχης για τη διπλή αναμέτρηση του Μαίο; Πόσες περιφέρειες, πόσοι μεγάλοι δήμοι, ποια διαφορά από τη ΝΔ στις ευρωεκλογές;
 
Παλεύουμε για τη νίκη στις εκλογές του Μαϊου, ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές, μια νίκη που θα κάνει επιτακτική την ανάγκη της προσφυγής σε εθνικές εκλογές ώστε να σταματήσουμε να συρόμαστε σε πολιτικές που εξυπηρετούν πολιτικές λιτότητας που  καταστρέφουν την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό Νότο.  Η καθημερινή επαφή με τους πολίτες μας δείχνει ότι είναι αποφασισμένοι να πάρουν τη ζωή και τη χώρα τους στα χέρια τους και να στείλουν ισχυρό αντικυβερνητικό μήνυμα. Κι όσο κι αν επιχειρεί η κυβέρνηση να το αποδυναμώσει με διάφορες μεθοδεύσεις, είναι βέβαιο ότι, ό,τι κι αν κάνει, δεν θα αποφύγει την ήττα. Γιατί οι πολίτες είναι αποφασισμένοι να γυρίσουν σελίδα. Να κάνουν μια νέα αρχή. Για την Αττική και για την Ελλάδα.
 
-Δεν είναι πολύ βαρύ να περιγράφετε το κυβερνών κόμμα ως «ακροδεξιά σέχτα»;
 
Όχι όταν ένα ιστορικό κόμμα όπως η ΝΔ έχει καταλήξει να οδηγείται σε ακροδεξιά εκτροπή υπό τον έλεγχο των ακραίων συνεργατών του πρωθυπουργού.
 
-Ο Μπαλτάκος έφυγε από την κυβέρνηση, ο Κρανιδιώτης κόπηκε από το ευρωψηφοδέλτιο. Γιατί επιμένετε;
 
Θα σας θυμίσω ότι ο κ. Μπαλτάκος είχε την κομβική θέση του γραμματέα της κυβέρνησης, που του εξασφάλιζε ισχυρή δυνατότητα παρέμβασης, και δεν αποπέμφθηκε, παραιτήθηκε. Επιπλέον οι πολλές, ακραίες και οριακά επικίνδυνες τοποθετήσεις στενών συνεργατών του πρωθυπουργού  δεν έχουν ποτέ αποδοκιμαστεί από τη ΝΔ. Όσοι παρακολουθούμε τις εξελίξεις από κοντά το γνωρίζαμε, αλλά είναι πλέον πασιφανές ότι υπάρχει ένας ακροδεξιός πυρήνας γύρω από τον πρωθυπουργό που είχε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και, πιθανά και συνεργασίας, από την αρχή με τη Χρυσή Αυγή. Είναι φανερό λοιπόν ότι θα κάνουν τα πάντα, οποιαδήποτε εκτροπή, προκειμένου να μην υπάρξει αλλαγή στην εξουσία.
 
-Στην περιφέρεια Αττικής η μάχη είναι αμφίρροπη. Γιατί;
 
Κάντε λίγο υπομονή. Πολλά πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ιδιαίτερα όταν η μία από τις αντιμαχόμενες πλευρές έχει διαχρονικά υπερασπιστεί τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας που ελέγχει μέρος των ΜΜΕ και με αυτό τον τρόπο να διαθέτει πλήθος «εργαλείων» δημιουργίας εικόνας και εντυπώσεων. Πολύ συχνά όμως η εικόνα απέχει καταλυτικά από την πραγματικότητα.
 
-Για να δείχνει τέτοια αντοχή ο Γ. Σγουρός κάποιος λόγος θα υπάρχει. Δεν είναι έτσι;
 
Ο απερχόμενος περιφερειάρχης, που εδώ και δώδεκα χρόνια  έχει τις τύχες τις Αττικής στα χέρια του, δούλεψε μεθοδικά και οργανωμένα, όχι για να δώσει λύση στα προβλήματα των πολιτών, αλλά για δύο πράγματα. Πρώτον, οι πολίτες να έχουν άγνοια  για το ρόλο και τις δυνατότητες της Περιφέρειας. Να αγνοούν το τι γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες. Η αδιαφάνεια είναι συνυφασμένη με τις καταστροφικές πρακτικές του παρελθόντος. Δεύτερον ο απερχόμενος περιφερειάρχης φρόντισε  να χτίσει ένα εκτεταμένο δίκτυο σχέσεων και επιρροής. Προωθεί έτσι φαραωνικά εργοστάσια επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, με τη μέθοδο ΣΔΙΤ (σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), τα οποία οι δημότες θα πληρώσουν πολύ ακριβά, σε όλα τα επίπεδα, υγείας, οικονομικό. Τα έργα αυτά όμως του εξασφαλίζουν την εύνοια ενός πανίσχυρου μηχανισμού των κερδοσκοπικών συμφερόντων. Έστησε ένα δίκτυο ημέτερων σε όλη την Αττική, τους οποίους ευνόησε συστηματικά με ό,τι πόρους και κονδύλια είχε στη διάθεση του, την ώρα που ολόκληρες περιοχές και οι πολίτες τους, που δεν ανήκαν στην «παρέα», παρέμειναν για χρόνια αόρατοι για τον απερχόμενο περιφερειάρχη.
 
-Μήπως ήταν λάθος το δίλημμα μνημόνιο/αντιμνημόνιο ως διακύβευμα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές;
 
Είναι το διακύβευμα από το οποίο εξαρτάται η ίδια η ουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.   Η μνημονιακή προσέγγιση τη θέλει γρανάζι της κεντρικής εξουσίας, να εξυπηρετεί τις πολιτικές λιτότητας. Δεν τη θέλει φορέα διεκδίκησης, φωνή των πολιτών, κύτταρο άμεση δημοκρατίας. Αυτή είναι και η αντίφαση όσων κυβερνητικών υποψηφίων κατεβαίνουν δήθεν ακομμάτιστοι. Εκπροσωπούν μια κυβέρνηση που καταστρέφει την ουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.  
 
-Ποιος είναι το κεντρικό σας επιχείρημα προς τους πολίτες της Αττικής για να σας επιλέξουν;
 
Εμείς δεν έχουμε εξαρτήσεις, δουλεύουμε με πόρτες ανοικτές, με τον πολίτη και το κοινωνικό συμφέρον πρώτο. Με τους πολίτες, για τους πολίτες, από τους πολίτες. Είναι ο οδηγός μας και ο πήχης που θα μας κρίνει ταυτόχρονα. Και με την υποστήριξη του ελληνικού λαού θα βάλουμε τέλος μια και καλή στο πάρτυ των συμφερόντων στην πλάτη των πολιτών της Αττικής. Θα κάνουμε, σήμερα, όλοι μαζί, μια νέα αρχή. Θα βάλουμε τέλος στις πολιτικές που μας έφεραν, στην Αττική και τη χώρα, στη σημερινή κατάσταση.
 
-Σιγή ιχθύος για τη χυδαία επίθεση που δεχτήκατε από τους φανατικούς της ΑΕΚ. Περιμένατε κάτι άλλο;
 
Για φανταστείτε, κυρία Σπανού, να ήσαν τα πράγματα αντίστροφα… Θα μου ζητούσαν να «καταδικάσω τη βία από όπου κι αν προέρχεται, τουλάχιστον οκτώ φορές ημερησίως… Σοβαρά τώρα… Οι επιθέσεις που δέχθηκα ήσαν από οργανωμένο, οπαδικό στρατό, συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που στηρίζουν συγκεκριμένα πολιτικά κέντρα, δέχτηκα την επίθεση και όχι από τους φιλάθλους της ΑΕΚ. Και τους ξαναλέω, γνωρίζοντας πολύ καλά σε ποιους απευθύνομαι. Δεν θα κάνω ούτε βήμα πίσω. Ο κόσμος της ΑΕΚ δικαιούται να αποκτήσει το «σπίτι» του, αρκεί να τηρούνται όσα ορίζουν οι νόμοι, να προφυλάσσεται το περιβάλλον και το δημόσιο συμφέρον. Τελεία.