Η μορφή της αντιπολίτευσης είναι το ένα ζήτημα που προκαλεί πολιτικά νέφη στην Κουμουνδούρου. Είτε χαρακτηρίζεται ως «αντιπολίτευση της πανδημίας», είτε ως «αντιπολίτευση του… twitter», η ad hoc σκληρή αντιπαράθεση με την κυβέρνηση σε ζητήματα καθημερινότητας αποτιμάται από αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – είτε προερχόμενα από την «Ομπρέλα», είτε από την ανανεωτική αριστερά – ως «ημιτελής πολιτική πρόταση». Κι ακόμη περισσότερο, ως έλλειμμα αντιπρότασης.

Το έτερο ζήτημα που εξακολουθεί να προκαλεί εσωτερικές εντάσεις – αν και χαμηλότονες πλέον προς χάριν της δημόσιας ανακοχής – είναι ο ταυτοτικός, πολιτικός και ιδεολογικός επαναπροσδιορισμός του κόμματος. Καθαρή αριστερά ή ζεύξη με την κεντροαριστερά;  Προοδευτικές συμμαχίες ή προοδευτική διακυβέρνηση; Και με ποιους όρους, με ποιο προγραμματικό πλαίσιο και με ποια πρόσωπα;