Δεν είναι μόνο ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης που αποχαιρέτησε τον Κ. Γλύξμπουργκ ως βασιλέα και ο αναπληρωτής του Στ. Πέτσας που θυμήθηκε πόσο Έλληνας υπήρξε.

Ads

Υπάρχουν βουλευτές, στελέχη και ψηφοφόροι της ΝΔ που έχουν ενοχληθεί από την κυβερνητική απόφαση να ταφεί ως ιδιώτης.

Κυρίαρχη είναι η άποψη ότι ο Κ. Μητσοτάκης επέλεξε με βάση πολιτικά κριτήρια, με το βλέμμα στις κάλπες και στο κέντρο που έχει καθοριστική επίδραση στο εκλογικό αποτέλεσμα.

Αν δει κανείς τα πρωτοσέλιδα του φιλοκυβερνητικού τύπου (Καθημερινή, ΤΑ ΝΕΑ) θα εντυπωσιαστεί από την αμηχανία που εκφράζεται με απόσταση από τη φωτιά του συγκεκριμένου ζητήματος.

Ads

Ο βιογράφος του Κ. Καραμανλή Μανώλης Κοττάκης, με πρωτοσέλιδο άρθρο του στην “Εστία”, εκφράζει την ανάγνωση της Δεξιάς για την απόφαση του Κ. Μητσοτάκη. 

Ενδεικτικό της ενόχλησης που υπάρχει ακόμη και στους φιλελεύθερους είναι το σχόλιο του Θανάση Μαυρίδη, ιδρυτή του Liberal: 

« Ο Κωνσταντίνος ήταν αρχηγός κράτους. Του ελληνικού κράτους. Μπορεί να μην συμφωνούμε με τον θεσμό που εκπροσωπούσε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε ένας πολιτειακός παράγοντας. Σε άλλη εποχή, σε άλλες συνθήκες. Πράγματι. Κανονικά θα έπρεπε να δείξουμε σε όλους ότι έχουμε γυρίσει σελίδα. Ότι έχουμε αφήσει πίσω μας το παρελθόν. Αλλά αυτό δεν συνέβη…».

Στην ίδια ιστοσελίδα ο καθηγητής Θ. Διαμαντόπουλος, βιογράφος του Κων/νου Μητσοτάκη γράφει:

«Η μικρόψυχη και ανιστόρητη -αν και πολιτικά κατανοητή- στάση της ελληνικής πολιτείας και της κυβέρνησης να μην προβλέψει τιμές πρώην αρχηγού κράτους κατά την τελετή της εκδημίας του θα βλάψει πολιτικά την κυβερνώσα παράταξη. Για να είμαστε όμως ειλικρινείς -με δεδομένο τον αταβισμό και την ανασφάλεια της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και την αδυναμία της να κοιτάξει κατάματα το παρελθόν της (όταν, πχ, οι Γάλλοι αναγνώρισαν ακόμη και τα εγκλήματα του κράτους τους στην Αλγερία), καθώς και τη μικροψυχία της αριστερής αντιπολίτευσης- μια αντίθετη κυβερνητική απόφαση θα της επέφερε ακόμη μεγαλύτερη πολιτική και εκλογική ζημία… Πολλώ μάλλον που εκλογές πλησιάζουν…».

Και ο Στ. Κασιμάτης στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ: 

«Θα ήταν ένα ωραίο φινάλε στη θυελλώδη σχέση των Ελλήνων με τη μοναρχία, αν η κηδεία του τελευταίου βασιλιά μπορούσε να ήταν ευκαιρία αποδοχής ενός παρελθόντος που είναι πια πολύ μακρινό για να το φοβόμαστε. Και σε αυτό απέτυχε ο Κωνσταντίνος – αν και εδώ τουλάχιστον η ευθύνη δεν ήταν δική του, αν είχε τη δυνατότητα επιλογής ασφαλώς θα προτιμούσε να πεθάνει πολύ αργότερα. Ο θάνατός του ανέδειξε, επίσης, μια παθογένεια της δημοκρατίας μας: την ισχύ της βαβούρας. Προφανώς είναι η μειοψηφία όσοι φοβούνται τον Κωνσταντίνο ακόμη και νεκρό· έχουν τη δυνατότητα, όμως, να προκαλούν περισσότερο θόρυβο από τους άλλους και, γι’ αυτό, να επιβάλλουν τελικά τη θέλησή τους στην κυβέρνηση.»

Στον ΣΚΑΪ το θέμα τους απασχολεί πάρα πολύ: 

Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολίασε στο twitter:

«Νομίζω πως αυτό που δεν μπορούν να συγχωρέσουν οι σύντροφοι στον Κωνσταντίνο είναι οτι συγκρούστηκε με τον Παπανδρέου, πήρε πόδι από τον Καραμανλή και δεν έδωσε την ευκαιρία στην αριστερά να παραστήσει ότι έπαιξε κάποιο ρόλο στην κατάργηση της μοναρχίας».

Ενώ και ο Άρης Πορτοσάλτε σχολίασε:

«Μεταξύ μας, μια κοινωνία που δείχνει να αγχώνεται από το παρελθόν της κ φοβάται (ή κ αρνείται) να διαβάσει από κοινού την κοινή της Ιστορία, δηλαδή το καταγεγραμμένο παρελθόν της,
Μπορεί να πατήσει, με σιγουριά, με βεβαιότητα κ αυτοπεποίθηση στο Μέλλον;
Ή θα φοβάται..”.