Η Αθήνα επιμένει στον «πόλεμο» με το ΔΝΤ, η Μέρκελ – ως συνήθως – αγοράζει χρόνο και αναζητεί μέση, και πολιτικά αναίμακτη, οδό και ο Σόιμπλε διακηρύσσει ότι η λύση για το ελληνικό ζήτημα θα έρθει σύντομα μεν, αλλά δεν θα περιλαμβάνει ελάφρυνση του χρέους: Δεν πρόκειται για μήνυμα προς την Αθήνα – αυτή τη φορά το μήνυμα του γερμανού υπουργού Οικονομικών είχε αποδέκτες την Ουάσιγκτον αλλά και την ίδια την καγκελαρία, και δείχνει πόσο σύνθετη και απρόβλεπτη παραμένει η διαχείριση του ελληνικού ζητήματος από τους δανειστές.

Η – θεωρητικά – τελική φάση της εν λόγω διαχείρισης μεταφέρεται από την Παρασκευή σε αμερικανικό έδαφος και στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, όλες οι πλευρές όμως οδεύουν στην Ουάσιγκτον με ανοιχτά μέτωπα, χωρίς ξεκάθαρες θέσεις και άνευ εγγυήσεων άμεσης διεξόδου.

Η «γραμμή» της Αθήνας

Η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει στρατηγική επιλογή τη σύγκρουση με το ΔΝΤ και άμεσο κλείσιμο της αξιολόγησης, βάζει – σιωπηρά έστω – σε δεύτερο πλάνο το θέμα του χρέους και επενδύει στην κεφαλαιοποίηση της συμμαχίας με τη Μέρκελ στο προσφυγικό.

Η συμφωνία θα κλείσει «πριν από το Πάσχα ή ελάχιστα μετά», διαβεβαίωσε χθες ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, τελική λύση στο Eurogroup της 22ας Απριλίου ή έστω σε έκτακτο Eurogroup στις αρχές της Μεγάλης Εβδομάδας έδειξε από την πλευρά του ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, οι Ευρωπαίοι όμως εξακολουθούν να παίζουν με τον χρόνο και, για μια ακόμη φορά, με τις αντοχές της ευρωζώνης σε πολλαπλές κρίσεις.

Η ‘Ανγκελα Μέρκελ στην τελευταία της τηλεφωνική συνομιλία με τον Αλέξη Τσίπρα συναίνεσε ευθέως και κατηγορηματικά, σύμφωνα με τις πληροφορίες, στην ανάγκη να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση, στη δε μετέπειτα συνάντησή της με την Κριστίν Λαγκάρντ κατέστησε σαφές ότι συμπεριλαμβάνει στις παραμέτρους της λύσης του ελληνικού ζητήματος και το προσφυγικό.

Ταυτόχρονα, όμως, κατέστησε τελεσίδικα σαφές ότι λύση και τρίτο Μνημόνιο χωρίς το ΔΝΤ, δεν πρόκειται να υπάρξει. ‘Οπερ, στο τραπέζι μπαίνει αυτομάτως και το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους, άνευ της οποίας η Κριστίν Λαγκάρντ δεν μπορεί να πάει στο ΔΣ του Ταμείου και να ζητήσει έγκριση για συμμετοχή στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα.

Το μήνυμα Σόιμπλε

Το χθεσινό μήμυμα Σόιμπλε ήταν απλώς μια υπενθύμιση της γενικευμένης αντίστασης που πυροδοτεί στο γερμανικό πολιτικό προσωπικό η όποια προοπτική απομείωσης του ελληνικού χρέους: «Με δεδομένο», είπε, «ότι η περίοδος ωρίμανσης του ελληνικού χρέους φθάνει ήδη σε 35 χρόνια και οι πληρωμές τόκων μετατέθηκαν ήδη για ένα διάστημα 10 ετών, εκείνοι που μιλούν για ελάφρυνση χρέους απλά δεν θέλουν να μιλήσουν για το τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα».

Η ίδια η Μέρκελ, στην κοινή συνέντευξή της με την Κριστίν Λαγκάρντ την περασμένη Τρίτη, είπε επίσης ότι «το κούρεμα του χρέους δεν είναι νομικά δυνατό εντός της ευρωζώνης», επέλεξε όμως να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ελάφρυνσης με «διάφορα εργαλεία». Και η επικεφαλής του ΔΝΤ, δύο ημέρες αργότερα έδειξε ότι θα συναινούσε σε μια πιο ήπια εκδοχή απομείωσης – είτε δια της «επιμήκυνσης, είτε της μείωσης των επιτοκίων».

Το ζητούμενο, κατά συνέπεια, είναι πόσο μακριά είναι διατεθειμένη να πάει η Μέρκελ στην επιστράτευση των εν λόγω εργαλείων, πληρώνοντας και το αντίστοιχο εσωτερικό πολιτικό κόστος, έτσι ώστε να δοθεί στο ΔΝΤ το άλλοθι έναντι των μετόχων και του καταστατικού του που θα το κρατήσει εντός του ελληνικού παιχνιδιού. Και, κυρίως, πόσο σύντομα θα πάρει τις αποφάσεις της η γερμανίδα καγκελάριος, με δεδομένο και το ότι το ιστορικό της στην ελληνική κρίση δεν περιλαμβάνει έγκαιρες και υψηλού πολιτικού ρίσκου – για την ίδια – αποφάσεις.

Το ραντεβού του Washington Club

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η πρώτη, σε βάθος, συζήτηση επί ακριβώς αυτών των διλημμάτων, και των αντικρουόμενων θέσεων και συμφερόντων, των πιστωτών θα γίνει το επόμενο Σάββατο σε συνάντηση, σε υψηλό επίπεδο, του Washigton Club στην Ουάσιγκτον. Το παρών αναμένεται να δώσουν η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, μαζί με τον επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και τους υπουργούς Οικονομικών της Γαλλίας και της Ιταλίας.

‘Απαντες, με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις τους τουλάχιστον, επιθυμούν να μην πάει αυτή τη φορά το ελληνικό ζήτημα στο θρίλερ της… παράτασης, από την οποία ουδείς θα είχε – προφανές τουλάχιστον – πολιτικό συμφέρον.
«Για να πάνε στραβά τα πράγματα αυτή τη φορά, η Ελλάδα, οι ευρωπαίοι πιστωτές της και το ΔΝΤ θα πρέπει, πραγματικά, να τα… θαλασσώσουν», ανέφερε χαρακτηριστικά η Bank of America – Merill Lynch σε μια ανάλυσή της που συζητήθηκε αρκετά τις τελευταίες ημέρες. Και το ερώτημα τις επόμενες ημέρες στην Ουάσιγκτον θα είναι μάλλον αυτό – πόσο δύσκολο, ή εύκολο, είναι να τα θαλασσώσουν οι Ευρωπαίοι;