Ο πρωθυπουργός τα δίνει όλα σήμερα στο Στρασβούργο, παρουσιάζοντας τις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, για να πείσει ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει σημειώσει σπουδαίες μεταρρυθμιστικές επιδόσεις και δικαιούται της στήριξης των εταίρων/πιστωτών μέσα από μια γενναία ρύθμιση για την απομείωση του υπέρογκου ελληνικού χρέους. Από την πλευρά του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μιλώντας στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, θα κλιμακώσει την επίθεσή του εναντίον της κυβέρνησης καταγγέλλοντας σκάνδαλα με πολιτικό άρωμα και διαπλοκή. Της Αγγελικής Σπανού

Ads

 
Στην πραγματικότητα, η προεκλογική περίοδος έχει ήδη ξεκινήσει και, με βάση τις πρώτες ενδείξεις, οι δύο πολιτικοί αρχηγοί επιδιώκουν μια σκληρή αντιπαράθεση η οποία σε μεγάλο βαθμό θα είναι και προσωπική. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν ακόμη μεγάλα περιθώρια συσπείρωσης και στα δύο κόμματα, δείχνουν επίσης ότι το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης εξακολουθεί να είναι ο Α. Σαμαράς και για την αξιωματική αντιπολίτευση ο Α. Τσίπρας. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους επιλέγεται η οδός της πολιτικής έντασης, που θεωρείται ως ο πιο ασφαλής τρόπος για τη δημιουργία μιας κατάστασης εγρήγορσης στο κομματικό ακροατήριο.
 
Ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς ετοιμάζεται να μοιράσει προεκλογικά το πρωτογενές πλεόνασμα. Οι εκτιμήσεις που κυκλοφορούν αναφέρονται σε ποσό 700 εκ. ευρώ που θα διανεμηθεί στα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης, άνεργους και χαμηλοσυνταξιούχους, ένστολους σύμφωνα με παλαιότερη δέσμευση της ΝΔ. Βέβαια, κάθε συζήτηση που έχει στο κέντρο της αριθμούς είναι ανοιχτή σε ερμηνείες και παρερμηνείες, αν λάβει κανείς υπόψιν ότι ο ίδιος ο προϊστάμενος του ΣΔΟΕ Στ. Στασινόπουλος έκανε λάθος χθες στη Βουλή και αναφέρθηκε σε 54 δισ ευρώ που έφυγαν από τη χώρα την περίοδο 2009-2011 ενώ, όπως διευκρίνισε σήμερα το ΥΠΟΙΚ, ήθελε να μιλήσει για 54.000 εμβάσματα. Ανεξάρτητα από το μπέρδεμα του καθ’ ύλην αρμόδιου για την καταπολέμηση της μεγάλης φοροδιαφυγής, τα αποτελέσματα που επισήμως παρουσιάστηκαν είναι πενιχρά και αυτό οπωσδήποτε δεν φέρνει κοινωνική καταλαγή, δεδομένου ότι μισθωτοί και συνταξιούχοι έχουν εξουθενωθεί από τη μείωση εισοδημάτων και την υπερφορολόγηση, ενώ οι άνεργοι πληθαίνουν.
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αποκτήσει δυναμική αυτοδυναμίας και να ασκήσει κάθε δυνατή πίεση στους βουλευτές της συμπολίτευσης ώστε να μην ψηφίζουν νομοσχέδια που μπαίνουν στο στόχαστρο της αντιπολίτευσης. Στο Μέγαρο Μαξίμου αισιοδοξούν ότι θα κερδηθεί πολιτικός χρόνος από τη στιγμή που θα ανοίξει μεταξύ των εταίρων η συζήτηση για το ελληνικό χρέος, τον Απρίλιο, ώστε να καταλήξει κάπου το φθινόπωρο. Και έχουν επιλέξει ως εκλογικό δίλημμα το «ναι ή όχι στην Ευρώπη» με την υπόσχεση ότι τελειώνουμε με τα μνημόνια και την Τρόικα. Αλλά η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας δεν βοηθά το ξεδίπλωμα του κυβερνητικού σχεδιασμού, όπως επίσης και οι εκκρεμότητες σε σχέση με την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής που δυσχεραίνουν την εκταμίευση των προγραμματισμένων δόσεων.
 
Στο βάθος της εικόνας υπάρχει η κυοφορούμενη νομοθετική ρύθμιση για την επαναϊδιωτικοποίηση των τραπεζών. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι πρόκειται για ξεπούλημα και εξυπηρέτηση συμφερόντων και σηκώνει το θέμα προκαταβολικά, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν διατυπωθεί ενστάσεις από την πλευρά της Τρόικας, με αποτέλεσμα να βρίσκεται στον αέρα η πρωτοβουλία του υπουργείου Οικονομικών. Πέρα, όμως, από την πολιτική διάσταση της συζήτησης, υπάρχει και η αμιγώς οικονομική που έχει να κάνει με τις παρενέργειες για το τραπεζικό σύστημα από τη σύγκρουση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης γύρω από τον τρόπο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.