Το ΠΑΣΟΚ έκανε ένα ουδέτερο σχόλιο για να σώσει τα προσχήματα, αλλά η ΝΔ δεν είπε λέξη. Το δημοσίευμα των Financial Times που αναφέρεται σε όσα συνέβησαν τον Νοέμβριο του 2011 στις Κάννες αντιμετωπίστηκε από το Μέγαρο Μαξίμου σαν να αφορούσε ξένες υποθέσεις.

Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Γιατί είναι η πρώτη φορά που γίνεται γνωστό ότι -σύμφωνα με το ρεπορτάζ- πριν από τη συνάντηση με τον Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο είχε επικοινωνήσει με τον τότε ηγέτη της αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, γνωρίζοντας πως εκείνος ήθελε να αποφύγει το δημοψήφισμα.

Τότε,  ο Αντ. Σαμαράς είπε στον Μπαρόζο ότι ήταν πια διατεθειμένος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ, «κάτι που απέφευγε επί μήνες ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ίδιος την πρωθυπουργία». Αυτό, δηλαδή, που δεν είχε πει στο κόμμα του και, το σημαντικότερο, στον ελληνικό λαό, ο Α. Σαμαράς το είχε πει στον πρόεδρο της Κομισιόν, ο οποίος άλλωστε πρότεινε -κατά το ίδιο ρεπορτάζ- τον Λουκά Παπαδήμο ως πιθανό ηγέτη μίας τεχνοκρατικής κυβέρνησης.

_{Του Γιάννη Δερμεντζόγλου για τον Ελεύθερο Τύπο}

Εναν μήνα μετά τα πράγματα εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι όπως συμφωνήθηκαν στη συνομιλία Σαμαρά-Μπαρόζο: Η ΝΔ μπήκε στην κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑΟΣ, ενώ ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ ορκίστηκε πρωθυπουργός. Μόνο που ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είχε ενημερώσει τους βουλευτές, τα στελέχη και την κοινωνική βάση του κόμματός του για εκείνη τη συνομιλία του με τον Ζ.Μ.Μπαρόζο.

Ενα ερώτημα που συζητείται έντονα σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία είναι γιατί τώρα οι Financial Times τραβούν την κουρτίνα των Καννών. Στο ερώτημα “ποιος ωφελείται” η απάντηση είναι “οπωσδήποτε όχι η κυβέρνηση”. Όχι μόνο εκτίθεται ο πρωθυπουργός για τις παρασκηνιακές συνεννοήσεις του με τους εταίρους, αλλά και ο Ευ. Βενιζέλος εμφανίζεται ραδιούργος και φιλόδοξος να διαδεχθεί τον Γ. Παπανδρέου, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός δικαιώνεται για τη θεωρία ότι στήθηκε μια μεγάλη πολιτική ίντριγκα για να φύγει από την πρωθυπουργία.

Απάντηση του Μπαρόζο σχετικά με το ρεπορτάζ των FT, ζήτησε με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Κομισιόν, ο ευρωβουλευτής Δημήτρης Δρούτσας, λέγοντας ότι αν αληθεύει η στάση του Μπαρόζο τίθεται σοβαρό ζήτημα ηθικής και θεσμικής τάξης.

Από τις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στο περιθώριο του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, είπε ότι «από τον Ιούνιο του 2011 ο Σαμαράς ήταν σε συζητήσεις για πιθανή συμμετοχή της ΝΔ στο κυβερνητικό σχήμα, πριν τον ανασχηματισμό του Ιουνίου που με έφερε στο υπουργείο Οικονομικών. Η συμφωνία που έγινε μετά τις Κάννες είχε ως αποτέλεσμα να σχηματιστεί κυβέρνηση όπου αρχικά προτάθηκε να ηγηθεί ο κ. Πετσάλνικος, στην συνέχεια ο κ. Κακλαμάνης, και στο τέλος έγινε πρωθυπουργός ο κ. Παπαδήμος. Ο κ. Μπαρόζο δεν ήταν ο πρωταγωνιστής της συζήτησης και της διαδικασίας. Όποιοι τα λένε αυτά δεν έχουν αίσθηση του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και του ρόλου των προσώπων στην ΕΕ. Ήθελε κανείς το πρωί της επόμενης ημέρας να καταρρεύσουν οι τράπεζες και να χρεοκοπήσει η χώρα;». Ακόμη δεσμεύτηκε ότι «όταν έρθει η ώρα θα μιλήσουμε για τις Κάννες».

Βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου και το δημοψήφισμα που πρότεινε έχουν τόσο αρνητική εγγραφή στο συλλογικό υποσυνείδητο ώστε είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς ότι βγαίνει κερδισμένος από την πρωτοβουλία της βρετανικής εφημερίδας. Μια εικασία που γίνεται είναι ότι στόχος του δημοσιεύματος είναι να υπενθυμιστεί ότι η Ελλάδα βρέθηκε πραγματικά με το ένα πόδι εκτός ευρωζώνης και συζητήθηκε στα σοβαρά η αποπομπή της από το σύστημα του κοινού νομίσματος. Ενδεχομένως, έτσι να επιχειρείται ο εκφοβισμός του εκλογικού σώματος, ότι μπορεί να συμβούν πάλι τα ίδια.

Όμως αυτή η εκδοχή δεν είναι ιδιαίτερα πειστική γιατί αυτό που μένει τελικά από το δημοσίευμα είναι ο αδίστακτος τρόπος με τον οποίο οι μεγαλοεταίροι παρενέβησαν στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας στη λογική “φύγε εσύ (Παπανδρέου)- έλα εσύ (Παπαδήμο)”. Επομένως, το κεντρικό συμπέρασμα που εξάγεται από την περιγραφή της συγκεκριμένης ιστορίας αφορά τη χρεοκοπία ενός συστήματος εξουσίας με πρωταγωνιστές που τα κάνουν όλα και τα δίνουν όλα για να επιβιώσουν πολιτικά.

Από την Ρωσία όπου βρίσκεται ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, σχολίασε σχετικά ότι «ο κ. Σαμαράς αποδείχθηκε από το 2011 και μετά ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τη μαριονέτα του κύριου Μπαρόζο, προκειμένου να έχουμε συνέχεια των μνημονίων στην Ελλάδα, όταν μάλιστα στον ελληνικό λαό, έδειχνε μία αντιμνημονιακή ρητορική».