Η διέξοδος της κάλπης μπορεί, ενίοτε, να μετατραπεί σε αδιέξοδο. Κι αυτή η εκδοχή προσμετράται και εξετάζεται ενδελεχώς στο Μαξίμου παρά το μπαράζ των πυρών – πραγματικών και άσφαιρων – για προσφυγή στις κάλπες εάν δεν επιτευχθεί ο «έντιμος συμβιβασμός» με τους πιστωτές.

Διαρροές, σενάρια, και δηλώσεις υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ φέρνουν ξανά σε πρώτο πλάνο το «χαρτί» των εκλογών ή του δημοψηφίσματος, την στιγμή που κορυφώνεται η ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση. «Εάν δεν υπάρξει σύγκλιση έως τις 30 Απριλίου, τότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, ακόμη και οι εκλογές», φέρονται να δήλωναν κυβερνητικές πηγές χθες ενώ ο πρωθυπουργός ήταν εν πτήσει προς τις Βρυξέλλες. Παραπλεύρως, με ένα νέο γύρο συνεντεύξεων στελέχη και βουλευτές του κόμματος όπως ο Κώστας Χρυσόγονος και ο Αλέξης Μητρόπουλος έβαζαν έως και… καταληκτικές ημερομηνίες στο «σχέδιο κάλπη».
Στην πραγματικότητα οι εισηγήσεις για εκλογές και, κυρίως, για δημοψήφισμα βρίσκονται εδώ και καιρό στο τραπέζι του Μαξίμου χωρίς, σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Αλέξης Τσίπρας να έχει καταλήξει στην οποιαδήποτε επιλογή ακόμη και εν είδει «Plan B».

Η αφετηρία αυτών των εισηγήσεων, άλλωστε, δεν είναι κοινή. Για ένα μέρος του κυβερνητικού επιτελείου, αποτελεί την επικοινωνιακή άμυνα απέναντι στην καταιγίδα της καταστροφολογίας: «Η δυνατότητα προσφυγής στο λαό αποτελεί επιβεβλημένη απάντηση στα τελεσίγραφα, στις δηλώσεις των σκληρών και στα μηνύματα περί παράτασης στο μαρτύριο της σταγόνας», έλεγε χαρακτηριστικά κυβερνητική πηγή.

Για μια άλλη μερίδα κυβερνητικών παραγόντων οι κάλπες, και ουσιαστικά το δημοψήφισμα, αποτελεί όντως την μοναδική διέξοδο εάν οι πιστωτές επιμείνουν μέχρι τέλους στις σκληρές μνημονιακές απαιτήσεις. Ανάμεσα στους φορείς αυτής της άποψης είναι ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης. «Σε περίπτωση αδιεξόδου, μπορεί και να σκεφτούμε το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος. Σε ιστορικού βεληνεκούς αποφάσεις, δεν θα είναι κακό να ρωτήσεις και τον ελληνικό λαό», έχει δηλώσει δημοσίως ο κ. Φλαμπουράρης, ενώ και ο κ. Δραγασάκης είχε πει στην πρόσφατη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ πως εκλογές ή δημοψήφισμα αποτελούν «δυνατότητες αναζήτησης διεξόδου, εφόσον διαπιστωθεί αδιέξοδο”.

Κοντά σ’ αυτή τη γραμμή και ο υπουργός Εργασίας Πάνος Σκουρλέτης δήλωσε στον ΣΚΑΙ πως «είμαστε υποχρεωμένοι να σκεφτούμε το ενδεχόμενο εκλογών ή δημοψηφίσματος σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμβιβασμός». Πολύ πιο προωθημένος ο αντιπρόεδρος της Βουλής Αλέξης Μητρόπουλος είπε ότι «ανεξαρτήτως έντιμου συμβιβασμού ή έντιμης ρήξης θα πρέπει να προεγκρίνει το όποιο σχέδιο ο λαός», ενώ ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος δήλωσε, για πολλοστή φορά, χθες πως «εαν πάμε σε αδιέξοδο, χρειάζεται αναβάθμιση στη λαϊκή εντολή, πιθανότατα με τη μορφή δημοψηφίσματος».

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ο πρωθυπουργός ακούει αυτές τις εισηγήσεις και δηλώσεις αλλά, επί του παρόντος, «ούτε απορρίπτει, ούτε εγκρίνει» ο,τιδήποτε. Πηγή προβληματισμού, άλλωστε, για πολλά κυβερνητικά στελέχη αποτελεί το με «ποιο διακύβευμα, ποιο δίλημμα και σε ποιες συνθήκες» μπορεί να πάει η χώρα σε ένα δημοψήφισμα.

Τα ίδια στελέχη αναγνωρίζουν πως πολύ δύσκολα το οποιοδήποτε δίλημμα, όσο καθαρό και έντιμο κι εάν είναι, θα μπορέσει να αποσυνδεθεί από τη θέση της χώρας στην ευρωζώνη. Και γνωρίζουν ότι ο πρώτος – και πιο βροντώδης – βομβαρδισμός θα έρθει από το εγχώριο «πατριωτικό» και «φιλοευρωπαϊκό μέτωπο». Ο Αντώνης Σαμαράς έσπευσε ήδη να πει πως «εκλογές ή δημοψήφισμα σημαίνει πως πάμε σε δραχμή», ο Ευάγγελος Βενιζέλος διαμήνυσε πως το δημοψήφισμα θα ήταν «καταστροφικό», ο δε Σταύρος Θεοδωράκης δήλωσε πως ενημερώθηκε… αρμοδίως από την Ευρώπη πως «εάν γίνουν εκλογές, θα γίνουν με κλειστές τράπεζες»…

Αυτό το κλίμα και αυτά τα μηνύματα ακούγονται και προσμετρώνται επίσης στο Μαξίμου. Δεν θα είναι όμως αυτά που θα κρίνουν τις τελικές επιλογές του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης – αυτές θα τις κρίνει αποκλειστικά και μόνον η έκβαση της ευρωπαϊκής διαπραγμάτευσης τις επόμενες εβδομάδες.