Κυριάκος Μητσοτάκης: «Λυπάμαι που το ζήτημα αυτό εργαλειοποιείται με τέτοιο τρόπο λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Και πιστεύω ότι ο δικαιολογημένος θυμός των συγγενών των θυμάτων δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορές».

Οταν έγινε το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, ένα μαύρο σεντόνι σκέπασε ολόκληρη τη χώρα. Ηταν ασύλληπτο, σοκαριστικό, αβάσταχτο.

Οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν, με πρωτοπόρο τη νέα γενιά, λειτούργησαν εκτονωτικά και κάπως ανακουφιστικά. Το πολιτικό σύστημα αναγκάστηκε να δείξει στοιχειώδη σεβασμό στο πένθος και στο τραύμα.

Η κυβέρνηση έκανε κάποιες κινήσεις δηλωτικές μεταμέλειας και ανάληψης ευθύνης, είπε πολλά μεγάλα λόγια για τη στήριξη των ανθρώπων που έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα στα τρένα της φρίκης και για όσους επέζησαν παλεύοντας με εφιάλτες.

Φυσικά, δεν αναλήφθηκαν πρωτοβουλίες κατεδάφισης του πελατειακού κράτους που επιτρέπει σε έναν ανεπαρκή και ανεύθυνο σταθμάρχη να παίζει με τις ζωές τόσων ανθρώπων, αλλά τουλάχιστον οι κυβερνώντες έσκυψαν, για λίγο, το κεφάλι.

Μόλις οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι οι απώλειες για τη ΝΔ διορθώθηκαν, η τραγωδία ξεχάστηκε από το σύστημα Μητσοτάκη. Οι άνθρωποι που έχασαν τα πάντα εκείνο το μοιραίο βράδυ αφέθηκαν στην τύχη τους και προσπαθούν τώρα να βρουν το δίκιο τους, ξεχασμένοι από τους θεσμούς και τα ΜΜΕ.

Ο επίλογος της τραγωδίας γράφτηκε με την κατηγορία του Κ. Μητσοτάκη ότι «εργαλειοποιούν» το «ζήτημα». Οτι δηλαδή δεν κάθονται ήσυχα γιατί έρχονται εκλογές. Ντροπή και κρίμα. Τίποτα άλλο.