To blame game πάσης προέλευσης εξαντλεί τα όριά του, οι επιλογές περιορίζονται μαζί με τα χρονικά περιθώρια για – μη εκβιαστικές τουλάχιστον – αποφάσεις, και η ώρα των νέων μεγάλων διλημμάτων φθάνει.

Απέναντι σ’ αυτά τα διλήμματα η κυβέρνηση καλείται άμεσα να ξεκαθαρίσει ποια είναι τα όρια του συμβιβασμού «χωρίς υπαναχωρήσεις αρχής», οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να (ξανα)μετρήσουν την απόσταση ανάμεσα στις κομματικές και ιδεολογικές τους αντοχές και τις αγωνίες της κοινωνίας, και οι πρωταγωνιστές του δράματος να διαχειριστούν αποφάσεις ενδεχομένως υψηλού πολιτικού κόστους.

Άμεση απάντηση ζητούν οι δανειστές

Ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος – αντιθέτως τα μηνύματα από Βρυξέλλες και Βερολίνο δείχνουν ότι η επόμενη εβδομάδα θα είναι καθοριστική. Κατά τις πληροφορίες τόσο από κοινοτικές όσο και ελληνικές πηγές η τελική πρόταση των δανειστών έχει ουσιαστικά διαμορφωθεί, η ανοιχτή πάντοτε διαφωνία ΔΝΤ και Γερμανίας παρακάμπτεται με το βάρος του συμβιβασμού να πέφτει στην Ελλάδα, και το τίμημα περιλαμβάνει «θυσία» του αφορολόγητου ορίου.

Οι ίδιες πληροφορίες φέρουν τους θεσμούς να ζητούν την απάντηση της Αθήνας το αργότερο έως τις αρχές της επόμενης εβδομάδας, ελληνικές κυβερνητικές πηγές δεν αποκλείουν «εξελίξεις μέσα στο Σαββατοκύριακο», ενώ ο στόχος σε περίπτωση σύγκλισης είναι να ληφθεί η απόφαση για επιστροφή του κουαρτέτου στο EuroWorkingGroup της 9ης Φεβρουαρίου και να δρομολογηθεί το staff level agreement στο Eurogroup της 20ης του μήνα.

Οι πτυχές του πιθανού συμβιβασμού έχουν συζητηθεί επανειλημμένα τις τελευταίες ημέρες στις τηλεδιασκέψεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου και του Γιώργου Χουλιαράκη με τους εκπροσώπους των θεσμών, με τους δανειστές να επιμένουν σε «σκληρό» κόφτη πενταετίας για πλεονάσματα 3,5% και να δίνουν ως αντάλλαγμα τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος έως το 2018.

Τα σενάρια για το αφορολόγητο

Μέχρι στιγμής, ευρωπαίοι και ΔΝΤ διατηρούν στο τραπέζι και την αξίωση για νομοθέτηση της μείωσης του αφορολόγητου ορίου, πιθανότατα σταδιακά και κλιμακωτά μετά το 2018, και ήδη στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχουν εκπονηθεί τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά σενάρια που αποτυπώνουν το πιθανό δημοσιονομικό αποτέλεσμα ανάλογα με την έκταση της μείωσης.

Το υπουργείο Οικονομικών διέψευσε χθες το βράδυ ότι στην τηλεδιάσκεψη της Τετάρτης συζητήθηκε μείωση του αφορολογήτου στα 6.000 ευρώ όπως έγραψε η «Καθημερινή», δεν διέψευσε ωστόσο ότι στο τραπέζι έχει μπει συνολικά το σενάριο της περικοπής του.

Η πολιτική απόφαση Τσίπρα

Η τελική απόφαση σε κάθε περίπτωση είναι πολιτική και θα ληφθεί από τον Αλέξη Τσίπρα αφού επιστρέψει – και εισπράξει και το κλίμα που επικρατεί σε επίπεδο ευρωπαϊκής ηγεσίας – από τη σημερινή σύνοδο κορυφής της Μάλτας. 

Είναι μια απόφαση που εμπεριέχει κινδύνους πολιτικού κόστους, η διαχείρισή της δεν είναι εύκολη και, ήδη, προκαλεί εκνευρισμό εντός της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι 153 και το «κεφάλαιο» Τσακαλώτος

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι συγκεκριμένοι βουλευτές έχουν διαμηνύσει στο Μαξίμου πως θα παραιτηθούν και θα παραδώσουν την έδρα τους εάν ο συμβιβασμός φέρει νέα μέτρα, ενώ ειδικό – και πολιτικά σημαντικό – κεφάλαιο αποτελεί η περίπτωση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Θέμα ρήξης στις σχέσεις Τσίπρα – Τσακαλώτου, όπως υποστήριξε η ΝΔ, δεν υφίσταται, όπως αποτυπώθηκε και στις δύο συναντήσεις που είχαν οι δυο τους, μία το βράδυ της Τετάρτης στη Βουλή και μία χθες το μεσημέρι στο Μαξίμου.

Υφίσταται όμως θέμα με το πολιτικό «δισυπόστατο» του Ευκλείδη Τσακαλώτου ως υπουργού Οικονομικών και ως άτυπου επικεφαλής της ομάδας των «53».

Βουλευτές και στελέχη των «53» κλιμακώνουν την πίεσή τους προς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο για τα όρια της διαπραγμάτευσης, κάποιοι εξ αυτών τάσσονται και υπέρ των εκλογών εάν ο εκβιασμός των δανειστών φθάσει στα άκρα, ενώ ερώτημα παραμένουν και οι προσωπικές πολιτικές αντοχές του υπουργού Οικονομικών με ενδεικτικό της έντασης το επεισόδιο με τον Νίκο Βούτση στη Βουλή.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, και όχι μόνον, πολλοί υπενθυμίζουν ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει ήδη υποστεί μια πολιτική αυτό-ακύρωση, όταν αποδέχθηκε την πρώτη μείωση του αφορολόγητου έχοντας προηγουμένως διαμηνύσει πως εάν συμβεί αυτό εκείνος «δεν θα είναι υπουργός».

Ορισμένες πληροφορίες τον φέρουν να προειδοποίησε με παραίτηση και στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup μπροστά στις σκληρές αξιώσεις των δανειστών. Συνομιλητές του, ωστόσο, λένε με νόημα ότι «ο Ευκλείδης δεν είναι καιροσκόπος της πολιτικής» και πως «ακόμη κι εάν ήθελε να φύγει δεν θα άφηνε την κυβέρνηση και τη χώρα στον αέρα».

Στον αντίποδα, κάποιοι… λιγότερο φίλοι του εντός ΣΥΡΙΖΑ, θυμίζουν ότι ανάλογοι προβληματισμοί και μηνύματα εκπέμπονταν από κύκλους περί τον υπουργό Οικονομικών τόσο πριν από την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου όσο και μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015. Και στις δύο περιπτώσεις τα μηνύματα έμειναν μηνύματα και ο Τσακαλώτος ουδέποτε έφυγε…