Τελικώς αυτό το βουβό 90% που αρνιόταν να απαντήσει στις δημοσκοπήσεις, αποφάσισε να μιλήσει: Τα ποσοστά της Δούρου στη περιφέρεια Αττικής και του Σακελλαρίδη στην Αθήνα, στις δύο περισσότερο πολιτικές αναμετρήσεις, συνιστούν ριζική ανατροπή των προβλέψεων, των προεκλογικών θέσεων των κομμάτων και  αλλάζουν το πολιτικό σκηνικό.

Ενώ δικαιώνεται η στρατηγική της αντιπολίτευσης να μετατρέψει τις εκλογές σε δημοψήφισμα για την κυβέρνηση, η τελευταία βρίσκεται σε δεινή θέση ιδιαίτερα επειδή επέλεξε να αποδεχθεί την πρόκληση του ΣΥΡΙΖΑ: με τον Ε.Βενιζέλο να δηλώνει ότι το ΠΑΣΟΚ θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση αν το ποσοστό του δεν είναι ικανοποιητικό και τον Α. Σαμαρά να επικαλείται το πισωγύρισμα που θα επέφερε μια νίκη της αντιπολίτευσης.

Σε μια κλασική περίπτωση στην πολιτική, ο ίδιος ο πρωθυπουργός φαίνεται να πέφτει θύμα της προπαγάνδας του: τελικά πίστεψε τα ψέματα περί success story που το επιτελείο του είχε εφεύρει για να δικαιολογήσει μια επαχθή πολιτική. Αντί την επομένη των εκλογών να έχει πρόβλημα ο Τσίπρας, όπως προφήτευε η κυβέρνηση, είναι ο Σαμαράς που πρόκειται να αμφισβητηθεί εσωκομματικά τόσο για την εκλογική του στρατηγική όσο και για καταστροφικές του επιλογές στις περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους, όπου η ΝΔ αποκλείεται από τον πρώτο γύρο ή δεν διεκδικεί με αξιώσεις κανένα, στο δεύτερο.

Αντίθετα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει νικητής από την αναμέτρηση, με τις βασικές του επιλογές στην περιφέρεια Αττικής και την Αθήνα να επιβραβεύονται εκλογικά. Άλλωστε η επιτυχημένη εμφάνιση του στo ευρωπαϊκό debate φαίνεται να έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ που δημιουργήθηκε τις τελευταίες μέρες. Παρ’ ότι, σύμφωνα πάντα με τα exit poll,  τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής είναι ανησυχητικά υψηλά, ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να συσπειρώσει την μεγάλη πλειοψηφία των αντισυστημικών ψήφων και -μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη- να διοχετεύσει τον σκεπτικισμό για την ΕΕ σε αίτημα για αλλάγή της πορείας της αλλά όχι για την διάλυση της.

Για να αποτρέψει την καταστροφή εν όψει και των ευρωεκλογών της άλλης Κυριακής, το Μέγαρο Μαξίμου θα καταφύγει πιθανότατα σε ένα remake της αναμέτρησης ανάμεσα στις 2 βουλευτικές εκλογές του 2012: θα κινδυνολογήσει για την πολιτική αστάθεια που θα προκαλούσε η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, ποντάροντας στο γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος των πολιτών στις δημοσκοπήσεις δήλωνε ότι δεν θέλει πρόωρες εκλογές.

Όμως η στρατηγική αυτή της ΝΔ έχει δύο μειονεκτήματα: το πρώτο είναι ότι θα την φέρει σε σύγκρουση με το ΠΑΣΟΚ, που πρόκειται να πληγεί ιδιαίτερα από την ακραία πόλωση. Το δεύτερο είναι ότι αυτές οι δημοσκοπήσεις που παρουσίαζαν το 45% των πολιτών να μην θέλει εκλογές διαψεύστηκαν πανηγυρικά:  παρασύρθηκαν από ένα βουβό ρεύμα που δεν είχε εκφραστεί, αλλά μοιάζει τώρα εξαιρετικά δύσκολο να συγκρατηθεί.