Ο πόλεμος κατά των… «μενουμευρωπαίων» είναι η μία όψη του ΣΥΡΙΖΑ και του κυβερνητικού νομίσματος.

Ads

Η άλλη όψη είναι εκείνη της αγωνίας για την επόμενη μέρα των σκληρών μνημονιακών μέτρων, της ανησυχίας για τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, και του προβληματισμού για το πώς η -δεδηλωμένη- στρατηγική επιλογή του «ταξικού προσήμου» δεν θα σημάνει και οριστική διάρρηξη των συμμαχιών με τη μεσαία τάξη.

Εξ ου και το άρθρο Κυρίτση έτυχε μεν κομματικής στήριξης και κάλυψης, δεν έκανε όμως άπαντες ευτυχείς στο ευρύτερο κυβερνητικό στρατόπεδο. Δημήτρης Μάρδας και Δημήτρης Παπαδημούλης πήραν ανοιχτά – λιγότερο ή περισσότερο διακριτικά – αποστάσεις, το Μαξίμου επέλεξε να απόσχει, κεντρικά τουλάχιστον, από τον επακόλουθο πολιτικό ορυμαγδό, και έμπειροι κοινοβουλευτικοί και κυβερνητικοί παράγοντες έσπευσαν να διαμηνύσουν ότι «άλλο πολιτική με ταξικό πρόσημο και άλλο ταξικός πόλεμος».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

• O… πόλεμος του Κυρίτση με τους «μενουμευρωπαίους»

Ads

«Να κλείσουμε τα μέτωπα»

«Μετά από μέτρα 5,5 δις εκείνο που προέχει είναι να κλείσουμε, κι όχι να ανοίξουμε κοινωνικά μέτωπα. Και κυρίως, να εξηγήσουμε τι μας ζητούσαν οι δανειστές και τι καταφέραμε να αποφύγουμε», είναι το χαρακτηριστικό σχόλιο ανώτερου κυβερνητικού παράγοντα.

Τα μηνύματα αυτά είναι ενδεικτικά του δύσκολου σχεδιασμού που καλείται να κάνει η κυβέρνηση, μετά τις σκληρές επιλογές που επέβαλε η συμφωνία με τους δανειστές. Σ’ αυτόν τον σχεδιασμό η μεταφορά των βαρών από τους πιο αδύναμους στους εύπορους και η αναδιανομή της… λιτότητας από τους «μη έχοντες» στους «κατέχοντες» παραμένει κεντρική επιλογή. Όμως, «ΕΝΦΙΑ δεν πληρώνουν μόνον η Εκάλη και το Κολωνάκι, πληρώνει κι ο μικρομεσαίος που κάποτε πήρε ένα μεγάλο σπίτι και τώρα δεν μπορεί να το ξεπληρώσει», αναγνωρίζουν κυβερνητικές πηγές. Οι οποίες, θυμίζουν και την βασική πολιτική αρχή που λέει ότι ουδέν κόμμα εξουσίας μακροημέρευσε χωρίς τη στήριξη και της μεσαίας τάξης και χωρίς ευρείες κοινωνικές συμμαχίες.
 
Δραγασάκης: Να υπερβούμε παγιδευτικά διλήμματα

Σ’ αυτό το κάδρο λίγοι ανέδειξαν αλλά πολλοί -εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ– πρόσεξαν το μήνυμα που έστειλε και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, με το άρθρο του στην εφημερίδα «Αγορά»: «Το θέμα δεν είναι να κατοχυρώσουμε την ανοδική πορεία της χώρας μέσα από ένα συνολικό εθνικό σχέδιο, αλλά να υπερβούμε παγιδευτικά διλήμματα και αντιπαραθέσεις. Να δούμε τις νέες προκλήσεις που αναδεικνύονται και να οικοδομηθούν νέες συναινέσεις και κοινωνικές συμμαχίες», έγραψε ο Γιάννης Δραγασάκης για να προσθέσει ότι, για παράδειγμα, πλέον «δεν υφίσταται δίλημμα ανάμεσα στο ευρωπαϊσμός ή αντιευρωπαϊσμός».

Η συζήτηση επ΄ αυτών δεν έχει, όμως, ακόμη αποκρυσταλλωθεί μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και η προσέγγιση δεν είναι ενιαία ούτε μέσα στο κόμμα, ούτε στο κυβερνητικό επιτελείο. Και οι τελικές επιλογές προϋποθέτουν ζυμώσεις και διεργασίες που αφορούν τόσο τις κοινωνικές αναφορές του κόμματος όσο και την διεύρυνσή του.
 
Το φθινόπωρο το συνέδριο

Ο δε καταληκτικός ορίζοντας των εν λόγω διεργασιών δεν είναι άλλος από το συνέδριο του κόμματος, το οποίο όλα τα μηνύματα δείχνουν πως πάει για το φθινόπωρο. Η πλειοψηφική άποψη εντός του κόμματος, την οποία στηρίζει σθεναρά και η «Ομάδα των 53» είναι πως απαιτείται χρόνος, όχι μόνον για να «αποδώσουν οι υπουργοί χωρίς το άγχος της διαπραγμάτευσης», αλλά και για να υπάρξει ουσιαστικός προσυνεδριακός διάλογος τόσο για τις κοινωνικές συμμαχίες όσο και για τη διεύρυνση – ήτοι, την «αντιστοίχιση του κόμματος και της εκλογικής του βάσης», που εδώ και πολύ καιρό έχει υποδείξει ο πρωθυπουργός.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι αποφάσεις για τον χρόνο διεξαγωγής του συνεδρίου αναμένεται να οριστικοποιηθούν εντός της εβδομάδας. Το εάν, ωστόσο, θα υπερισχύσει και η, επίσης πλειοψηφική άποψη, που θέλει μετάθεση και του ανασχηματισμού μαζί με το συνέδριο για το φθινόπωρο, είναι κάτι που μέχρι στιγμής το γνωρίζει μόνον ο Αλέξης Τσίπρας