Με ισχυρούς συμβολισμούς, με πολιτικά μηνύματα προς ΗΠΑ και Ευρώπη και με καθαρά ενεργειακή ατζέντα στο οικονομικό μέτωπο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν φθάνει σήμερα το μεσημέρι στην Αθήνα.

Είναι το πρώτο ταξίδι του Ρώσου προέδρου στην Ελλάδα μετά από εννέα χρόνια και από την τότε πανηγυρική συνυπογραφή με τον Κώστα Καραμανλή της συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, μια συμφωνία «ιστορική» μεν, που όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Οι δύο συμφωνίες συνεργασίας

Αυτή τη φορά οι υπογραφές που θα μπουν δεν έχουν αντίστοιχες ιστορικές αξιώσεις, καθώς – σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες τουλάχιστον – οι συμφωνίες που θα επικυρωθούν κατά την εδώ παρουσία Πούτιν θα είναι δύο σημαντικά μεν, χαμηλής πολιτικής σημασίας δε, πρωτόκολλα συνεργασίας: Το ένα θα επισφραγίζει τη συνεργασία ανάμεσα στα ΕΛΠΕ και τον ρωσικό πετρελαϊκό όμιλο Rosneft και το δεύτερο αφορά την ανταλλαγή τεχνογνωσίας ανάμεσα στο ΚΑΠΕ (Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών) και τον αντίστοιχο ρωσικό οργανισμό. Η πετρελαϊκή συμφωνία προβλέπει ότι τα ΕΛΠΕ θα παίρνουν αργό πετρέλαιο από τη Rosneft και θα προμηθεύουν τον ρωσικό όμιλο με διυλισμένα προϊόντα.

Το project του South Stream II

Η ενεργειακή ατζέντα Πούτιν, όμως, έχει πολύ υψηλότερη γεωπολιτική στόχευση, καθώς κομίζει και πάλι μαζί του το – ενεργό πάντοτε – ρωσικό σχέδιο αναβίωσης του εναλλακτικού αγωγού φυσικού αερίου, του λεγόμενου South Stream II, που θα μεταφέρει τα ρωσικά κοιτάσματα στο Νότο – από τη Μαύρη Θάλασσα στη Βουλγαρία και την Ελλάδα, και εν συνεχεία στην Ιταλία.

Ο South Stream II είναι το project που αντικατέστησε τον Turkish Stream, τον ρωσοτουρκικό αγωγό που «πάγωσε», μετά την κρίση στις σχέσεις Μόσχας – Άγκυρας.  Είναι ο αγωγός για τον οποίον πριν από τρεις μήνες υπέγραψαν Μνημόνιο Κατανόησης στην Ρώμη η ιταλική  Edison, η ρωσική Gazprom και η δική μας ΔΕΠΑ, είναι το νέο «αγαπημένο» project του Πούτιν και είναι ακριβώς το ίδιο project που ενοχλεί σφόδρα Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ, καθώς ο εναλλακτικός νότιος αγωγός ξεκινά από την Κριμαία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην εν εξελίξει σύγκρουση γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων Δύσης και Ρωσίας.

Δεν είναι, δε, καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι προσπάθειες αναβίωσης του project  –  με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μάλιστα, να φέρνει μαζί του στην Αθήνα και τον ισχυρό άνδρα της  Gazprom Αλεξέι Μίλερ – έρχονται στον θερμό ακόμη απόηχο των εγκαινίων από τον Αλέξη Τσίπρα του αγωγού ΤΑΡ που θα μεταφέρει το αζέρικο αέριο από την Κασπία και έχει την ισχυρή στήριξη της Ουάσιγκτον.

Ο Πούτιν, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη

Η «ενόχληση» αυτή και της Ουάσιγκτον και των Ευρωπαίων, εντάσσεται σ’ ετούτη τη φάση στα στρατηγικά σχέδια του Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο ίδιος, άλλωστε, δεν παρέλειψε να επισημάνει στο χθεσινό του άρθρο στην «Καθημερινή» ότι «δυστυχώς, την περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας μας (Ρωσίας – Ελλάδας) εμποδίζει η κάμψη στις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό επηρεάζει αρνητικά τη δυναμική των διμερών εμπορικών συναλλαγών, οι οποίες σε σχέση με πέρυσι μειώθηκαν κατά ένα τρίτο – στα 2,75 δισ. δολ. ΗΠΑ».

Στο ίδιο άρθρο, πάντως, φρόντισε να προσθέσει πως «στις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχουν προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν», και πάνω σ’ αυτό το γεωπολιτικό και οικονομικό πόκερ επενδύει η Αθήνα, επιχειρώντας να παίξει τον ρόλο του «διαμεσολαβητή».

Είναι μια επιχείρηση που απαιτεί ιδιαίτερα λεπτές ισορροπίες και, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει αποδώσει τα προσδοκώμενα. Το εάν αυτά τα δεδομένα αλλάζουν κι εάν ανοίγουν προοπτικές νέου ρόλου της Αθήνας στις – εξαιρετικά σύνθετες ― ευρω-ρωσικές σχέσεις ίσως φανεί μετά το 48ωρο του Βλαντιμίρ Πούτιν σε Αθήνα και Άγιον Όρος…