Το άρθρο του Νίκου Μουζέλη στα «ΝΕΑ» δοκιμάζει τις, ήδη ταλαιπωρημένες, πολιτικές γέφυρες του ΣΥΡΙΖΑ με την κεντροαριστερά και την ανανεωτική αριστερά. Σε πρώτο επίπεδο, ο καθηγητής του LSE και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, βάζει ευθέως θέμα «απαλλαγής» του κόμματος από τον Παύλο Πολάκη και αποκήρυξης του πολακισμού. Δεν εκφράζει μόνον προσωπική άποψη. Ανεξαρτήτως διαβάθμισης και έντασης, το ζήτημα Πολάκη – ως ύφος, ήθος και πολιτικό μοντέλο – έχει αναδειχθεί πια σε ανοιχτό εσωτερικό μέτωπο και πηγή πολιτικής απογοήτευσης για τα στελέχη της προοδευτικής «Γέφυρας» και της αριστερής «Ομπρέλας».

Σε δεύτερο επίπεδο η παρέμβαση Μουζέλη αναδεικνύει την απόσταση που δείχνει να χωρίζει όλο και περισσότερο εσχάτως την εκσυγχρονιστική πτέρυγα της Προοδευτικής Συμμαχίας από κεντρικές επιλογές της ηγεσίας. Αυτή η απόσταση μεγάλωσε μετά την «μάχη της Αγκυρας» και την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ να επιδοκιμάσει ανοιχτά και ευθέως την σκληρή στάση Δένδια στην θυελλώδη συνέντευξη με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Ηταν μια κίνηση που, ειδικά για όσους προέρχονται από την «σχολή Σημίτη» στα εθνικά θέματα, ερμηνεύεται και ως βήμα εγκατάλειψης της πολιτικής του ενεργητικού  διαλόγου/ λύσης και προσχώρησης στο δόγμα Καραμανλή.