Ο Αλέξης Τσίπρας σήκωσε το γάντι, όπλισε τη σκανδάλη κι έβαλε τους δικούς του όρους στον πόλεμο: Ραντεβού ρήξης τον Σεπτέμβριο, τελική αναμέτρηση σε ανοιχτό συνέδριο ενώπιον της κοινωνίας, και πολιτικός επαναπροσδιορισμός στη βάση όχι της ιδεολογικής-κομματικής καθαρότητας αλλά της κυβερνώσας αριστεράς.

Ads

Με την χθεσινή του δήλωση, λίγες ώρες πριν από τη δεύτερη κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή για τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας με τους πιστωτές, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, κι ενδεχομένως ολόκληρος ο πολιτικός χάρτης, δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος μετά την 12η Ιουλίου. Και, μαζί, προσδιόρισε πρόσωπα, πολιτικά στρατόπεδα και πράξεις και ζήτησε ευθύνες. 

«Μην κρύβεστε πίσω από την ασφάλεια της δικής μου υπογραφής» ήταν το μήνυμα που έστειλε στους διαφωνούντες και, πρωτίστως, στον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τον Γιάνη Βαρουφάκη. Τους οποίους εγκάλεσε εμμέσως πλην σαφώς για «ηρωικές δηλώσεις» και απουσία ουσιαστικών εναλλακτικών προτάσεων, χωρίς να παραλείψει να επιβεβαιώσει πλήρως τις πληροφορίες που έφεραν τον μεν Παναγιώτη Λαφαζάνη να προτείνει «αρπαγή του στοκ των χαρτονομισμάτων της ΕΚΤ», τον δε Γιάνη Βαρουφάκη να εισηγείται «να δίνουμε στους συνταξιούχους χαρτάκια IOU αντί για συντάξεις».

Η Αριστερή Πλατφόρμα απάντησε, μέσω Iskra, ότι «προκαλεί θλίψη το γεγονός πως ο πρωθυπουργός αναπαράγει τις απαράδεκτες επιθέσεις των πιο επιθετικών συστημικών μίντια», σπεύδοντας να προσθέσει πως αυτά τα ίδια media σήμερα «χτυπούν φιλικά στην πλάτη τον Αλέξη Τσίπρα». Ο δε Γιάνης Βαρουφάκης επιμένει πως τα περίφημα πλέον IOUs, το παράλληλο νόμισμα, δεν ήταν παρά η εναλλακτική πρόταση που του είχε ζητηθεί να εκπονήσει «κατ’ εντολή του πρωθυπουργού».

Ads

Το σημείο, ωστόσο, που δόνησε περισσότερο τον, πολιτικά τραυματισμένο και ιδεολογικά θολωμένο, ΣΥΡΙΖΑ ήταν το μήνυμα Τσίπρα ότι «ο «κομματικός» ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αντιστοιχηθεί με τον «κοινωνικό». Διότι εάν ο κομματικός διχασμός, ή και η κομματική μειοψηφία, είναι η αχίλλειος πτέρνα του Αλέξη Τσίπρα, η κοινωνική πλειοψηφία παραμένει το μεγάλο του όπλο. Και η προοπτική ενός ανοιχτού συνεδρίου συνιστά casus belli για τις παραδοσιακές αριστερές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούν ήδη πως η ηγεσία έχει μεταλλάξει και εκφυλίσει το κόμμα, θυσιάζοντας τις κινηματικές ρίζες του στο βωμό μιας νέας κυβερνώσας σοσιαλδημοκρατίας.

Εξ ου και οι αντιδράσεις της αριστερής πτέρυγας είναι τρικυμιώδεις. Η Αριστερή Πλατφόρμα, πάντα μέσω Iskra, χρέωσε χθες το βράδυ στον Αλέξη Τσίπρα επιλογές διάσπασης, ο Ρούντι Ρινάλντι παραιτήθηκε από την Πολιτική Γραμματεία του Κόμματος κι η Κομμουνιστική Τάση, που διαθέτει τρεις βουλευτές, συγκεντρώνει υπογραφές για έκτακτο συνέδριο ζητώντας αλλαγή πολιτικής και ηγεσίας. Έκτακτο συνέδριο ζητά και η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σε επίπεδο Κοινοβουλευτικής Ομάδας η νέα καταμέτρηση δυνάμεων θα γίνει απόψε, στην δεύτερη ψηφοφορία επί των προαπαιτούμενων στη Βουλή.

Όλα αυτά συνυπολογίζονται και προσμετρώνται στους σχεδιασμούς του Μαξίμου και του πρωθυπουργικού επιτελείου. Στρατηγική και δεδομένη επιλογή όμως αποτελεί ο μεγάλος πόλεμος να δοθεί όχι εντός των κομματικών τειχών αλλά για να κλείσει η συμφωνία με τους πιστωτές και να βρεθούν τα πολιτικά εκείνα αντίβαρα που θα κάνουν κοινωνικά ανεκτή τη μεγάλη συνθηκολόγηση. Καταπολέμηση διαφθοράς και διαπλοκής, δίκαιη κατανομή βαρών και επενδυτικές και αναπτυξιακές διέξοδοι είναι οι πρώτες προτεραιότητες που έθεσε, επίσης χθες ο πρωθυπουργός. Και η κάθε, μικρότερη ή μεγαλύτερη, νίκη ή ήττα σ’ αυτά τα μέτωπα θα καθορίσει και την τελική έκβαση του πολέμου…