Οι καλλιτέχνες δεν είναι άνθρωποι. Δεν έχουν ανάγκη τροφή και νερό. Δεν έχουν παιδιά να μεγαλώσουν.

Οι καλλιτέχνες τελικά, δεν υπάρχουν. Είναι πλάσματα της φαντασίας.

Ή μήπως όχι;

Δημιουργοί μπροστά και πίσω από την κάμερα, στη σκηνή και στα – κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά – παρασκήνια, ένωσαν τη φωνή τους σε ένα βίντεο με αφορμή την κατάσταση του κλάδου εν μέσω πανδημίας.

«Το βίντεο αυτό έγινε για να ενώσει τις φωνές όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων του χώρου μας για πρώτη φορά. Να ενώσει τα περισσότερα επαγγέλματα του κλάδου μαζί συλλογικά, όσων είναι μπροστά από τις κάμερες, επώνυμων και μη, αλλά και όσων εργάζονται πίσω από αυτές, όσων είναι πάνω στη σκηνή αλλά και στα παρασκήνια» αναφέρει το συνοδευτικό κείμενο.

«Δεν ζητάμε φιλανθρωπία, δεν ζητιανεύουμε το επίδομα, ζητάμε να αναγνωρίζεται το έργο μας / η δημιουργία μας ως επάγγελμα. Ζητάμε την δίκαιη αντιμετώπισή μας ως εργαζόμενοι.

Ζητάμε αυτό που δικαιούμαστε ως εργαζόμενοι, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι.

Είμαστε μια φωνή που στόχο έχει τον σεβασμό των καλλιτεχνών. Οι καλλιτέχνες και οι τεχνικοί του κλάδου δεν είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας. Είναι άνθρωποι που αξίζουν να ζουν, να δρουν και να προσφέρουν στην κοινωνία αξιοπρεπώς. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο…».