Επί υπουργίας του Άδωνι Γεωργιάδη αυξήθηκε η τιμή σε τρία νοσοκομειακά φάρμακα της Novartis, ενώ από το πρώτο Μνημόνιο απαγορευόταν ρητά κάτι τέτοιο. Ουσιαστικά αυτό που έκανε ο πρώην υπουργός Υγείας ήταν να «μειώσει» τη φαρμακευτική δαπάνη μετακυλίοντας το κόστος στους ασθενείς. 

Ads

Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ έχει επανειλημμένως δηλώσει, από τη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο Novartis, ότι τόσο αυτός όσο και οι προκάτοχοί του Ανδρέας Λοβέρδος και Μάριος Σαλμάς έριξαν τη φαρμακευτική δαπάνη. 

Μακροοικονομικά, οι υπουργοί Υγείας στα χρόνια του Μνημονίου (2008 – 2015) όντως μείωσαν τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, λόγω αυστηρών δεσμεύσεων από τους δανειστές. Ωστόσο, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών», το κόστος τελικά κατέληξε στους ασθενείς. 

Το 1,1 δισ. ευρώ της δήθεν εξοικονόμησης επιβάρυνε αποκλειστικά τις τσέπες των ασθενών, σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Ads

Ο κόσμος έφτασε να πληρώνει το 40% των συνολικών δαπανών της περίθαλψης. Η μεσοσταθμική συμμετοχή του στο φάρμακο, από 9% το 2009, είχε ξεπεράσει το 25% το 2015. Ό,τι έκοβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις από τον ΕΟΠΥΥ, τα έπαιρναν από την τσέπη του ασθενή, αφήνοντας στο απυρόβλητο την κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας. 

Ο ασθενής, τώρα, πληρώνει για τα φάρμακα που έχουν αντίγραφα (γενόσημα) την όποια συμμετοχή 0 – 10 – 25% συν το 100% της διαφοράς που έχει το πρωτότυπο από τα γενόσημά του. Όταν δεν έχει αντίγραφα ένα φάρμακο, πληρώνει τη συμμετοχή του και το 50%. Με δυο λόγια, οι οριζόντιες μειώσεις που επιλέχθηκαν ως τιμολογιακή πολιτική μετακύλησαν στον ασθενή και τη μη αποδοχή γενόσημου. 

Οι τρεις αυξήσεις 

Επί υπουργίας του Άδωνη Γεωργιάδη κι ενώ από το πρώτο Μνημόνιο απαγορεύονταν ρητά οι αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων, σε τρία νοσοκομειακά φάρμακα της Novartis δόθηκε αύξηση. Τα φάρμακα αυτά είναι το Copalia (αντι-υπερτασικό), το Sandostatin (ορμονικό) και το Cubicin (αντιβιοτικό). Αναλυτικότερα, η χονδρική τιμή του Copalia (5 mg/80), από 14,93 ευρώ τον Μάιο 2013, έφτασε να κοστίζει 16,06 ευρώ τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου. Αυξήθηκε δηλαδή η τιμή του κατά 7,57%. Ακόμα, η τιμή του Sandostatin, που το Μάιο 2013 ήταν 483,67 ευρώ, τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου έφτασε τα 493,76 ευρώ. Αυξήθηκε δηλαδή η τιμή του κατά 2,09%. Και, τέλος, το Cubicin (500 mg), από 100,58 ευρώ τον Μάιο 2013, αυξήθηκε σε 103,10 ευρώ τον Αύγουστο 2013 -αύξηση 2,51%. 

Ακόμα ένα στοιχείο που αφορά την εποχή του Άδωνη, αλλά και του Σαλμά και του Λοβέρδου και την ειδική μεταχείριση της Novartis είναι ότι η εταιρεία πληρωνόταν μέσα σε 60-90 μέρες, ενώ όλες οι υπόλοιπες σε διάστημα 4,5 μηνών. 

Φάρμακα Υψηλού Κόστους 

Όσο για τα φάρμακα υψηλού κόστους, μπορεί με τις πολιτικές των μνημονίων που ο Αδ. Γεωργιάδης θεωρούσε «αυτονόητες», όπως έλεγε τότε, να έφυγαν από τα φαρμακεία και το χονδρεμπόριο και να διατίθενται μόνο από τα νοσοκομεία, όμως και αυτό τελικά είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθούν κι άλλο τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας. Και είναι εντυπωσιακό, διότι, βγάζοντας τα φαρμακεία και το χονδρεμπόριο από τη μέση, έφευγε και μια επιβάρυνση της τιμής περίπου 40%. Κι όμως η δαπάνη κατάφερε να υπερδιπλασιαστεί. Συγκεκριμένα, σε μία δεκαετία (2005 – 2015), εξακοντίστηκε από τα 420 εκατ. ευρώ στα 820 εκατ. ευρώ και χωρίς να εισαχθούν πολλές καινοτόμες θεραπείες. 

Ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης μιας νέας πολιτικής φαρμάκου από το 2016, μεταξύ άλλων, ενεργοποίησε την επιτροπή διαπραγμάτευσης των τιμών των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ), η οποία έχει αναλάβει να επιτύχει «εκπτώσεις» από τους προμηθευτές για τον ΕΟΠΥΥ, ο οποίος ως «μονοπώλιο» διαθέτει διαπραγματευτικό πλεονέκτημα. 

Όλα τα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας διαθέτουν επιτροπή διαπραγμάτευσης, η οποία αγοράζει εκ μέρους των συστημάτων υγείας μαζικά κάθε φάρμακο σε χαμηλότερη τιμή από αυτήν με την οποία κυκλοφορεί στο λιανικό εμπόριο, κρίσιμο όσον αφορά τις πανάκριβες καινοτόμες θεραπείες. 

Η αντίστοιχη επιτροπή στην Ισπανία, όταν κυκλοφόρησε το φάρμακο για το μελάνωμα, που προσφέρει εξάμηνη παράταση ζωής στους ασθενείς με τελικό στάδιο έναντι 25.000 η ένεση για τη μηνιαία θεραπεία, διαπραγματεύτηκε με την εταιρεία ότι θα πληρώσει μόνο για τις περιπτώσεις που τηρηθούν τα υπεσχημένα, αλλιώς η εταιρία οφείλει να επιστρέψει τα χρήματα. Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που αγόραζε χωρίς να διαπραγματεύεται την τιμή, αλλά χρέωνε τον ΕΟΠΥΥ με τη λιανική τιμή. 

Ένα παράδειγμα υψηλής φαρμακευτικής δαπάνης είναι το φάρμακο για την ηπατίτιδα C, με δραστική ουσία τη σοφοσμπουβίρη (sofosbuvir), που κόστιζε 60.000 ευρώ (για κάθε ασθενή) στη χώρα μας και η διάθεσή του γινόταν με μεγάλη φειδώ, λόγω του υψηλού κόστους. Η δραστική αυτή ουσία ήταν και η πρώτη που διαπραγματεύτηκε ο Ανδρέας Ξανθός μέσω της επιτροπής διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα να μπορεί να καλύψει σήμερα πενταπλάσιο αριθμό αρρώστων. Στη διαπραγμάτευση τιμών βρίσκονται σήμερα οι θεραπευτικές κατηγορίες του μελανώματος και της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών