Ενάμισης μήνας σκληρού εμφυλίου ξεκινά στη Νέα Δημοκρατία, μετά την απόφαση για την διεξαγωγή της προεδρικής εκλογής στις 22 Νοεμβρίου – ενός εμφυλίου που, παρά την πλήρη απουσία δημόσιας πολιτικής συζήτησης και αυτοκριτικής, κρύβει έντονα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά και αντιπαραθέσεις.

Ads

Είναι μια σύγκρουση που βρίσκει τη Νέα Δημοκρατία βαθιά διαιρεμένη, με ιερατεία, βαρωνίες και με παλιές και νέες φατρίες να ταλαντεύονται επικίνδυνα σ’ όλο το μήκος του ιδεολογικού φάσματος, από τον κεντροδεξιό φιλελευθερισμό έως τις παρυφές του ακραίου νεοσυντηρητισμού, και με όλα τα αποτελέσματα ανοιχτά – ακόμη και τη διάσπαση. «Όποιος μιλά σήμερα για φαβορί και δεδομένους νικητές, δεν ξέρει τίποτα απ’ όσα συμβαίνουν στη Νέα Δημοκρατία. Όλα τώρα ξεκινούν και σε ενάμισι μήνα τα πάντα μπορεί να είναι διαφορετικά», είναι το χαρακτηριστικό σχόλιο έμπειρου γαλάζιου στελέχους. Κατά το ίδιο στέλεχος, το πρώτο διακύβευμα είναι η ίδια η ενότητα της συντηρητικής παράταξης και το πόσο σοβαρά αυτή η ενότητα απειλείται, μπορεί και να φανεί από το πόσο ανοιχτά θα στηρίξει στο τέλος την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη η πλευρά του Κώστα Καραμανλή.

Αυτή καθ’ αυτή, άλλωστε, η απόφαση να γίνει η προεδρική εκλογή στις 22 Νοεμβρίου, πέρα από μια υπαναχώρηση τακτικής του Βαγγέλη Μεϊμαράκη που ζητούσε κάλπες το πολύ έως το τέλος Οκτώβρη, σηματοδοτεί και μια ντε φάκτο ανακωχή πριν από την τελική μάχη, προκειμένου να συνταχθούν τα νέα στρατόπεδα και να επαναπροσδιοριστούν τα παλιά.

Σε αυτόν τον επαναπροσδιορισμό, ένα από τα «κλειδιά» είναι η στάση του Αντώνη Σαμαρά. Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται να δηλώνει ουδέτερος, κάποιοι συνεργάτες του κινήθηκαν προς στήριξη της υποψηφιότητας του Άδωνι Γεωργιάδη, αλλά και κάποιοι βουλευτές που βρέθηκαν στον στενό πυρήνα της διακυβέρνησης Σαμαρά, όπως ο Σίμος Κεδίκογλου και η Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, δήλωσαν ανοιχτά στο πλευρό του Απόστολου Τζιτζικώστα. Ο Σίμος Κεδίκογλου, όπως και ο Νότης Μηταράκης, έδωσαν το παρών και στα χθεσινά εγκαίνια του γραφείου Τζιτζικώστα στην Αθήνα, όπου δεν πέρασε απαρατήρητη και η παρουσία στελεχών της ΔΑΠ.

Ads

Ο ίδιος ο Απόστολος Τζιτζικώστας εξακολουθεί μέχρι στιγμής να παίζει το χαρτί του «νέου» και χτίζει προπύργια διεύρυνσης της κομματικής του βάσης και πέραν της βορείου Ελλάδας, σύντομα όμως θα αναγκαστεί να δώσει και το πολιτικό του στίγμα. Αυτό το στίγμα, με βάση τη διαδρομή του τουλάχιστον, τον τοποθετεί πιο κοντά στην καθαρή, συντηρητική δεξιά παρά στο φιλελεύθερο κέντρο, γεγονός που σίγουρα θα παίξει τον δικό του ρόλο στην τελική αναμέτρηση.

Από την πλευρά του ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης επιλέγει την οδό του κομματικού πατριωτισμού και ποντάρει στην καραμανλική στήριξη, ανεβάζει κατακόρυφα τους αντιπολιτευτικούς τόνους κατά της κυβέρνησης και προβάλει εαυτόν ως εγγυητή της ενότητας. Η μακρά προεκλογική περίοδος δεν τον ευνοεί, ενώ εκ των πραγμάτων πλέον – και ανεξαρτήτως ευθυνών – αίρει και το στίγμα της εκλογικής ήττας από τον Αλέξη Τσίπρα. Στον αντίποδα, στα πλεονεκτήματά του καταγράφεται η βαθιά γνώση των κομματικών μηχανισμών.

Τον δικό του διαφορετικό δρόμο επιλέγει, υπό το αμφίσημο βάρος και του ονόματος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Παράλληλα με το προεδρικό προφίλ επιχειρεί να χτίσει και πρωθυπουργικό προφίλ, εξ ου και το ταξίδι και οι επαφές του στην Κύπρο, αλλά και οι συνεχείς παρεμβάσεις του σε κεντρικά ζητήματα της πολιτικής σκηνής με συνεπή, νεοφιλελεύθερης σκοπιάς κριτική στις επιλογές της κυβέρνησης. Σε επίπεδο προεκλογικής τακτικής, δημιουργεί ήδη δίκτυα εθελοντών σε όλη την Ελλάδα και ετοιμάζει περιοδείες στην περιφέρεια.

Περιοδείες, αλλά με ειδικό προεκλογικό πούλμαν, σε όλη τη χώρα ετοιμάζει και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Η υπόνοια του «λαγού» συνεχίζει να τον ακολουθεί, ο ίδιος την απορρίπτει κατηγορηματικά – σε περίπτωση όμως που υπάρξει δεύτερος γύρος και εκείνος δεν περάσει σ’ αυτόν, θα έχει ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον σε ποιόν υποψήφιο θα δώσει την στήριξή του.